«حکومت به هر شیوه‌ای مانع اعزام دانش‌آموزان به بیمارستان‌های ویژه سم می‌شود»
ک.م تکنسین یکی از بیمارستان‌های تهران می‌گوید: «نمونه‌ها باید به بیمارستان‌‌هایی مثل «مسیح دانشوری» و «لقمان» انتقال داده می‌شد اما حکومت مانع انتقال نمونه و یا فرد مسموم شده به این مراکز ویژه می‌شود.»
لارا گوهری
مهاباد - حملات شیمیایی از ۹ آذر ۱۴۰۱ در یک دبیرستان دخترانه در قم آغاز شده و به صورت زنجیره‌ای بیشتر استان‌ها را در تمامی مقاطع و در هر دو مدرسه دخترانه و پسرانه فرا گرفته است و با وجود جانباختن «کارو پشابادی» هنوز علت مسمومیت، نوع سم و تاثیر آن بر سلامت و آینده سلامت جسمی افراد مسموم شده مشخص نیست. جمهوری اسلامی مسمومیت دانش‌آموزان را بی ربط به یکدیگر و دارای ریشه ناهمسان می‌داند و در بسیاری موارد آن را حاصل شیطنت دانش آموزان و یا ترس نشأت گرفته از وقایع و بی دلیل می‌خواند.
پس از تحقیقات صورت گرفته در پی حمله شیمیایی به مدرسه دخترانه‌ی معروف شافعی در مهاباد در روز شنبه ۲۶فروردین و حمله‌ی شیمیایی همزمان به مدارس دخترانه‌ای در شهرهای ایذه، سنندج، سرپل ذهاب، تاکستان، اورمیه و شهر قدس تهران شواهد حاکی از آن است تاکنون نمونه آزمایش هیچ یک از دانش آموزان به مراکز مخصوص تشخیص سم فرستاده نشده است و والدین از این عمل ناآگاه‌اند چرا که آزمایشهای روتین و ساده از دانش‌آموزان گرفته شده که در آن تشخیص سم ناممکن است. این شواهد از چند بیمارستان شامل بیمارستان‌های اورمیه، بوکان، مهاباد، سقز، پیرانشهر، نقده، قم، کرج و تهران از طریق کارکنان آزمایشگاه و اورژانس جمع آوری شده است.
«دولت اجازە نمی‌دهد به بیرون درز پیدا کند»
ش.ف از تکنسین‌های بیمارستان مهاباد است که در مورد نمونه‌های گرفته شده از دانش‌آموزان مسموم می‌گوید: «از تمام دانش آموزان مسموم فقط آزمایشهای روتین عادی گرفته می‌شود که در این آزمایش‌ها وضعیت کلی مثل بررسی کم خونی و کبد و چربی خون بررسی می‌شود. تا به حال هیچ نمونه‌ای از مهاباد به مراکز ویژه تشخیص سم ارسال نشده چون بیمارستان‌های استان امکانات تشخیص سم را ندارند باید نمونه به تبریز یا تهران ارسال شود و اگر هم چنین کاری انجام شده باشد دولت نمی‌گذارد به بیرون درز پیدا کند».
او در ادامه می افزاید: «بیمارستان و حکومت تا به حال اقدامی برای بررسی نمونه‌ها انجام ندادند و لازم است پدر و مادرها و جامعه از این واقعیت آگاه شود و خودشان درخواست دهند که نمونه‌های دانش‌آموزان مسموم مورد بررسی ویژه قرار گیرد اما متاسفانه این آگاهی در دسترس جامعه نیست و حکومت به هر طریق تلاش می‌کند تا حتی خبرهای مربوط به مسمومیت راهم مخفی کند».
«حکومت به هر شیوه‌ای مانع اعزام دانش‌آموزان به بیمارستان‌های ویژه سم می‌شود»
ک.م از تکنسین آزمایشگاهی در یکی از بیمارستان های تهران است او می‌گوید: «برای تشخیص مسمومیت حاصل از گاز آزمایشی تحت عنوان «بلاد گاز» از فرد مسموم گرفته می شود. آزمایش گاز خون میزان اکسیژن و دی اکسید کربن در خون را اندازه گیری می‌کند. همچنین برای تعیین PH خون یا میزان اسیدی بودن آن استفاده می‌شود. این آزمایشات معمولاً به عنوان آزمایش گاز خون یا آزمایش خون شریانی (ABG) شناخته می شود».
