بدون مبارزه نمیشود به آرامش رسید
زنان افغانستان نیز در زیر یوغ طالبان و فشار و سرکوبهایی که با آن روبرو هستند، در گوشه و کنار این سرزمین به دنبال فرصتی هستند تا صدای خویش را به گوش جهانیان برسانند. با یافتن هر فرصتی این پیام را میدهند: "ما زنان افغانستان تسلیم نخواهیم شد".

زنان افغانستان نیز در زیر یوغ طالبان و فشار و سرکوبهایی که با آن روبرو هستند، در گوشه و کنار این سرزمین به دنبال فرصتی هستند تا صدای خویش را به گوش جهانیان برسانند. با یافتن هر فرصتی این پیام را میدهند: "ما زنان افغانستان تسلیم نخواهیم شد".
کابل - نازیه احمد، مدیر یکی از مدارس دولتی در ولایت پروان در مصاحبهی اختصاصی با خبرگزاری زن در رابطه به وضعیت زنان افغانستان میگوید:
«با آمدن طالبان، وظیفهی خود را از دست دادم و در وضعیت بد اقتصادی بسر میبریم. اما به هر صورت زنان باید کار کنند. از زمانی که طالبان قدرت را گرفتند، زنان افغان عقب زده شدند. زنان باید مبارزه کنند. تا زندگی خود را پیش ببرند. بدون مبارزه نمیشود به آرامش رسید. تمام زنان افغانستان باید همدست شوند.»
طی ۴۳ سال اخیر، احزابی که بر اریکهی قدرت نشستند، اکثریتشان زنان را از آموزش به دور نگه داشتند و همیشه زنان و دختران قربانیان نخستین بودند. بنابراین، زنان این سرزمین اولویت به سواد میدهند.
نازیه میافزاید:
«باید اول تمام زنان افغانستان باسواد شوند، بعد میتوانند با ایجاد یک تشکل علیه طالبان مبارزه کنند تا به آزادی برسند.»
در پایان سخناناش پیام وی این است:
«تمام زنان افغان برخیزند و علیه طالبان مبارزه کنند. تا زمانی که خودمان زندگی آرام به دست نیاوریم، اینان [طالبان] برای ما چیزی را تحفه نمیدهند. کوشش کنیم سطح آگاهی خود را بلند ببریم و همه با هم به مبارزهی خود ادامه دهیم!»