عضو پارلمان اروپا از انقلاب زنان در شمال و شرق سوریه ستایش کرد

کاترین لانگنزیبن، عضو پارلمان اروپا، در جریان بازدید خود از شهر سویدای سوریه، بر اهمیت دستیابی زنان به حقوق خود و حضور برابر ۵۰ درصدی آنان در تمامی حوزه‌ها، مشابه آنچه در منطقه شمال و شرق سوریه دموکراتیک وجود دارد، تأکید کرد.

روشیل جونیور

 

سویدا- کاترین لانگنزیبن، عضو پارلمان اروپا در جریان سفر خود به شهر سویدا، از تجربه منطقه شمال و شرق سوریه دموکراتیک تمجید کرد و پرسید:«چرا میز قدرت را برعکس نکنیم و مردان را به چالش نکشیم؟»

وی در گفت‌وگو با خبرگزاری ما درباره سلطه مردان بر تصمیم‌گیری‌های جهانی و مبارزات زنان برای دستیابی به حقوقشان صحبت‌ کرد و توضیح داد:«دربیشتر نظام‌های سیاسی جهان، تنها تعداد محدودی کرسی به زنان اختصاص می‌یابد، گویی این تنها جایگاهی است که می‌توانند داشته باشند، و همین امر آنان را در یک رقابت دائمی قرار می‌دهد.»

وی افزود:«این طرز تفکر، ایده‌ای را تقویت می‌کند که زنان باید در فضای محدودی خود را اثبات کنند، در حالی که مردان بدون نیاز به اثبات شایستگی، باقی کرسی‌ها را اشغال می‌کنند. اما چرا وضعیت را تغییر ندهیم؟ چرا نگوییم که چندین کرسی برای زنان و فقط یک کرسی برای مردان وجود داشته باشد؟ چرا مردان در همان مبارزه‌ای که زنان هر روز برای اثبات خود در مراکز تصمیم‌گیری انجام می‌دهند، قرار نگیرند؟»

 

سهمیه‌بندی، راه‌حلی برای تبعیض تاریخی

کاترین لانگنزیبن معتقد است که راه‌حل این مشکل، ایجاد نظام سهمیه‌بندی (کوتا) است که به نفع زنان باشد تا نابرابری تاریخی که موجب تسلط مردان بر سیاست شده است، اصلاح شود.

وی با تمجید از تجربه اداره خودمدیریتی در منطقه شمال و شرق سوریه دموکراتیک گفت: «همانطور که در این مناطق دیده‌ایم، زنان ثابت کرده‌اند که سهمیه ۵۰ درصدی فقط یک ایده نیست، بلکه یک واقعیت عملی است، جایی که زنان نه‌تنها در سخن بلکه در قوانین و قانون اساسی، با مردان در مدیریت برابر هستند.»

 

حقوق زنان در خطر است

کاترین لانگنزیبن در ادامه‌ی صحبت‌های خود ضمن هشدار درباره افزایش تبعیض جنسیتی در سراسر جهان، گفت: حقوق زنان در سراسر جهان در معرض تهدید قرار دارد. زنان با چالش‌های زیادی در دسترسی به خدمات بهداشتی، حق طلاق، اشتغال و برابری با مردان مواجه هستند.»

وی در پایان صحبت های خود اظهار داشت: دولت انتقالی سوریه تلاش می‌کند پارلمان اروپا را متقاعد کند که یک دولت حامی حقوق زنان است و به مشارکت سیاسی زنان کمک خواهد کرد، اما جامعه بین‌المللی به‌دقت اوضاع را زیر نظر دارد.