برگزاری جشنوارەی انار در روستای(دلە مرز) توسط مردم منطقه
جشنوارهی انار در روستای دلهمرز از توابع سروآباد برگزار شد کە شامل انار گردانی جوانان روستا، دف زنی، خواندن (سیاچهمانه) آوازهای مخصوص هورامان، معرفی روستا به مهمانان و هلپرکی(رقص کوردی) و بخشهای متنوع دیگری بود.
ژونا اردلان
سروآباد- روز پنج شنبه ١٨ آبانماە، جشنوارهی انار در روستای دلهمرز از توابع سروآباد توسط مردم خود روستا برگزار شد، این جشنواره شامل انار گردانی جوانان روستا، دف زنی، خواندن (سیاچهمانه) آوازهای مخصوص هورامان، معرفی روستا به مهمانان و هلپرکی(رقص کوردی)و بخشهای متنوع دیگری بود.
زبان مردم روستای دلهمرز هورامی است و محصول اصلی کشاورزان این منطقه انار است و به واسطهی این جشنواره خواهان معرفی محصول خود به دیگر مناطق و همچنین رساندن صدای خود به خارج از این روستای زیبا بودند. مهمانانی که از سراسر ایران آمده بودند با محصول «انار» مورد پذیرایی قرار گرفتند، مردم باغهای خود را در اختیار مهمانان میگذاشتند تا بتوانند استراحت کنند چیزی که شاید در مناطق دیگر باید در قبالش پول پرداخت کرد.
مهمانان از سراسر ایران آمده بودند و با ذوق فراوان به رسوم این منطقه توجه داشتند و شادی میکردند، اما دخالت افراد وابستە بە نهادهای امنیتی و حکومتی نیز قابل توجە بود و این دخالتها هرچند از سوی مردم مورد توجە قرار نمیگرفت اما منجر بە ایجاد اختلال در این جشنوارهی مردمی میشد، به عنوان مثال هنگام رقص کوردی که مختلط است بارها تذکر میدادند که جدا برقصید در حالیکه هیچ کسی توجهی به تذکر آنها نداشت. حضور استاندار و سخنرانیهایی که هیچ مخاطبی نداشت، بیتوجهی به نیروهای دولتی و مامورانی که در آنجا حضور داشتند و حضور بسیاری از زنان بدون پوشش سر و با حجاب اختیاری ثابت میکرد که انقلابی در درون مردم شکل گرفته و تغییری بزرگ در شیوهی فکر کردن و رفتار آنها خود گویای همه چیز بود. روستای دلهمرز با آن همه زیبایی اما حتی از آنتن و اینترنت بیبهره است، جادههای منتهی به این روستا سنگلاخی است اگر استاندار تنها برای دخالت و خودی نشان دادن نمیآمد میتوانست به این مشکلات و بسیاری مشکلات دیگر رسیدگی کند.
ساریا محمدی از مهمانانی که از مناطق دیگری آمده بودند به خبرگزاری ما میگوید: روستای دلهمرز روستای بسیار زیبایی است که متاسفانه جادهٔ مناسبی ندارد و امروز در جشن انار گرد هم آمدهایم، اگر از مزایای این مراسم بگویم میتواند شناساندن روستا به جاهای دیگر باشد و همچنین راهی برای پیشرفت اما اگر از معایب آن بگویم میتوانم به شلوغی، کثیف شدن و از بکری درآمدن، اشاره کنم.
سمیه حبیبی که از سنه آمده است میگوید: این برنامه با کمک خود مردم این روستا و با هدف توسعهی کشاورزی برای جوانان و پیشرفت منطقه آماده شده و امروز ما اینجا حضور داریم و از تمام زحمات مردم این منطقه تشکر میکنیم زیرا برنامهی بسیار زیبا و مهماننوازی بسیار خوبی داشتند و امیدوارم این برنامهها برای این منطقه خیر و برکت به همراه داشته باشد.
وجود چنین برنامههایی برای مناطق محروم کوردستان اگرچه امکان دارد باعث رونق این مناطق شود اما مخالفان زیادی دارد، وجود مسافران زیاد از همه جا موجب آلودگی آن مناطق میگردد ازدحام جمعیت میتواند آسایش مردم آنجا را مختل کند و در دراز مدت به اصالت روستا و فرهنگ آنها صدمات جبران ناپذیری وارد کند، دلیل اصلی که این مردم به این مراسمات تن میدهند تنها بهره بردن از کمترین امکاناتی است که حقشان است و آنها میخواهند جادههای مناسب، فروش محصولات، وجود حداقلترین امکانات مانند اینترنت و آنتندهی موبایل و ... انتظارات معقول دیگر است.