نلاس- مردم در ٢٢ اسفند برای روشن کردن آتش چهارشنبه سوری به بیرون رفتند و با جشن و پایکوبی و روشن کردن آتش سال نو را جشن گرفتند. هر سال مردم با پایان زمستان و فرارسیدن بهار سال نو را جشن می‌گیرند. مردم بیشتر شهرها در تفرجگاه تفریحی «شینوه»نلاس گردهم آمده بودند و فرارسیدن سال نو را جشن می‌گرفتند.

 نوروز، لباس کوردی، آموزش به زبان مادری و تمام حقوق‌های اولیه هر انسانی در ایران پایمال می‌شود و برای یک زندگی شرافتمندانه باید هر لحظه با ضحاک زمانه مبارزه کرد. نوروز و تمامی حقوق اولیه انسانی در ایران یک امر سیاسی محسوب می‌شوند و دولت به شدت در صدد سرکوب و آسمیلاسیون است چون از آشنایی ملت‌ها با تاریخ خود واهمه دارد، طی سال‌های گذشته با فرا رسیدن سال تازه سعی کرده است ورودی راه‌های روستاها را ببندد تا مانع ورود مردم بە روستاهایی شوند کە قرار است در آنها مراسم برگزار شود، در ایست بازرسی سریان نیروهای امنیتی مستقر بودند و ماشین‌ها را تفتیش می‌کردند و به شدت نگران تجمع مردم در سال تازه هستند.

 

دیدگاه مردم نسبت به برگزاری چهارشنبه سور

سحر.م فعال زنان و ساکن سردشت که برای مراسم چهارشنبه سوری به شینوه نلاس، رفتە بود، گفت: در طول سالیان گذشته به اشکال متعدد سرکوب و سانسور شدیم ولی از بین نمی‌رویم و دوباره جوانه می‌زنیم. امسال سال خون بود و شهیدان زیادی دادیم، حکومت در خفا جنایت‌های زیادی کرد ولی مردم بە زانو در نیامدە و همچنان با لباس و نمادهای کوردی استوارتر از گذشته در این مراسم‌ها شرکت می‌کنند و جلوه‌ی زیبایی به شهر داده‌اند. امسال تفاوت زیادی با سال‌های گذشته دارد بیشتر زنان و مردان لباس کوردی پوشیدە و زنان بدون روسری و با لباس کوردی به خیابان آمدند،  در تاریخ هم از زنان کورد با زنانی بدون نقاب و مستقل یاد می‌شود و امروز من این حس آزادی را داشتم ولی در خیابان با پوشش اجباری حکومت این احساس آزادی را ندارم.

مریم.ن اهل روستای آغلان است و خانوادگی آتش روشن کردند. وی در مورد برگزاری این مراسم گفت: نسل بە نسل این مراسم‌ها منتقل شده‌اند و ما همیشه در روستا چهارشنبه سوری می‌گرفتیم و آتش روشن می‌کردیم که نماد آمدن سال تازه است و بعد بچه‌ها برای گرفتن شیرینی و شکلات وتخم مرغ در جشن هلاوه ملاوه به خانه‌ها می‌روند و بعد از آن در روز سال تحویل مردم لباس کوردی می‌پوشند و برای دید و بازید به خانه‌های همدیگر می‌روند.

 

چهارشنبه سوری در ایران

چهارشنبه سوری یکی از جشن‌های مهم و متعارف در فرهنگ و زندگی مردم ایران و برخی کشورهای دیگر از جمله افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، کازاخستان و کره‌ی شمالی است. این جشن مربوط به آخرین چهارشنبه سالانه پیش از سال نو میلادی است که در آن به مناسبت فرارسیدن نوروز و آغاز بهار، مردم به تفریحات خاصی می‌پردازند.

مراسم چهارشنبه سوری عموماً در فضای باز، مخصوصاً در اطراف شهرها و روستاها برگزار می‌شود. این مراسم شامل عناصر مختلفی از جمله سوزاندن چوب (چه در قالب آتش بازی و چه در قالب آتش‌سوزی متعارف)، رقص و پیاده‌روی در میان آتشکده‌ها، آشتی با همسایگان و دوستان، خوردن غذاهای خاص این مراسم و... می‌باشد.

در این مراسم، مردم به عنوان نمادی از پایان زمستان و شروع بهار و نوید آغاز یک فصل جدید، با هم جشن می‌گیرند. این جشن با پوشیدن لباس‌های رنگارنگ و مخصوص، شادی و خوشحالی به همراه دارد و معمولاً تفریحات و مراسم مردمی به صورت گروهی برگزار می‌شوند.

در کشور ایران، هر منطقه و شهری ممکن است این مرسم با روش‌ها و رسوم مختلفی برگزار شود، اما شادی و خوشحالی همواره جزء ویژگی‌های اصلی این جشن بوده و با هدف تقویت اتحاد و همبستگی مردم در مقابل چالش‌های زندگی، برگزار می‌شود. در ایران، چهارشنبه سوری بیشتر بازتابی از باورها  دارد، اما همچنین به عنوان یک فرصت برای گردهمایی خانواده و دوستان بوده و از دیرباز تاکنون جزء رویدادهایی است که مردم با شور و شوق به استقبالش می‌روند.

از دیگر ویژگی‌های این روز، پرتاب آب و آتش به همراه داشتن هلال‌های آتشین است که به دلایل  فرهنگی مختلف، به ویژه در مناطق روستایی و شهرهای بزرگ مورد توجه قرار می‌گیرد.

با گذشت زمان، در برخی مناطق، این رویداد با مواردی مانند مراسم عروسی، رقص و شعرخوانی تلطیف شده است. فعالیت‌های مختلفی در طول روزهای پیش از چهارشنبه سوری و روز خود مراسم انجام می‌شود که شامل جشن‌های محلی می‌شود. این مراسم در آخرین روز، یعنی چهارشنبه سوری، به ویژه شامل مراسم‌هایی همچون رژه‌ها و جشن‌های عمومی در معابر و میادین شهرها می‌شود.