مرکز خبر -

 

محرومیت از حقوق زنان پس از تصرف طالبان

ابتکار علیه اشغال و نسل‌کشی زنان، برای امنیت و صلح در پیام خود در مورد تصرف افغانستان توسط طالبان در ۱۵ اوت، گفت: "طالبان کنترل پایتخت افغانستان، کابل و بسیاری از مناطق پرجمعیت را در دست گرفتند، قانون حکومت اسلامی را اعلام کردند. همچنین تأیید کرد که به حقوق زنان طبق اصول شرع احترام می‌گذارد. با این حال، از آن زمان، بسیاری از اطلاعات دریافتی نشان می‌دهد که جنبش طالبان اجرای مجموعه‌ای از تصمیمات را آغاز کرده است که حقوق اساسی زنان را تضعیف می‌کند. جایی برای آنها باقی نمی‌گذارد که زندگی شایسته‌ای داشته باشند."

وی در مورد تاریخ ظلم و ستم زنان توسط طالبان اظهار داشت: "همانطور که افکار عمومی جهان به یاد دارند، دوران حکومت طالبان در افغانستان بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ آغاز شد و حکومت شرع اعلام شد و زنان و دختران از حق تحصیل، مشارکت سیاسی و سخنرانی در میادین عمومی محروم شدند. زنانی که از این قوانین سرپیچی می کردند یا انگشتان دست آنها قطع، سنگسار یا اعدام می‌شدند. با سرنگونی طالبان از تاج و تخت قدرت و در نتیجه‌ی مقاومت و مبارزه‌ی زنان افغان، زنان به بسیاری از دستاوردهایی که تا به امروز هم (قدرت گرفتن دوباره‌ی طالبان) وجود داشت دست یافته‌اند. زنان از حق تحصیل برخوردار بودند، لزوم پوشیدن برقع، ممنوعیت حق کار آنها برداشته شد و قانون علیه خشونت علیه زنان تصویب شد."

 

"انقلاب روژاوا تاریخ تاریک منطقه را از بین برد"

در این نامه توضیح داده شده است که "صدها مثال دردناک وجود دارد، این امر تأیید می‌کند که دیروز "جبهةالنصره"، "داعش" و "ارتش ملی سوریه" امروز، و اخیرا "طالبان" دارای یک ذهنیت اقتدارگرا، فاشیستی و مخرب به ویژه در مورد مبارزات آزادی زنان و حق زندگی آنها هستند.

همچنین آمده است که "با شروع جنگ در سوریه در سال ۲۰۱۱، ملل کورد، عرب، سریانی، آشوری، ارمنی، چرکس، ترکمن، چچن و کلدانی بر نیروهای خود تکیه کردند تا ویژگی‌های همزیستی و زندگی جدید را ببافند. دستیابی به انقلاب روژاوا، که یک انقلاب برتر از آن زنان است، به الگویی نمونه در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا تبدیل شده است.

با تأکید بر اینکه بسیاری از احزاب تلاش کردند تا انقلاب را خنثی کنند، "داعش و نیروهای منطقه‌ای نیز که از آن حمایت می‌کردند با هدف خفه کردن انقلاب روژاوا به دنبال اشغال شهر کوبانی بودند، که تاریخ تاریک منطقه را از بین برد و ویژگی‌های همزیستی و برابری بین مردم و زنان منطقه و در گروه‌های مذهبی و فرقه‌ای آن را ترسیم کرد."

 

رد مشروعیت‌سازی طالبان

در این نامه مشروعیت دادن به جنبش طالبان به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است، "در حالی که این واقعیت که زنان در طول تاریخ خاورمیانه بطور خاص مورد کشتارهای فاجعه بار قرار گرفته‌اند مشهود است،" با این حال، ما با حیرت به رسمیت شناختن برخی نمایندگان جنبش طالبان از سوی برخی نیروها و نهادهای فعال بین‌المللی، که در افغانستان نمایندگی دارند و حتی پذیرش ملاقات علنی با آنها را مشاهده کردیم.

سرانجام، برای زنان، "رژیم طالبان" مترادف نقض حقوق، نابرابری و حتی مرگ است. برخلاف اظهارات اخیر رئیس‌جمهور جمهوری ترکیه، ما به عنوان "ابتکار علیه اشغال و نسل‌کشی، به خاطر امنیت و صلح" در تضاد زیادی با عقیده‌ی طالبان هستیم و نمی‌توانیم با جنبشی مانند آن که با زنان خصمانه است، به تفاهم برسیم! در حالی که همه‌ی جهان شاهد بودند که چگونه حزب حاکم عدالت و توسعه از گروه‌های تکفیری مانند داعش حمایت می‌کرد و ریاست‌جمهوری ترکیه چگونه یک شبه از "توافقنامه‌ی استانبول" خارج شد. اشتیاق دولت ترکیه برای اقدام مشترک با طالبان در افغانستان بسیار نگران‌کننده است!"

 

مطالبات

در این نامه بر ضرورت اقدام برای حفاظت از زنان تأکید شده است: "به نام ابتکار مبارزه با اشغال و نسل‌کشی زنان، به خاطر صلح و امنیت، از همه‌ی سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی مربوطه‌ خواستاریم: حرکت فوری برای خلع سلاح عاجل جنبش طالبان و مجازات همه‌ی نیروها و کشورهایی که در تسلیح جنبش طالبان مشارکت دارند، با اتخاذ تمام اقدامات احتیاطی علیه این رژیم بنیادگرا، با در نظر گرفتن حق زندگی زنان و کودکان به طور خاص و همه‌ی گروهها و گروههای مخالف جنبش طالبان به طور کلی، از به رسمیت شناخته شدن دولت طالبان جلوگیری کنید و از مقاومت و مبارزه‌ی زنان افغان در برابر فاشیسم ارتجاعی مردسالار حمایت کنید."