دیدەبان حقوق بشر: زنان افغانستان در بریتانیا از خشونت خانگی و تجاوز رنج می‌برند
دیدەبان حقوق بشر در گزارشی بە وضعیت زنان مهاجری پرداختە کە در خانەهای موقت در بریتانیا اسکان دادە شدەاند. بنابراین گزارش زنانی کە برای دستیابی بە آزادی مهاجرت کردەاند اکنون در اتاق‌های کوچکشان محبوس ماندەاند.
مرکز خبر- بە گزارش خبرگزاری زن، سازمان دیدەبان حقوق بشر نسبت بە وضعیت نگران‌کنندەی زنان مهاجر افغان در بریتانیا هشدار دادە است.
در گزارشی کە روز پنجشنبە ٢٢ اردیبهشت ماە، از سوی این سازمان منتشر شدە آمدە است: بلاتکلیفی و ازدحام در خانه‌های موقت باعث تنش فزاینده برای مهاجران افغان در بریتانیا، به ویژه زنان شده است.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، دولت بریتانیا مجبور بە تخلیەی اضطراری ١٨ هزار از افرادی شد کە در معرض تهدید قرار داشتند. پس از انتقال این افراد بە بریتانیا، آنها را در خانەهای موقت اسکان دادند. بە گزارش گاردین اکنون بیش از ١٢ هزار افغانی در خانەهای موقت بریتانیا اسکان دادە شدەاند.
دیدەبان حقوق بشر با پنج تن از زنانی کە در این خانەها زندگی می‌کنند، مصاحبە انجام دادە و آنها خطراتی را کە با آن مواجە هستند از جملە تشدید خشونت خانگی، نظارت و محدودیت در آزادی رفت و آمد را با دیدەبان حقوق بشر در میان گذاشتەاند.
بە گفتەی سحر فطرت دستیار محقق حقوق زنان در دیده‌بان حقوق بشر، این زنان ضمن خوشحالی از انتقال خود بە بریتانیا، از خشونت‌هایی کە طی هشت ماە گذشتە تجربە کردەاند، سخن گفتەاند.
«زنان افغانی که با آنها مصاحبه شد، قبل و در حین فرار از افغانستان با حجم عظیمی از آسیب‌های روحی مواجه شده‌اند و اکنون با شرایطی دست‌وپنجه نرم می‌کنند که بر سلامت روان آنها تاثیر گذاشته است و آنها را از ادغام در جامعه باز می‌دارد.»
این زنان از جو آشفته و ناخوشایند در هتل که افراد زندگی، رفتار، لباس و حرکات یکدیگر را کنترل می‌کنند، شاکی‌اند و می‌گویند که هر روز خشونت‌های آشکار مردان افغان با همسرانشان را شاهدند. آنها مدعی‌اند که در محل‌های اسکان موقت، احساس ناامنی، فشار روانی از طرف دیگر پناهجویان، تجاوز و خشونت خانگی علیه زنان به میزان زیادی وجود دارد.
آنچە آنها از محل زندگی خود توصیف کردەاند شبیە آنچە است کە زنان در افغانستان تجربە می‌کنند و شرایط زندگی آنها تفاوتی با زندگی در افغانستان ندارد. یکی از زنان بە دیدەبان حقوق بشر گفتەاست: «زنی توسط همسرش در هتل ما مورد ضرب و شتم قرار گرفت، زمانی که او می‌خواست این موضوع را گزارش کند، جامعه‌ی حاضر در هتل با ایجاد ترس در او مانع شکایت شدند».
یکی دیگر از زنان از همسایەاش سخن گفتە کە توسط همسرش مورد ضرب و شتم قرار گرفتە و بیش از هفت ماە در اتاق خود حبس بودە است. بسیاری از زنان از عدم حمایت مالی و نقش‌های سنتی کە بر آنها تمیل شدە رنج می‌برند و در اتاق‌های خود محبوس شدەاند. آنها حتی بە دلیل داشتن فرزند و عدم وجود فردی برای مراقبت از کودکانشان نمی‌توانند زبان بیاموزند.
آنها با بیان اینکە همسرانشان هرگونە آزادی را از زنان سلب کردە، ادعا کردەاند کە در برخی موارد در افغانستان از آزادی بیشتری برخوردار بودەاند.
این افراد ماهانه ٢۵٠ تا ٢٨٠ پوند از وزارت کشور بریتانیا کمک دریافت می‌کنند، اما زنان مصاحبه‌شونده گفتەاند که بسیاری از مردان تمام کمک هزینه‌های خانواده را می‌گیرند. یکی از زنان گفتە است: «به زنان کارت بانکی داده می‌شود، اما مردها کدها را پیش خود نگە می‌دارند، بیشتر این زنان بی‌سواد هستند یا با چنین سیستم‌هایی آشنا نیستند و هیچ کنترلی بر پول خود ندارند.»
این زنان گفتند که افغان‌های مناطق مختلف کشور با وجود اینکه از گروه‌های قومی و زبانی و مذاهب مختلف هستند و دیدگاه‌های بسیار متفاوتی در مورد هنجارهای اجتماعی دارند، در خانه‌های موقت دور هم جمع می‌شوند. این امر پیامد‌های منفی برای زنان دارد و چرا کە مجبور بە انطباق با هنجارهایی هستند که حتی در افغانستان در برابر آنها مقاومت می‌کردند در حالی کە امیدوار بودند در کشورهای میزبان شرایط بە مراتب بهتری داشتە باشند.