آگرین حسینی

دیواندره- مراسم باستانی نوروز شامل هه‌لپەرکی(پایکوبی)، مشعل گردانی، روشن کردن آتش و اهمیت ویژە بە فرهنگ و لباس کوردی است. نوروز بهترین یادگار و بهترین آغاز برای ایجاد امید و باور و تغییر و شادی به زندگی مردم است.

این بار در باش قشلاق روستایی از توابع شهرستان دیواندرە، مراسم پیشوازی از نوروز  یکشبە ٢٧ اسفند ۱۴۰۲ برگزار گردید.

ژالە.م فعال زنان و یکی از شرکت کنندگان در مراسم می‌گوید: «نوروز برای ما بە معنی تازگی و شکفتن است، هر فصل حال و هوای خود را دارد، اگر پاییز، اندوه را به دل انسان‌ها می‌اندازد، بهار، شادشان می‌کند با وجود این ما هنوز بر سرعهد و پیمان خود در قبال خون شهیدانمان هستیم و این مراسم نوروز به نظر من نشان از زنده و پویایی ملت کورد دارد . ما در هر شرایطی می‌گوییم مقاومت زندگی‌ست.»

ژالە می‌گوید: «این مراسمات نوروزی با جو امنیتی زیادی برگزار می‌شود انگار از هر چیزی هراس دارند تا بە حال مراسم خیلی از روستاها را کنسل کرده‌اند اما چیزی که کاملا مشخص می‌باشد این است که ما زنان هنوز با پرچم موهایمان و شعار ژن ژیان ئازادی نوروز را جشن می‌گیریم و تا رسیدن به خواسته‌هایمان  چه در شادی و چه در غم ایستادگی خواهیم کرد.»

ژاله در پایان می‌گوید: «نوشتن از شادی و سرور و جشن و آمدن نوروز، نباید کار دشواری باشد به خصوص آن که نوید روزهای آزادی بخش را میدهد امیدوارم مانند این رقص زیبای کوردی که زن و مرد در برابری زیبایی با هم میرقصند در همه عرصه ها زنان پا به پای مردان همیشه خوشتر برقصند و روزی بر قبر این دیکتاتوران برقصیم.»

مردم آنچه را که حقیقت است، می‌دانند و آن زمان که برای بزرگداشت داشته‌های تاریخی و ملی خود فرصت یابند، آن را گرامی می‌دارند و ارج می‌نهند. وضعیت امروز ما در ایران، همان وضع و حالی است که سعدی  در گلستان به تصویر کشانده است. آمده است: «اندک اندک خیلی شود و قطره‌قطره سیلی گردد؛ یعنی آنان که دست قوت ندارند، سنگ خورده نگه دارند تا به وقت فرصت، دمار از دماغ ظالم برآرند.»