بریوان ایناتچی

آرین آرارات، مبارز راه آزادی، صحبت‌های خود را درباره ۷۴ مین فرمان نسل‌کشی علیه جامعه ایزدی شنگال با این جمله «چیزی جز مرگ ندیدیم»؛ که نماد تراژدی هزاران زن ایزدی است که چیزی جز درد و مرگ را تجربه نکردند، آغاز کرد. اما آن‌ها با نیرویی که از مقاومت گرفته بودند، با سرنوشت روبه‌رو شدند و مرگ را به فداکاری تبدیل کردند و آن را قربانی آزادی شنگال کردند.

ده سال از هفتاد و چهارمین فرمان نسل‌کشی می‌گذرد که در ۳ اوت ۲۰۱۴ رخ داد، زمانی که جامعه ایزدی با یکی از هولناک‌ترین کشتارها در تاریخ معاصر مواجه شد؛ رویدادی که وجدان جهان در قرن بیست و یکم را تکان داد. از آن زمان، ایزدی‌ها با وجود زخمی که هنوز التیام نیافته و جای‌زخم‌هایی که آن دوره بر جای گذاشت، تاریخ خود را با دستان خود می‌نویسند.

اما در میان این درد، اراده‌ای شکست‌ناپذیر پدیدار شد. زنانی ایزدی که از زیر آوار تراژدی برخاستند و حافظه‌ای جمعی پر از روایت‌ها؛ روایت‌هایی که سرشار از امید است، اراده را شعله‌ور می‌کند و مبارزه‌ای برای زندگی و آزادی را به تصویر می‌کشد، را با خود حمل کردند، باشد.

آرین آرارات درباره بسیاری از کسانی که شاهد فرمان نسل‌کشی بودند، زنانی که خود را به پرتگاه انداختند تا اسیر نشوند و زنانی که در تپه زِرک، علیه داعش جنگیدند و شهید شدند، صحبت کرد. او گفت: «چیزی جز مرگ وجود نداشت. به کوه رفتیم، اما دیگر یادم نیست آن مسیر چگونه بود. می‌دانستیم کشته خواهیم شد، با این حال مسیر را ادامه دادیم.»

در میانه آن آشفتگی، جایی که هیچ‌کس جرأت نزدیک شدن به اعضای داعش را نداشت، او دید گلوله‌ای به خودروی آن‌ها اصابت کرد؛ خودرویی که زنان ربوده‌شده توسط داعش را حمل می‌کرد. آرارات توضیح داد: «نمی‌دانم دقیقاً چه اتفاقی افتاد. تنها چیزی که می‌دانم این است که دیدیم خودرو از تپه پایین می‌لغزد و ناگهان نیرویی ما را نجات داد، انگار که نجات‌یافته‌ایم. نمی‌دانستیم چه کسی پشت این ماجرا بود و چه رخ داد.» بعدها، زمانی که به شهر عامودا رسیدند، شنیدند که مبارزان نیروی مدافع خلق(ه.پ.گ) و یگان های زنان آزاد-ستار(یژاستار)حمله‌ای علیه عناصر داعش ترتیب داده‌اند.

 

آرین آرارات؛ نماد مقاومت و مبارزه

آرین آرارات که در جریان عملیات نظامی در کوه‌های شنگال جان خود را فدا کرد، سال‌ها در مسیر مبارزه برای آزادسازی منطقه تلاش کرد. پس از اینکه زندگی خود را وقف آزادی کامل مردمش کرد، بار دیگر به کوه‌های کوردستان بازگشت. اما این بار او زن ترسو نبود؛ بلکه مبارزی قدرتمند بود که وعده مقاومت و فداکاری را با خود داشت.

بسیاری از مبارزان يژاستار و نیروی مدافع خلق  که در خط مقدم شنگال با نبردهای سختی روبه‌رو شدند، بعدها به مناطق دفاعی مدیا بازگشتند و هدف حملات با سلاح‌های شیمیایی قرار گرفتند که توسط اشغالگران ترکیه به کار گرفته شد، که منجر به شهادت آن‌ها شد.

آرین آرارات که با شجاعت و استقامت یک زن ایزدی در مقابل داعش ایستاد، در کوه‌های کوردستان بر اثر حملات اشغالگران ترکیه به شهادت رسید و به نمادی از فداکاری و مقاومت زنان در برابر ظلم و تروریسم بدل شد.

