دومین تحصن زنان زندان اوین نسبت به اعدام پخشان عزیزی و شریفه محمدی

زنان زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، در اعتراض به حکم اعدام پخشان عزیزی و شریفه محمدی، با شعار «سر برود، جان برود، آزادی هرگز نرود»، «صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان، از زنان، کوردستان، تا هر کجا در ایران» تحصن کردند.

مرکز خبر- گروهی از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در اعتراض به صدور حکم اعدام علیه پخشان عزیزی و شریفه محمدی، برای دومین بار در حیاط این زندان تحصن کردند.

بر اساس متنی که در صفحه‌ی اینستاگرام مربوط به برخی از زنان زندانی سیاسی از جمله نرگس محمدی، گلرخ ایرایی و ناهید تقوی منتشر شده است، آنها «از ساعت ۱۹ شنبه تا صبح یکشنبه در حیاط زندان اوین تجمع می‌کنند و به داخل بند نمی‌روند».

فایل صوتی منتشر شده در فضای مجازی از زندان اوین نشان می‌دهد که زنان زندانی سیاسی علیه دیکتاتوری و حکم اعدام شعار‌هایی چون «بند زنان اوین، هم صدا و هم پیمان، تا لغو حکم اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان»، «سر برود، جان برود، آزادی هرگز نرود»، «صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان، از زنان، کوردستان، تا هر کجا در ایران» و «نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد، جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد»، سر‌دادند. در حالی که حرکت‌های اعتراضی زندانیان، همواره با اقدامات تنبیهی از سوی مقامات زندان همراه بوده است، از برخورد مسئولان زندان با تحصن این زنان هنوز خبری منتشر نشده است.

پس از ابلاغ صدور حکم اعدام به پخشان عزیزی، این دومین تحصن زنان زندانی در اوین در اعتراض به حکم صادر شده است؛ آنها از عصر چهارشنبه ٣ مرداد تا صبح پنجشنبه ۴ مرداد نیز در هواخوری بند زنان تحصن کرده و شعارهایی از قبیل «نه به اعدام» سر دادند.

زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج نیز، با اولین تحصن زنان بند اوین، اعلام همبستگی کردند.

پخشان عزیزی، فعال مدنی کورد، از مرداد ١۴٠٢ زندانی است و اخیرا به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شده است.

وی دانش‌آموخته مددکاری اجتماعی است که طی یک سال گذشته در بازداشتگاه وزارت اطلاعات و سپس در بند ۲۰۹ زندان اوین محبوس بوده است.

بر اساس قوانین جمهوری اسلامی، «بغی» به معنای قیام مسلحانه علیه حکومت است، این در حالی است که وکلای زندانیان سیاسی که با این اتهام مواجه شده‌اند اعلام کرده‌اند که هیچ مستندی در خصوص فعالیت مسلحانه موکلان‌شان در پرونده ارائه نشده است.

شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت نیز کمی پیش از پخشان عزیزی، با اتهامی مشابه به اعدام محکوم شد.

وریشه مرادی، زندانی سیاسی کورد نیز به «بغی» متهم شده است و این خطر صدور حکم اعدام علیه وی را بیشتر کرده است.

زندانیان سیاسی در ایران، با بهانه‌های واهی و صرفا به دلیل درخواست حقوق اولیه انسان و یا داشتن قومیتی خاص به اتهامات سنگینی محکوم می‌شوند که در موارد زیادی منجر به صدور حکم غیرانسانی اعدام می‌شود.