برافروختن فانوس دومین کتابخانه توسط (باخچهو گۆراڵا)
در دل هورامان، شش زن با نام «باخچەو گۆراڵا» (باغچۀ گلها) بیهیچ پشتیبانی رسمی اما با همت و همفکری، توانستهاند فانوس دو کتابخانه را در روستاهای محروم روشن کنند؛ تلاشی برای گسترش کتابخوانی و صيانت از زبان مادری که اینبار در روستای سورەتفی به ثمر نشست.

اسرا عزیزی
هورامان- باخچەو گۆراڵا (باغچۀ گلها) جمعی از شش زن از دیار هورامان و کوردستان است که در سه سال گذشته با تلاش و همفکری توانستهاند دو کتابخانه را بنیان بگذارند. این زنان، با وجود فعالیت مستقل و بدون هیچگونه پشتیبانی رسمی، اعتماد اهالی فرهنگ و دغدغهمندان را جلب کردهاند و با کتابهای اهدایی و کمکهای مردمی توانستهاند چراغ کتابخانه را در روستاهایی که سالها از آن محروم بودهاند روشن کنند.
با همت کژال بیگلری، الهام مرادی، سارا رسولآبادی، چنور شفیعی، بیان رستمیپور و مهنا سعیدی، دومین کتابخانه «باخچەو گۆراڵا» اینبار در روستای سورەتفی تأسیس شد؛ کتابخانهای که حاصل چهار ماه زحمت این زنان است و اکنون با استقبال گرم مردم روستا روبرو شده است.
هدف اصلی «باخچەو گۆراڵا» ترویج فرهنگ کتابخوانی در میان کودکان و بزرگسالان و صیانت از زبان مادری است. این زنان تنها بر پایه اعتمادسازی و عشق به دانایی، راهی را آغاز کردهاند که روز به روز در حال گسترش است.
الهام مرادی، از بنیانگذاران این گروه، میگوید: «امروز، ۱۹ شهریور، به بهانۀ افتتاح کتابخانهای برای کودکان در سورەتفی گرد هم آمدهایم. شش ماه پیش در روستای ژنین نیز چنین کتابخانهای تأسیس کردیم که بازتاب فرهنگی و ادبی چشمگیری داشت. تلاش ما این است که فرزندان آینده بیش از پیش به سوی علم و آگاهی بروند و این مسیر ادامه یابد. خوشحالم که همراه پنج زن دیگر توانستهایم فانوس دو کتابخانه را روشن کنیم. امیدوارم در آینده نزدیک، اهالی هنر و ادب بیش از این ما را در این راه یاری دهند تا روستاهای بیشتری زیر سایۀ این فرهنگ قرار گیرند.»
در این مراسم، اهالی سورەتفی، جمعی از نویسندگان و شاعران هورامان و نیز انجمنهای ادبی سنه حضور داشتند. زنان روستا به همراه کودکان و نوههایشان با شوق فراوان در انتظار افتتاح کتابخانهای بودند که سالها از آن محروم مانده بودند. این کتابخانهها شاید نوری باشند برای آینده کودکان و تلنگری برای بیداری ذهنهایشان.
مراسم شامل سخنان اعضا دربارۀ روند احداث کتابخانهها، اهمیت کتابخوانی و ضرورت حفظ زبان مادری بود. افزون بر این، آوازها و اشعار هورامی خوانده شد و برنامهای شاد برای کودکان اجرا گردید که در پایان آن، دفترها و کتابهایی با نشان «باخچەو گۆراڵا» به آنها اهدا شد. کتابخانه نیز به دست یکی از زنان روستا بهطور نمادین افتتاح گردید؛ لحظهای که با شادی و رضایتمندی اهالی همراه بود.