"شاید ما زنان ایران و در سطح کلان‌تر زنان منطقه مصیبت‌زده‌ی خاورمیانه بیش از هرکس در جهان درد زنان افغانستان را درک می‌کنیم، چه ما نیز دچار بخشی از این معضلات و مشکلات بوده‌ایم. ما به خوبی می‌دانیم جنگیدن بر سر ابتدایی‌ترین حقوق چه اندازه سخت است و وقتی این حقوق را به دست می‌آوری از دست دادنشان سخت‌تر و اندوه‌بارتر."

مرکز خبر- در حالی کە این روزها گروە طالبان در افغانستان پیش روی می‌کند و تلاش دارد زنان را بار دیگر بە بردگی بکشاند، نگرانی‌ها در مورد آیندە‌ی زنان افغانستان در حال افزایش است.

همکاری کشورهایی همانند ایران و سکوت جامعە‌ی جهانی در قبال این اقدامات طالبان باعث تشدید نگرانی‌‌ها شدە است.

دیروز پنج‌شنبە زنان عضو کمیسیون مطالعات زنان حزب اتحاد ملت در بیانیەای نگرانی خود را نسبت بە آیندە‌ی زنان افغانستان ابراز داشتند، در بخشی از این بیانیە آمدە است:

" از روزی که ارتش سرخ شوروی وارد خاک این کشور شد تا آرزوی دستیابی به آب‌های آزاد را تحقق بخشد، تا امروز که محل عبور و مرور نیروهای خارجی دیگر بوده، افغانستان به بلای جنگ دچار است، جنگی که راه را بر هرگونه توسعه‌ای بسته و تنها ویرانی و خرابی برجای گذاشته است. در این میان، تحولات اخیر و قدرت گرفتن افراطی‌های مذهبی، بیش از همه‌ی زنان و دختران افغانستان را قربانی خشونت مردانی ساخته که دست از جنگ و تحجر نمی‌کشند."

در این بیانیە بە دستاوردهای اخیر زنان افغانستان طی ٢٠ سال گذشتە با مبارزات خود بە آن دست یافتەاند، "طی بیست سال زنان افغانستان تلاش کردند تا حقی که از آنان سلب شده بود را به دست آورند. صدای زنان و تصویر فرهنگ غنی افغانستان آرام آرام به چشم و گوش جهانیان می‌رسید و آنها به مدرسه می‌رفتند، پلیس و معلم و وزیر و وکیل می‌شدند، خبرگزاری اداره می‌کردند، در حالی که طالبان کماکان در کمین آنها بود و مدرسه‌هایشان را بمب‌گذاری می‌کرد و آنها را در میان راه می‌ربود."

همچنین بە مبارزات زنان با فرهنگ مردسالار افغانستان اشارە شدە است، "زنان نه فقط باید با طالبان که با پدران متعصب خود نیز می‌جنگیدند تا فرهنگ حاکم بر افغانستان را که طی مدت حکومت طالبان متعصب‌تر از قبل شده بود را تغییر دهند و در این راه هزینه‌های بسیاری دادند اما خسته نشدند، با ترورهای متعدد، با وجود تمام خطرات و جنگی که همیشه سایه‌اش بر سر زندگی آنان بود به راه خود ادامه دادند و صدایشان به گوش همه رسید و دیگر زنان افغانستان را نه به خاطر چشم‌های اسیر شده پشت برقع که به خاطر موفقیت‌هایشان در عرصه‌های مختلف و مبارزه‌ای که آغاز کرده بودند، می‌شناختند."

زنان عضو کمیسیون  مطالعات اتحاد ملی در این بیانیە نسبت بە آیندە‌ی زنان افغانستان در زمینە‌ی تحصیل، کار پوشش و زندگی آنان ابراز نگرانی کردە و با توجە بە تبعیض علیە زنان ایران نوشتەاند، "شاید ما زنان ایران و در سطح کلان‌تر زنان منطقه‌ی مصیبت‌زده خاورمیانه بیش از هرکس در جهان درد زنان افغانستان را درک می‌کنیم، چه ما نیز دچار بخشی از این معضلات و مشکلات بوده‌ایم. ما به خوبی می‌دانیم جنگیدن بر سر ابتدایی‌ترین حقوق چه اندازه سخت است و وقتی این حقوق را به دست می‌آوری از دست دادنشان سخت‌تر و اندوه‌بارتر. از این رو ما با خواهران افغانستانی خود ابراز همدردی، همدلی و اعلام همبستگی می‌کنیم."

در این بیانیە از همە‌ی سیاستمدارانی کە در سطح جهان و ایران در این مورد تصمیم گیری می‌کنند خواستە شدە تا نسبت بە آیندە‌ی زنان افغانستان بی‌تفاوت نباشند،" به تمام سیاستمدارانی که با نادیده گرفتن زنان و کودکان در افغانستان در حال تصمیم‌گیری برای آینده‌ی این کشور هستند اعلام می‌کنیم که چنین سیاستی که بی ملاحظه‌ی خیر عمومی و صلاح همه‌ی مردمان صرفا در پی کسب قدرت بیشتر است، از دیدگاه ما محکوم و مطرود است. ما از همه‌ی سیاستمداران ایران و جهان می‌خواهیم، در تصمیمات خود وضعیت و آینده‌ی زنان افغانستان را در نظر بگیرند و از دستاوردهایی که زنان افغانستان در سال‌های اخیر داشته‌اند حفاظت کنند. از تمام فعالان حقوق زنان می‌خواهیم که نسبت به مساله‌ی زنان افغانستان بی‌تفاوت نباشند تا همه یک صدا، صدای زنان افغانستانی شویم و در کنار خواهران خود قرار بگیریم."