مرکز خبر - کمیته‌ی بین‌الملل نجات(IRC)، هشدار داده است که تشدید بی‌سابقه‌ی خشونت در جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC)؛ افزایش قابل‌توجه تعداد آوارگان را با خود به همراه آورده است. در حال حاضر ۶/۷ میلیون آواره در جمهوری دموکراتیک کنگو زندگی می‌کنند. تنها در استان کیوو شمالی، بیش از ۲۰۰هزار نفر از ابتدای اکتبر ۲۰۲۳، مجبور به ترک خانه‌های خود شده و اکنون محکوم به آوارگی هستند.

هدر کر، مدیر کشور DRC، گفت: اخیرا تشدید خشونت در شمال کیوو بحران آوارگی را به سطح خطرناک و نیازمند‌ توجهی رسانده است. فوریت‌های بشردوستانه‌ی متعددی در این منطقه نیارمند اقدامات جدی هستند و زنان و دختران همواره آسیب‌پذیرترین قشر در برابر پیامدهای ویرانگر این خشونت بوده‌اند.

شرق جمهوری دموکراتیک کنگو به عنوان یکی از خطرناک‌ترین مکان‌های جهان برای سکونت زنان و کودکان شناخته شده است. این منطقه در حال حاضر با یک بحران حفاظتی روبرو است، در سطحی که قبلا هرگز مشاهده نشده بود، بحرانی که در آن مردم همواره در حال دست و پنجه نرم کردن با خشونت مبتنی بر جنسیت هستند. عمده‌ی این بحران حفاظتی در کمبود غذا و در کمپ‌های آوارگی به چشم می‌خورد؛ زنان در این کمپ‌ها ناچارند برای یافتن غذا محل سکونتشان را ترک کنند و با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم کنند، تا قادر باشند فرزندانشان را تغذیه کنند. خشونت جنسی در این کمپ‌ها به قدری رایج است که حتی بسیاری گزارش داده‌اند در ازای دریافت غذای ناچیزی مانند تنها چند سیب‌زمینی، بارها مجبور به برقراری رابطه‌ی جنسی ناخواسته شده‌اند.

سازمان‌های حقوق بشری در تلاش هستند حمایت و توانمندسازی زنان در واکنش به این بحران را در اولویت قرار دهند. انعطاف‌پذیری و قدرت این زنان برای مقابله با چنین بحران‌هایی بسیار قابل‌توجه بوده و همواره باید اطمینان حاصل شود که آنها از حمایت و منابع مورد نیاز برای بازسازی زندگی باعزتشان برخوردار هستند.

 تیم IRC و سازمان‌ها و نهادهای محلی آن می‌گویند، برای محافظت از کودکان و حمایت از بازماندگان خشونت مبتنی بر جنسیت، مجموعه‌ای از واکنش‌های اضطراری و موثر را طراحی و راه‌اندازی کرده‌اند. این تیم‌ها به افراد آسیب‌دیده مشاوره، مراقبت‌های بهداشتی و کمک حقوقی ارائه داده و تا حدودی نیازهای اولیه‌ی آن‌ها را مورد توجه قرار داده‌اند.

 تیم IRC مدعی است کە بر پیگیری راه‌حل‌های بلندمدت، ایجاد مشارکت با مقامات محلی و ارائه‌ی آموزش به بیش از ۵٠ عامل اجتماعی تمرکز دارد. IRC از جامعه‌ی بین‌الملل می‌خواهد که همبستگی خود را با زنان و دختران جمهوری دموکراتیک کنگو تحکیم کنند؛ پاسخ‌دهیشان را به سازمان‌هایی از قبیل GBV (که در حال حاضر ٢٨ درصد از بودجه را در اختیار دارد)، افزایش داده و تمامی تدبیرات لازم را برای حمایت از این زنان و کاهش رنج ناشی از این روند بیندیشند.

خشونت جنسی، مبتنی بر جنسیت و آوارگی در کنگو به جایی رسیده است که اگر این بودجه‌ها تامین نشده و اقدامات به طور کامل انجام نشود، میلیون‌ها نفر بدون حمایت و نجات‌دهنده رها خواهند شد.