فروغ فرخ زاد؛ زنی آزاد از بند حقارت‌ها
فروغ هیچ‌وقت دست از عقایدش برنداشت و جنگید، شعر سرود، و قلمش مانند تیری بود در تاریکی آن زمان که به قلب هر سنت و عرف زد زنی می‌خورد.
مرکز خبر- فروغ فرخزاد در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۳ در تهران به دنیا آمد. با این که به تمام منابع این تاریخ را روز تولد اومی‌دانند، پوران فرخ‌زاده اعلام کرده‌است که تاریخ درست، ۸ دی است. او فرزند چهارم خانواده و نام کاملش فروغ الزمان بود.
مادرش توران وزیری‌تبار و پدرش محمدباقر فرخزاد نام داشت، پدر فروغ فرخزاد کتابخانه‌ای شخصی داشت و به همه فرزندان خود، قبل از این که مدرسه را شروع کنند، خواندن و نوشتن آموخته بود. فروغ تحصیلات ابتدایی را در سال ۱۳۲۵ در مدرسه «سروش» و دوره اول تحصیلات متوسطه را در سال ۱۳۲۸ در دبیرستان «خسرو خاور» به پایان رساند. به گفته خواهرش پوران، او در یازده سالگی به ادبیات علاقه‌مند شد و در پانزده سالگی شعر می‌گفت. شعرهایی در قالب غزل که هرگز منتشر نشدند. فروغ خودش بعدها از این دوران با عنوان روزگاری یاد کرد که دچار «عقده غزل‌سرایی» بود.
فروغ فرخزاد شش کتاب شعر منتشر کرد که از نمونه‌های شایان شعر نوی فارسی هستند. وی با مجموعه‌های اسیر، دیوار و عصیان در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. او بە عنوان یکی از پیشگامان شعر نوی فارسی شناختە می‌شود.
پس از آشنایی با ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلم‌ساز سرشناس ایرانی و همکاری با او، موجب تحول فکری و ادبی در فروغ فرخزاد شد. وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعه‌ی «تولدی دیگر» ستایش گسترده‌ای برانگیخت. سپس مجموعه‌ی «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» را منتشر کرد تا جایگاه خود را در شعر معاصر ایران به عنوان شاعری برجسته تثبیت کند.
آثار و اشعار فرخزاد به زبان‌های انگلیسی، ترکی، عربی، چینی، فرانسوی، اسپانیایی، ژاپنی، آلمانی و عبری ترجمه شده‌اند.
وی از عامه‌ترین جلوه‌های فرهنگی فمینیسم در تاریخ ایران بود. شعرها و گفتاوردهای او در طی زندگی کوتاه هنری خود مورد تحسین منتقدان و محبوبیت فراوان نزد مردم و ادبیات دوستان قرار گرفت.
فروغ نمی‌خواست تمام سهمش از زندگی تنهای کارهایی باشد کە جامعە مردسالار برای زنان در نظر گرفتە بود. او زندگی را به اندازه‌ی ذهن و قلبش، به اندازه‌ی دنیای درونش فراخ و رها می‌خواست؛ بنابراین باوجود تمام دشواری‌ها و فشارهای روحی موجود، متوقف نشد. سال ١٣٣۵ به ایتالیا و از آن‌جا به آلمان سفر کرد و علی‌رغم شرایط مالی و روحی نامساعد، به آموختن چند زبان و ادامه‌ی فعالیت‌های ادبی و هنری‌اش پرداخت. مدتی بعد به ایران بازگشت، اتاق کوچکی دست‌وپا کرد و به دنبال کار گشت.
فروغ در سال‌های زندگی خود با مشکلات زیادی روبه رو بود فضای خفقانی که آن سال‌ها نیز برای زنان حاکم بود، شرایط را برای فروغ دوچندان سخت می‌کرد، فروغ زنی آزاد و رها بود، زنی آزاد از بند حقارت‌ها و عرف‌های حاکم بر جامعه، همین هم شرایط را برایش بسیار سخت می‌کرد، اما فروغ هیچ‌وقت دست از عقایدش برنداشت و جنگید، شعر سرود، و قلمش مانند تیری بود در تاریکی آن زمان که به قلب هر سنت و عرف زد زنی می‌خورد.
فروغ فرخزاد شرایط روحی خوبی نداشت، مشکلات زندگی وی را شکسته کرده بود، فروغ در میان سال‌های ۱۳۴۲–۴۳ یک‌بار دست به خودکشی زد و خدمتکارش متوجه شد و او را به بیمارستان البرز برد. اما در نهایت در ٢۴ بهمن ماه سال ١۳۴۵، در ۳۲ سالگی بر اثر واژگونی خودرو درگذشت.