دختر نوجوان ۱۵ ساله مود تجاوز گروهی قرار گرفت؛ پدر رضایت داد!
دختر ۱۵ ساله تهرانی که پس از فرار از دست پدرش که وی را بارها مورد ضرب‌وشتم قرار داده بود، توسط هفت مرد مورد تجاوز قرار گرفت؛ اما پدرش پس از شنیدن ماجرا، رضایت داد!
مرکز خبر- یک دختر ۱۵ ساله در تهران توسط هفت مرد مورد آزار جنسی قرار گرفت. این دختر ۱۵ ساله تهرانی که پس از فرار از دست پدرش که وی را بارها مورد ضرب‌وشتم قرار داده بود، مورد فریب مردی جوان قرار گرفته بود، در باغی مورد آزار و اذیت هفت مرد قرار گرفت؛ اما پدرش پس از شنیدن ماجرا، رضایت داد.
براساس گزارشات منتشر شده، با شکایت اداره بهزیستی چند متهم شناسایی و بازداشت شده و پرونده متهمان در شعبه سوم دادگاه کیفری یک استان تهران در حال بررسی است.
بر اساس این گزارش، در سال ۱۴۰۳، یک دختر نوجوان ۱۵ سال به نام پریا با اورژانس اجتماعی تماس گرفت و اعلام کرد که توسط پدرش مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
امدادگران پس از حضور در محل آثار ضرب و شتم را تأیید کردند. پریا گفت: «دو سال است که پدر و مادرم از هم جدا شده‌اند. من و برادر ۹ ساله‌ام با پدرمان زندگی می‌کنیم. پدرم مرتب از من ایراد می‌گیرد و با کوچک‌ترین بهانه کتکم می‌زند. از این وضعیت خسته‌ام و دیگر نمی‌خواهم در این خانه بمانم.»
پس از بررسی‌های کارشناسان اورژانس اجتماعی، بدسرپرستی پریا تأیید و او به یکی از مراکز بهزیستی منتقل شد. اما مدتی بعد از آن مرکز فرار کرد. وی چندی بعد با پسری به نام شاهرخ در خیابان آشنا شد. در پی این آشنایی شاهرخ پریا را به یکی از باغ های اطراف تهران برده و به همراه شش دوست خود، این نوجوان ۱۵ ساله را مورد آزار جنسی قرار دادند.
پریا با حال وخیم به بیمارستان منتقل شد و از شاهرخ و دوستانش شکایت کرد. اما وقتی پدرش مطلع شد، شکایت را پس گرفت و به متهمان رضایت داد. در همین زمان، مسئولان بهزیستی که پیگیر وضعیت پریا بودند، با اطلاع از بستری شدن او در بیمارستان، خودشان شکایتی رسمی ثبت کردند. این نهاد در گزارش خود تأکید کرد که پریا تحت سرپرستی بهزیستی بوده و پدرش حق رضایت یا انصراف از شکایت را نداشته است. همچنین بهزیستی خواستار سلب دائم حضانت پدر شد.
در جمهوری اسلامی ایران، قوانین مربوط به کودکان، به ویژه در زمینه حمایت از قربانیان خشونت و سوءاستفاده، با محدودیت‌ها و خلأهای مهمی مواجه است. این محدودیت‌ها عمدتاً در سه حوزه مشخص دیده می‌شود:
محدودیت استقلال قانونی کودکان
طبق قوانین ایران، افراد زیر ۱۸ سال جز در موارد بسیار محدود نمی‌توانند به‌طور مستقل اقدام قضایی کنند و حقوق قانونی آنها اغلب تحت اختیار سرپرست قانونی‌شان است. حتی در مواردی که کودکان قربانی خشونت یا سوءاستفاده جنسی هستند، رضایت یا انصراف سرپرست (معمولاً والدین) می‌تواند روند پیگیری قضایی را متوقف کند. این مسئله باعث می‌شود کودکانی که از سرپرست خود آسیب می‌بینند یا سرپرستشان مانع شکایت است، نتوانند از حمایت قانونی کامل بهره‌مند شوند.
نقش محدود نهادهای حمایتی
نهادهایی مانند بهزیستی مسئول پیگیری حقوق کودکان هستند، اما اختیارات قانونی آنها محدود است و گاه در عمل نمی‌توانند مانع سوءاستفاده یا بدسرپرستی شوند. به عنوان مثال، اگر کودک تحت سرپرستی بهزیستی هم باشد، اجرای سریع عدالت در موارد خشونت یا آزار جنسی با چالش مواجه می‌شود و روند قضایی طولانی و پیچیده است.
سن قانونی برای حمایت قضایی
قوانین کیفری جمهوری اسلامی سن بلوغ را مبنا قرار می‌دهند و بر اساس آن مجازات‌ها و حقوق قانونی کودک تعیین می‌شود. در نتیجه، کودکان بالای ۱۵ سال در برخی زمینه‌ها نه به‌طور کامل مورد حمایت قرار می‌گیرند و نه می‌توانند از تمام حقوق قضایی برخوردار شوند. این مسئله موجب می‌شود که قربانیان نوجوان آزار یا سوءاستفاده، بدون حفاظت قانونی کافی، در معرض خطر ادامه آسیب باشند.