برچم جودی

کوبانی - در سال ۲۰۱۴، بر فراز شهر کوبانی حماسه‌ای به وقوع پیوست که تا ده نسل آینده از آن یاد خواهد شد. حماسه‌ای که پیر تا جوان شاهد آن بودند، به منبع نجات بشریت از نیروهای تروریستی و تاریکی تبدیل شد.

 

کوبانی به گورستان آرزوها و امیدهای مزدورهای داعش تبدیل شد

داعش به عنوان سازمان تروریستی در ١٠ سال گذشته، با روش‌های وحشیانه و جنایتکارانه خود در سطح جهانی شناخته شده است. مزدورهای داعش با عنوان «دولت اسلامی عراق و شام»، در ۱۵سپتامبر ۲۰۱۴ با برنامه‌ریزی و نیروی زیاد به سمت شهر کوبانی در روژآوای کوردستان حرکت کردند. این گروه تروریستی که از لحاظ تجهیزات و تعداد نفرات مانند یک ارتش سازماندهی شده بود، با این باور که کوبانی را مانند موصل، رقه، منبج، گری سپی و غیره ظرف چند ساعت تصرف کرده و قتل‌عامی مشابه شنگال انجام دهد، به کوبانی حمله کرد.

شهر کوبانی اولین شهری بود که به پیشواز انقلاب ١٩ ژوئیه رفت و از لحاظ دفاعی خوب سازماندهی شده بود اما از لحاظ تجهیزات کمبود داشت، ظرف ١٠ روز مستقیماً درگیر جنگ سختی با داعش شد. در کنار تعداد زیادی از مردم که آواره باکور کوردستان شده بودند، مبارزان YPJ/YPG، غیرنظامیان، زنان و جوانان میهن‌دوست کوبانی خود را به سپری برای دفاع از کوبانی تبدیل کردند.

 

بهترین مبارزان و فرماندهان کوبانی را همراهی کردند

در مقاومت در برابر داعش، نکات قابل توجهی به چشم می‌خورد. برای نخستین بار در خاورمیانه و جهان، زنان به عنوان یک نیروی سازمان‌یافته در برابر گروهی همچون داعش به مبارزه پرداختند. به همین دلیل مشارکت فرماندهان و مبارزان YPJ در نبرد کوبانی، توجه تمامی جهان را به خود جلب نمود و در داخل منطقه برای مبارزان و خلق‌ها به منبعی از قدرت و مقاومت بدل گشت. مبارزان YPJ که بر فلسفه و اندیشه‌های ژن ژیان ئازادی تکیه داشتند، توانستند با فعالیت‌های فداکارانه و مصمم خود، روند جنگ را به سوی مراحل تازه‌ای سوق دهند که در نتیجه به پیشگامان پیروزی مقاومت کوبانی در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۵ تبدیل شدند.

در حماسه تاریخی کوبانی، نام ده‌ها فرمانده و مبارز زن برجسته گشت که قهرمانی آنان همواره در صفحات تاریخ باقی خواهد ماند. زنان از بخش‌های مختلف کوردستان، در کوبانی گرد هم آمدند و پیشگام وحدت کوردستان در این شهر بودند.

 

فرمانده نجات مرکز کوبانی: زهرا پنابر

مبارز زهرا پنابر ملقب به زهرا کارا که اهل باکور کوردستان بود، یکی از فرماندهان تاثیرگذار مقاومت کوبانی محسوب می‌شد. وی در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۴ وارد جبهه مقاومت شد و در ساختمان ۴ طبقه میدان آزادی مستقر گردید. تروریست‌ها به مدت روزها بی‌وقفه به این ساختمان حمله‌ور شدند، اما با تاکتیک و مقاومت بی‌مانند زهرا پنابر، حملات داعش شکست خورد. در حالی ‌که محله اطراف میدان آزادی یکی از مناطقی بود که بیشترین بمباران را متحمل شده بود، اما پرچمی که نماد آزادی یک خلق به شمار می‌رفت در دستان زهرا پنابر و یارانش پابرجا ماند و حفظ شد. زهرا کارا شاهد تمامی مراحل جنگ در مرکز شهر بود و به عنوان فرمانده خیابان ۴۸ شناخته می‌شد.

