مرکز خبر- امروز دوشنبه ١٧مهرماه، جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان(کژار) به مناسبت ٢۵مین سالگرد توطئه‌ی بین‌المللی علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان بیانیه‌ای صادر کرده و ضمن محکوم کردن توطئه‌ی بین‌المللی ٩ اکتبر و حملات اخیر دولت فاشیست ترکیه به باشور و روژآوای کوردستان، تنها راه پایان بخشیدن به توطئه را گسترش مبارزه در راستای آزادی فیزیکی رهبر آپو از زندان امرالی ترکیه عنوان کرد و نوشت: «در این صورت است که می‌توان به نسل‌کشی، نابودی و جنگ در کوردستان، پایان بخشید و آینده‌ای آزاد و دمکراتیک را رقم زد» و از تمام اقشار جامعه، بویژه زنان و جوانان خواست که با گسترش فعالیت‌هایشان در جهت پایان بخشی به انزوای تحمیلی علیه رهبر آپو و گسترش فکر و اندیشه رهبر آپو، گام بردارند.

 

متن کامل بیانیه‌ی جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان  به شرح زیر است:

٢۵ سال از توطئه‌ی بین‌المللی ٩ اکتبر ١٩٩٨ می‌گذرد، درطول این سال‌ها، تهاجمات نظام سرمایه‌داری و دولت‌-ملت‌ها در خاورمیانه و کوردستان رو به روز فزونی یافت. تهاجماتی که به منظور حمله به دستاوردها و ارزش‌های خلق‌های منطقه صورت گرفت. برنامه و عملکرد آنان، در مناطق مختلف خاورمیانه و کوردستان، بر هیچ کسی پوشیده نبوده، نیست و نخواهد بود. برنامه‌هایی که تنها آتش جنگ را در سینه‌ی خاورمیانه و قلب کوردستان، بر افروخت. هر روز که می‌گذشت، اهداف توطئه، بیشتر روشن می‌گشت. از یک سو، در جلسات آشکار مابین دولت‌های اقتدار، برنامه‌ها در راستای نسل‌کشی خلق کورد، ریخته می‌شد و از هر راهکاری برای اجرای این برنام‌ ها، سر باز زده نمی‌شد، از سوی دیگر، فکر و اندیشه‌ی رهبر آپو، به بزرگترین مانع در برابر تمام برنامه‌های نظام سرمایه‌داری و نمایندگان‌شان در منطقه گشت. تمام مداخلات منطقه، در راستای تزریق نا امیدی به رگ و ریشه‌ی خلق‌های منطقه صورت می‌گرفت، در حالیکه فکر و اندیشه‌ی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان بار دیگر، امید را در دل خلق‌های منطقه باز گردانید. ما حصل این امید ایجاد گشته، سال‌ها مبارزه و مقاومت گریلا و فداکاری‌هایشان، گسترش مبارزات خلق کورد و جهانی گشتن فلسفه‌ی آپویی در خاورمیانه و جهان است. 

نظام سرمایه‌داری، شاهد دست و پا زدن در منجلابی است که خود آن را دست و پا کرده است. هر تعریفی ارائه شده از سوی این نظام مردسالار منفعت‌طلب، برای خلق‌ها و بویژه زنان، دقیقاً تعریفی است که آنان را به قهقرا می‌کشاند. زیر سایه‌ی چنین نظامی، زنان از هویت و موجودیت راستین‌شان نمی‌توانند سخن بگویند، آنان روزانه تحت عناوین و القاب گوناگون، روزانه قربانی می‌شوند و نیروی‌شان سلب می‌گردد. در چنین نظامی، زنان از خودشان سخن نمی‌گویند، بلکه طبق تعاریف از پیش تعیین شده، باید گام بردارند، اما آنچه که در طول سال‌ها مبارزه‌ی زنان در جنبش آپویی، ایجاد گردید، تکیه بر اراده‌ی ذاتی زنان برای تعریف صحیحی از زن، زندگی و آزادی بود. مقاومت زنان گریلا در کوهستان، سازماندهی زنان در بخش‌های مختلف کوردستان، به الگویی برای تمام زنان در ترکیه، عراق، ایران، سوریه، خاورمیانه و جهان مبدل گشته است. اینکه شعار «ژن ژیان آزادی» سراسر جهان را در بر گرفته است، مصداق گفته‌ی رهبر آپوست که آزادی جامعه در گرو آزادی زنان است. جمله‌ای که سال‌ها مبارزه‌ها در عرصه‌های گوناگون در پس آن نهفته است. زنان با حضور در جنبش آزادی‌خواهی آپویی، سال‌ها مبارزه کردند که نشان بدهند می‌توانند و مبارزه می‌کنند و تغییر می‌دهند و آینده‌ای آزاد را رقم خواهند زد.

 

حمله به روژآوا، حمله به دستاوردهای خلق‌های آزادی‌خواه است

اینکه برنامه‌های نظام سرمایه‌داری روز به روز با شکست مواجه می‌شود، مشخص است، اما لازم به ذکر است که توطئه‌ی بین‌المللی هنوز به پایان نرسیده است. حملات دولت فاشیست ترکیه به روژآوا و باشور کوردستان و از سوی دیگر حاکمیت ولایت مطلقه فقیه برای سرکوب نیروهای پیشاهنگ انقلاب ژن ژیان آزادی، فزونی یافته است. روژآوای کوردستان، به روزنه‌ی امید در دل تاریکی مبدل گشته است. مقاومت گریلاهای کوردستان در آواشین، زاپ و متینا، از پیشاهنگی رهبر آپو سرچشمه می‌گیرد. شاگردانی که از مکتب آپویی آموخته‌اند که مقاومت زندگی می‌آفریند. از همین رو است که هراس به دل حاکمیت فاشیست آ.ک.پ – م.ه.پ انداخته است. در یک جمله می‌توان گفت که تحمیل انزوای مطلق و شدید علیه رهبر آپو و مداخلات هژمونیک در منطقه و حملات دولت فاشیست ترکیه، در یک راستا صورت می‌گیرد.

جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان «کژار»، ضمن محکوم نمودن توطئه‌ی بین‌المللی ٩ اکتبر و حملات اخیر دولت فاشیست ترکیه به باشور و روژآوا، یگانه راه پایان بخشیدن به توطئه را گسترش مبارزه در راستای آزادی فیزیکی رهبر آپو می‌داند. در این صورت است که می‌توان به نسل‌کشی، نابودی و جنگ در کوردستان، پایان بخشید و آینده‌ای آزاد و دمکراتیک را رقم بزنند. از همین رو از تمام اقشار جامعه، بویژه زنان و جوانان می‌خواهد که با گسترش فعالیت‌هایشان در جهت پایان بخشی به انزوای تحمیلی علیه رهبر آپو و گسترش فکر و اندیشه رهبر آپو، گام بردارند. همچنین به دفاع از دستاوردهای بشریت، به صدای روژآوای کوردستان مبدل گردند.