درخواست بنیاد ملاله از پاکستان برای متوقف کردن اخراج زنان از این کشور
همزمان با تشدید روند اخراج پناهجویان افغانستانی از کشور پاکستان، بنیاد ملاله یوسفزی، با انتشار بیانیهای از پاکستان خواست که این روند را متوقف کند.

مرکز خبر- همزمان با تشدید سیاستهای ضد مهاجرتی پاکستان، تشدید روند اخراج پناهجویان افغانستانی از این کشور نگرانیهای عمیقی را در میان نهادهای حقوق بشری و نهادهای بینالمللی برانگیخته است. در همین راستا، روز پنجشنبه ٢١ فروردینماه، بنیاد ملاله یوسفزی، با انتشار بیانیهای از پاکستان خواست که این روند را متوقف کند.
بسیاری از این پناهجویان، بهویژه زنان فعال، خبرنگاران، مدافعان حقوق بشر و اتنیکهای مذهبیاند که پس از تسلط طالبان بر افغانستان، به امید امنیت و حمایت، به پاکستان پناه آورده بودند.
بیش از یک میلیون پناهجوی افغانستان در پاکستان زندگی میکنند که هزاران نفر از آنها در معرض خطر بازداشت، زندانی شدن یا اخراج اجباری قرار گرفتهاند. دولت پاکستان اخیراً اعلام کرده که حضور مهاجران بدون مدارک قانونی را تحمل نخواهد کرد و عملیات گستردهای را برای شناسایی و بازگرداندن آنان آغاز کرده است.
بنیاد ملاله یوسفزی با اشارزه به اینکه بازگشت اجباری پناهجویان به افغانستان، بهویژه برای زنان فعال، میتواند به بازداشت، شکنجه یا حتی مرگ منجر شود، خواستار توقف فوری این روند شد.
بنیاد ملاله یوسفزی ضمن ابراز نگرانی عمیق از اخراج مداوم پناهجویان افغان از جمله زنان، معلمان و مدافعان حقوق زنان، به کشوری که حقوق آنها به طور سیستماتیک رد میشود، این اقدامات را ناقض قوانین بینالمللی از جمله اصل عدم بازگشت دانسته و اعلام کرد که اخراج این پناهجویان جان هزاران نفر را در معرض خطر فوری قرار میدهد.
براساس گزارشات منتشر شده، دهها فعال زن افغان و مدافع حقوق بشر در میان کسانی هستند که با بازگشت اجباری به افغانستان تحت کنترل طالبان روبرو هستند.
سحر حلیم زی، مدیر ارشد سیاست و حمایت بنیاد ملاله یوسفزی گفت: «بازگرداندن زنان به رژیمی که آنها را از زندگی عمومی حذف کرده است، غیرقابل دفاع و غیرقانونی است. این اخراجها قوانین بینالمللی را نقض میکند و میراث خود پاکستان در حمایت از پناهندگان را تضعیف میکند. هر بازگشت اجباری زندگی در خطر است، آینده ای انکار شده است.»
بنیاد ملاله یوسفزی در ادامه با اشاره به اینکه تحت حکومت طالبان، زنان افغان از تحصیل محروم شده و از اشتغال محروم و از آزادیهای اولیه محروم شدهاند، اعلام کرد: بازگشت اجباری نه تنها زندگی آنها را به خطر میاندازد، بلکه رژیمی را که بر اساس آزار و اذیت جنسی بنا شده است مشروعیت میبخشد.
نشاط ریاض، رئیس اجرایی بنیاد ملاله یوسفزی پاکستان گفت: «از زمان بازگشت طالبان در سال ٢٠٢١، بسیاری از پاکستانیها قلب و خانههای خود را به روی خانوادههای نیازمند افغان گشودهاند و سخاوت و شفقت قابل توجهی از خود نشان دادهاند. این لحظهای برای ارج نهادن و حمایت از آن روحیه است، نه روی گردانی از آن. پاکستان با ایستادن در کنار زنان افغان میتواند به نشان دادن تعهد عمیق خود به عدالت، انسانیت و حاکمیت قانون ادامه دهد.»
بنیاد ملاله یوسفزی در پایان بیانیهی خود ضمن درخواست به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان نوشت: بنیاد ملاله به دفاع از به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی به عنوان یک جنایت بر اساس قوانین بینالمللی و پاسخگویی جهانی در پاسخ به حذف سیستماتیک زنان افغان توسط طالبان ادامه میدهد. ما از دولت پاکستان میخواهیم که فورا اخراجها را متوقف کند و از کسانی که در معرض خطر هستند محافظت کند. ما همچنین از جامعه جهانی میخواهیم که مسیرهای اسکان مجدد را گسترش دهد و حمایت از افغانهای پناهجو را افزایش دهد.