بیانیه‌ی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در بزرگداشت روز جهانی زن (۸ مارس)
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران: زنان نشان داده‌اند که به دلیل ستم‌های مضاعف و چند لایه‌ای که طی قرون به آنها روا داشته شده است، می‌توانند مهم‌ترین نیروی تغییر در جامعه باشند و زندگی و آزادی را به هم گره بزنند و رهایی را به ارمغان آورند.
مرکز خبر- شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت روز جهانی زن بیانیه‌ای منتشر کردند و ضمن آن به «خیزش عظیم زن زندگی آزادی در سال ١۴٠١» و مسمومیت دانش‌آموزانی که «مورد تهاجم دشمنان آزادی و آگاهی» قرار گرفته‌اند، اشاره کرده و در خصوص ٨ مارس که «یادآور مبارزه زنان کارگر برای حقوق برابر و رفع تبعیض است»، اعلام کردند: این روز بخشی از جنبش‌های رهایی‌بخش و ضد ستمی است که طی قرن‌ها جاری بوده است.
در این بیانیه «روبنای مردسالارانه‌ی نظام‌های اجتماعی و اقتصادی مختلف» را دلیل هزاران سال «ستم، تبعیض و نابرابری» علیه زنان دانسته و از جمله‌ی آن به مواردی چون «عضویت در طبقات محروم و استثمارشده» و محروم بودن از حقوق برابر «در ساختار اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی مردسالار» اشاره کرده و افزودند: حتی در خانواده که نزدیکترین‌های یک فرد هستند نیز حقوق زنان و دختران از طرف همسر، پدر، برادر و... نادیده گرفته شده است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، در خصوص تحت ستم قرار گرفتن زنان اعلام کرده‌اند: این در حالی است که زنان نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند و جامعه از طریق نادیده گرفتن آنها خود را محروم از این نیروی عظیم کرده است. به سخنی دیگر، در این فرایند ظالمانه نه تنها زن‌ها از حقوق خود محروم شده و ساختارهای مردسالار موانعی جدی را برای رشدیافتگی زنان ایجاد می‌کنند که کل جامعه نیز از این شرایط آسیب می‌بینند. قطعا در این میان مردان نیز به عنوان پسر، همسر و برادر یک زن خود را محروم از توانمندی‌های وی کرده‌اند.
همچنین «تبعیض و بی‌عدالتی علیه زنان و ساختارهای سرکوب مردسالارانه» را «به زیان کل جامعه از زنان و مردان» دانسته و افزودند: این ساختارها صرفا ابزاری هستند به نفع و به دست حاکمانی که از تغییر وضع موجود می‌هراسند یا کاسبانی که از وضعیت موجود ارتزاق می‌کنند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن تبریک «شجاعت زنان ایرانی در پیشرو بودن آنها در جنبش زن زندگی آزادی ۱۴۰۱»، خواستار رفع هر گونه «تبعیض علیه زنان در ایران و سراسر جهان» بوده و اظهار کرده‌اند: زنان حق دارند در تمام مناسبات سیاسی، اقتصادی، حقوقی و قضایی، خانوادگی و... دارای حقوقی برابر با مردها باشند.
و درپایان خاطر نشان کردند: زنان در ایران نشان داده‌اند که به دلیل ستم‌های مضاعف و چندلایه‌ای که طی قرون به آنها روا داشته شده است، می‌توانند مهم‌ترین نیروی تغییر در جامعه باشند و زندگی و آزادی را به هم گره بزنند و رهایی را به ارمغان آورند.