در سالگرد آزادسازی شنگال، نوشتن درباره این زنان همچنان دینی بر دوش ماست. آرین آرارات، بریوان شنگال، بریوان آرین و دیگر زنانی که از دل جامعه ایزدی برخاستند، با روح فرهنگ خود آمیخته و در صفوف مقدم دفاع از ایزدی‌ها ایستادند، و به نمادهایی در مسیر آزادسازی شنگال تبدیل شدند.

 

(ی‌ژش)، ادامه عهد مقاومت و کرامت

در زمانی که زنان بزرگ‌ترین قربانیان کشتارها بودند، آن‌ها به صفوف مقدم آمدند، درد و ترس را به چالش کشیدند و با ثبات در برابر ستم ایستادند. آن‌ها نیروی خود را از واحدهای یژاستار گرفتند و بعدها نیروی دفاع ویژه زنان خود را تأسیس کردند: واحد زنان در شنگال ، یگانهای زنان شنگال(ی.ژ.ش)، که ادامه‌دهنده عهد مقاومت و کرامت شد.

این مبارزه‌، که توسط زنان رهبری می‌شد، صرفاً عملی مسلحانه نبود؛ بلکه اقدامی انقلابی برای تجسم فلسفه «ژن ژیان آزادی» بود. سخنان رهبر خلق کورد عبدالله اوجلان به عمق جان زنان ایزدی نفوذ کرد و به آن‌ها قدرت، شجاعت و امید بخشید. آن‌ها صرفاً بازماندگان کشتارها نبودند، بلکه به نگهبانان آزادی و سازندگان آینده تبدیل شدند.

مبارزانی که جان خود را برای آزادسازی شنگال فدا کردند، نه تنها در جامعه ایزدی به نماد تبدیل شدند، بلکه به نمادهایی از مقاومت در کوه‌های کوردستان تبدل شده‌اند. اشغالگران ترکیه با استفاده از سلاح‌های شیمیایی تلاش کردند این مبارزه را نابود کنند، اما ناکام ماندند. هر شهید، سطری در حماسه مقاومت نوشت و هر قطره خون، دانه‌ای از امید بود که در خاک آزادی کاشته شد. یاد و خاطره آن‌ها تنها در صفحات تاریخ جاودان نمی‌ماند، بلکه در هر لحظه از مبارزه برای آزادی، امروز و فردا، زنده و حاضر است.

امروز، در حالی که جامعه ایزدی آثار تراژدی‌های گذشته را یادآوری می‌کند، با اطمینان خاطر به سوی ساختن آینده‌ای نوین مبتنی بر پایه‌های سازمانی مستحکم در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی گام بر می‌دارد. این جامعه دیگر به یادآوری دردها بسنده نمی‌کند، بلکه زخم‌هایش را به نیروی محرکه‌ای برای ادامه مبارزه برای آزادی و رهایی تبدیل کرده است.

 

«فلسفه رهبر خلق کورد عبدالله اوجلان، راهنمای روحی و معنوی مقاومت ایزدی‌ها»

فلسفه رهبر خلق کورد عبدالله اوجلان به راهنمایی روحی و معنوی برای مقاومت ایزدی‌ها تبدیل شده است؛ سخنان او جوهر رنج آن‌ها را لمس کرد و در آن‌ها امید و اراده را زنده ساخت. آینده دیگر تنها با غم نوشته نمی‌شود، بلکه با اراده، امید و تلاش برای آزادی واقعی شکل می‌گیرد.

آزادسازی شنگال تنها بازپس‌گیری یک تکه زمین نبود، بلکه تولد دوباره یک جامعه کامل محسوب می‌شد. این مبارزه اکنون به منبع الهام زنده‌ای برای همه ملل تحت ستم در جهان تبدیل شده است و روح مقاومت و امید را در آن‌ها بیدار می‌کند.

با وجود همه دردها و رنج‌های جامعه ایزدی، اراده آن‌ها شکسته نشد؛ بلکه از آزمون‌ها و مصائب، قدرتمندتر و استوارتر بیرون آمدند. داستان آن‌ها اکنون به یک نمونه زنده و بیانیه‌ای انقلابی برای همه کسانی تبدیل شده که در مسیر آزادی گام برمی‌دارند. امروز این مسیر تنها با غم نوشته نمی‌شود، بلکه با امید، اراده و عزم راسخ رقم می‌خورد؛ آغاز تازه‌ای است که نشان می‌دهد آینده بر ویرانه‌های درد بنا می‌شود، با خون شهیدان آبیاری می‌شود و با نور آزادی روشن می‌گردد.