وی در ادامه می‌افزاید: «در تهران وقتی حمله شیمیایی رخ داد و من شاهد آن بودم اصلاً چنین آزمایشی توصیه نشد چون نمی‌دانستند چه چیزی را بنویسند یا بررسی کنند و آیا مسموم شده‌اند یا نه. فقط آزمایشهای روتین برای دانش‌آموزان تجویز شد. این آزمایش‌ها به دلیل محدودیت و جو امنیتی از سوی پزشک تجویز نشده است چون باید آن را به بیمارستانی مانند بیمارستان لقمان می‌بردند و آنجا بخش ویژه‌ای برای بستری بیماران مسموم دارد که باید یا بیمار را به آنجا اعزام کنند یا بیمار در آن محله حضور داشته باشد و چیزی که وجود دارد این است که حکومت به هر شیوه‌ای مانع اعزام دانش‌آموزان به بیمارستان‌های ویژه سم می‌شود. برای تمامی کادر درمان هم سوال مطرح است که علت مسمومیت دانش آموزان چیست و تا به حال هیچ گونه آزمایشی برای دستیابی به این سوال انجام نشده است و اصلاً به هیچ آزمایشگاهی هم اجازه نمی دهند که بر روی چنین نمونه‌هایی کار و تحقیق کند چون اگر چنین اجازه و درخواستی از سوی دولت مطرح بود این نمونه‌ها باید به بیمارستان‌‌هایی مثل «مسیح دانشوری» و «لقمان» انتقال داده می‌شد که تا به امروز چنین چیزی رخ نداده است و حکومت مانع انتقال نمونه و یا فرد مسموم شده به این مراکز ویژه می‌شود.»
بر اساس تحقیقات صورت گرفته از ابتدای حملات شیمیایی افراد مسموم دارای علایم گوارشی و تنفسی هستند و سردرد، تنگی نفس، درد شکم، درد قفسه سینه و استفراغ از علایم مشترک دانش‌آموزان مسموم شده است.
«برای دانش‌آموزانی که بیماری‌هایی چون آسم دارند این این گاز بسیار خطرناک است»
م.م یکی از پزشکان اورژانس سقز است او می گوید: «بوی نامطبوع و سوزش گلو و چشم اولین نشانه‌هایی بوده که دانش‌آموزان با وقوع حمله شیمیایی احساس کرده‌اند. علایم شامل تنگی نفس، استفراغ و حالت تهوع، اسپاسم عضلات شکم و سینه، سردرد، سرگیجه و از حال رفتن است و در اکثر آنها این علایم مشترک وجود دارد. درمان در اورژانس با استفاده از سرم و کپسول اکسیژن صورت می گیرد اکثر دانش‌آموزان بعد از دو ساعت حالت پایدار خود را به دست می‌آورند اما برای دانش‌آموزانی که مشکلات زمینه‌ای و بیماری‌هایی چون آسم دارند این این گاز بسیار خطرناک است».
«تا به حال نمونه‌های دانش‌آموزان به صورت دقیق مورد بررسی قرار نگرفته است»
ل.ع از پزشکان درمانگاهی در بوکان است او می‌گوید: «در ماه اسفند و بهمن موج عجیبی از مسمومیت‌ها در مدارس دخترانه بوکان به راه افتاده بود که علایم مشترکی در تمامی آنها دیده می‌شد. بسیاری از والدین خودشان فرزندانشان را به درمانگاه می‌آوردند و ما به دلیل کمبود امکانات و یا وخامت حال دانش‌آموز مجبور می‌شدیم او را به اورژانس ارجاع دهیم و برای دانش‌آموزانی که آسم داشتند باید اقدامات ویژه‌ای صورت می‌گرفت و آنها را در بخش مراقبت ویژه بستری می‌کردیم چون سطح اکسیژن خون بسیار پایین آمده بود. به لحاظ روانی هم ترس علایم را در بعضی کیس‌ها شدت می‌بخشید و با تأثیر سم همراه می‌شد».
او در ادامه می‌افزاید: «از والدین خواستیم که همه با هم شکایت نامه‌ای مطرح کنند اما تا جایی که اطلاع دارم هنوز این شکایت به جایی نرسیده است. و تا به حال نمونه‌های دانش‌آموزان به صورت دقیق مورد بررسی قرار نگرفته است».
آنچه حائز اهمیت است آگاه سازی والدین و درخواست برای بررسی نمونه‌های آزمایشگاهی دانش‌آموزان مسموم است تا به توان نوع سم و عوارض آینده آن را شناخت.