فرمانده زهرا پنابر که با خنده‌رویی و صدای نازکش شناخته می‌شد، در روز پیروزی مقاومت کوبانی چنین گفت: آرزوی ما این بود که این روز را ببینیم. ای کاش رفقای شهیدمان هم این روز را می‌دیدند، دو روز پیش چندی از رفقای ما که آرزویشان دیدن این روز بود شهید شدند. عهد می‌بندیم که ادامه دهنده راهشان باشیم.

 این فرمانده پیرو فلسفه ژن ژیان ئازادی، در ۳ فوریه ۲۰۱۵ در روستای ادیقه جنوب کوبانی جان باخت و به یکی از پیشگامان آزادی و پیروزی کوبانی بدل گشت.

 

فرمانده و هنرمند میدان جنگ: ویان پیمان

چه کسی نام ویان پیمان، خواننده مشهور مقاومت کوبانی را نشنیده است؟ چه کسی آواز « ez nemînim Kobanê, fermandarê min, hogirê min û lawê min » را نشنیده است؟ این زن انقلابی و خواننده که در مقاومت کوبانی نقش مهمی ایفا کرده، با صدایش آزادی سرزمینی دربند را فریاد زده است. ویان پیمان مشهور به گلستان تالی جینکانلو که اهل ماکوی روژهلات بود، در سطح فرماندهی، هماهنگی جنگ کوبانی را انجام می‌داد. او برای مبارزان در خط مقدم جبهه‌ها، همرزم، مبارز و فرمانده بود. ویان پیمان با اخلاص و شجاعت فراوان در مقاومت شرکت کرد و تا پیروزی ۲۶ ژانویه بی‌وقفه جنگید. شرکت‌کنندگان مقاومت کوبانی از صدا، احساس و سرودهای وی انگیزه و قدرت می‌گرفتند. وی در جریان جنگ به تمام مبارزان و مردم کوبانی قول می‌دهد که بعد از آزادی با آوازخوانی خود به استقبال آن برود و «کوبانی آزاد شده» را به آنان تقدیم کند. ویان پیمان با این عهد مبارزه کرد، جنگید و پیروز شد. به همین دلیل ویان به عنوان یکی از سمبل‌های معنویت و قدرت شناخته می‌شود. ویان پیمان در ۶ آوریل ۲۰۱۵ در شهر سری کانی جان خود را از دست داد.

 

عملیاتی که مسیر بشریت را تغییر داد: ریوان روژآوا

زنان مبارز کورد در وجود خود دارای روحیه‌ای مسئولیت‌پذیر هستند و برای انجام وظیفه خود می‌توانند حتی جان خود را فدا کنند. این حقیقت در شخصیت مبارز ریوان روژاوا مشهود بود که برای محافظت از رفقای خود و و دفاع از کوبانی جان خود را سپر قرار داد. ریوان روژآوا با اسم مدینه مامو که خود اصالتا اهل کوبانی بود در سال ٢٠١٣ به صفوف YPJ پیوست. هنگام حمله داعش به کوبانی، وی به همراه یارانش قول محافظت از منطقه خود را می‌دهد و در خطوط مقدم جبهه‌های جنگ جای می‌گیرد. در ٢٧ سپتامبر، ریوان در جبهه جنگ روستای گلمید جنوب کوبانی شرکت می‌کند. آن روز داعش به شکلی وحشیانه حمله می‌کند که در نتیجه مهمات مبارزان تمام می‌شود. ریوان خود را در قبال حفاظت ازمرکز کوبانی و رفقایش مسئول می‌بیند و دست به عملیات فدایی می‌زند. با عملیات فدایی ریوان روژآوا، مقاومت کوبانی شکلی تازه به خود می‌گیرد و جنگ وارد مرحله جدیدی می‌شود. فداکاری ریوان مبنا و دلیل تشدید مقاومت کوبانی و رسیدن به پیروزی می‌شود.

 

آرین میرکان: آتش مشتنور را با جان خود حفظ کرد

آرین میرکان ملقب به دلارا کینج که اهل منطقه عفرین بود، هنگام تأسیس YPJ به عنوان فرمانده به انجام وظیفه می‌پردازد. زمان حمله سنگین داعش به کوبانی، وی به همراه مبارزانش به سمت کوبانی حرکت کرده و در جنگ شرکت می‌کند. از آنجا که آرین میرکان دارای تجربه بسیار بوده، در خط مقدم جنگ تپه مشتنور مستقر می‌شود. مشتنور یکی از موقعیت‌های استراتژیک مهم در جنگ بود، به همین دلیل داعش بی‌وقفه تلاش می‌کرد آن را تصرف کند. در ۵ اکتبر، تروریست‌ها با هدف تصرف تپه با تمام قدرت به مشتنور حمله می‌کنند. در برابر این حمله، مبارز آرین میرکان با اراده و عزم راسخ عملیات فدایی انجام داده و حملات داعش را شکست می‌دهد.

عملیات آرین میرکان چند روز پس از ریوان روژآوا انجام می‌شود، به همین دلیل تمامی مبارزانی که در خطوط مقدم مستقر بودند، برای ارتقای سطح مقاومت شایسته و ایثارگرانە عهد می‌بندند و به این ترتیب پیروزی کوبانی را تضمین می‌کنند.

 

دستینا قندیل: تجربه‌ای که از جنگ حلب بدست آورده بود را در کوبانی به کار بست

مبارز دستینا قندیل که با نام دستینا هفتانین نیز شناخته می‌شد، اهل باشور کوردستان بود و در سال ٢٠١٢ به انقلاب آزادی پیوست و در میان YPJ جای گرفت. دستینا هفتانین که با هوش و مبارزات خود شناخته شده بود، در جنگ شهر حلب در برابر مزدورهای جبهه النصره شرکت داشت. به همین دلیل در زمینه جنگ شهری دارای تجربه بسیار بود. مشارکت او در مقاومت کوبانی در استفاده از تاکتیک‌ها و روش‌های جنگ شهری تأثیرگذار بود. دستینا قندیل فرماندهی یک گروه از مبارزان را در منطقه گورمیرک کوبانی که اکنون آن منطقه به موزه تبدیل شده ‌است را برعهده داشت. دستینا به همراه ١٠ مبارز دیگر در ساختمانی  چهار طبقه جای گرفته بودند. هنگامی ‌که تروریست‌ها متوجه می‌شوند گروهی از مبارزان با قدرت زیادی در آن ساختمان مشغول جنگ هستند، حملات خود را بر آنان و مبارز دستینا متمرکز می‌کنند. به مدت روزها جنگ طاقت‌فرسایی درمی‌گیرد تا اینکه دستینا قندیل در ٢٠ اکتبر تصمیم می‌گیرد به منظور از دست ندادن موقعیت استراتژیک در آن ساختمان دست به عملیات فدایی بزند. زمانی ‌که تروریست‌ها به طبقات پایین ساختمان می‌رسند، دستینا قندیل عملیات فدایی را اجرا کرده و مانع پیشروی آنان می‌شود.

این ساختمان اکنون با نام دستینا قندیل شناخته می‌شود، تا به امروز در موزه کوبانی قرار دارد. هنگام نگاه کردن به آن، شکوە آن احساس می‌شود.

زهرا، ویان، ریوان، دستینا و آرین بدن‌های خود را به پل جاودانگی آزادی تبدیل کردند و به افسانه‌های تاریخ معاصر تبدیل شدند. فرماندهان و مبارزان YPJ با مقاومت خود، اندیشه آزادی زنان و میهن را از شرارت گروه تروریستی داعش مصون نگه داشته و حماسه ژن ژیان ئازادی را در کوبانی رقم زدند.