مرکز خبر- شب گذشته سه‌شنبه ١۶ آبان‌ماه، حساب کاربری اینستاگرام نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین که از سوی نزدیکان وی اداره می‌شود، اعلام کرد که ٧ تن از همبندی‌های این برنده‌ی جایزه‌ی نوبل که در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی به بهانه‌ی ممانعت وی از پوشیدن روسری دست به اعتصاب غذا زده است، در حمایت و همراهی وی دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

در پست اینستاگرام منسوب به نرگس محمدی آمده است: «نرگس در تماسی اعلام کرده که ٧ نفر از همبندی‌های عزیزم از لحظه‌ی اعتصاب غذای من لب به غذا نزده‌اند و علیه ظلم بی‌امان حکومت همراه، هم‌صدا و پشتیبان من هستند.»

براساس گزارشات منتشر شده، سپیده قلیان، بهاره هدایت، رضوان خان‌بیگی، زهرا توحیدی، ویدا ربانی، گلرخ ایرایی و زهرا شفیعی زنان زندانی هستند که در حمایت از نرگس محمدی دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

نرگس محمدی که از مشکلات قلبی و ریوی رنج می‌برد و نیازمند مراقبت‌های پزشکی خارج از زندان است و به دلیل ممانعت از پوشیدن روسری از ١٣ شهریورماه، تاکنون از سوی مقامات زندان از رسیدگی پزشکی و اعزام به خارج از زندان محروم شده است، در اعتراض به محدودیت مراقبت‌های پزشکی برای خود و سایر زندانیان و همچنین در اعتراض به الزام زنان به داشتن حجاب در ایران، از روز دوشنبه ۱۵ آبان‌ماه تاکنون دست به اعتصاب غذا زده است.

همچنین روز گذشته سه‌شنبه ٧ نوامبر، بنیاد اولاف پالمه با انتشار نامه‌ای سرگشاده که برای احمد معصومی‌فر، سفیر جمهوری اسلامی  ایران در سوئد ارسال شده، اعتصاب غذای نرگس محمدی را نشانه‌ی حاد بودن وضعیت جسمانی او دانست و خواستار مراقبت‌های پزشکی لازم از او شد.

این بنیاد که چندی پیش جایزه‌ی سال ٢٠٢٣ اولاف پالمه را به نرگس محمدی اعطا کرده بود، با اشاره به مشکلات جسمانی و بیماری نرگس محمدی، زندانی کردن او را نه تنها غیرانسانی، بلکه تهدیدی برای زندگی این فعال سیاسی عنوان کرد و نوشت: «این وظیفه و مسئولیت مقامات ایرانی است که اطمینان دهند نرگس محمدی بدون نقض حقوق بشر، تحت درمان‌های پزشکی لازم قرار می‌گیرد و این در مورد سایر زندانیان زندان اوین نیز صدق خواهد کرد.»

همچنین در پی نگرانی از وضعیت نرگس محمدی، خانواده‌ی سپیده قلیان، زندان سیاسی محبوس در زندان اوین که در حمایت از نرگس محمدی دست به اعتصاب غذا زده است، با انتشار نامه‌ای ضمن حمایت از نرگس محمدی اعلام کردند که اگر در اثر فشارها اتفاقی برای خانم نرگس محمدی بیفتد، ما اعتراضمان را در مقابل درب دادسرا ابراز خواهیم کرد.

در متن نامه‌ی خانواده‌ی سپیده قلیان آمده است: «سپیده که زندانی شد، زندگی برای ما سخت‌تر شد؛ بسیار سخت‌تر. از خودم می‌پرسم چطور سپیده تا اینجا رفت؟ نمی‌دانم. اما می‌فهمم که این صدا هر روز در حال تکثیر و بلندتر شدن است.»

 در بخش دیگری از نامە آمدە است: با سپیده صحبت کردم. می‌گفت نرگس محمدی دارد می‌میرد. می‌گفت نرگس را دارند می‌کشند. درست است که بیش از چند روز اعتصاب نرگس نگذشته است، اما گویا تنش توان قبل را ندارد. توانش را گرفته‌اند؛ اما سرسختی‌اش را نه. سپیده می‌گفت تعدادی از زندان در حمایت از نرگس اعتصاب کرده‌اند و در صورت عدم موافقت با اعزام نرگس محمدی، ممکن است کل بند اعتصاب غذا کنند. نرگس جای درستی ایستاده است؛ می‌گوید حجاب اجباری‌تان عین مرگ است. من نه از طرف سپیده که از طرف خانواده‌ی قلیان حرف می‌زنم. همه بدانند که اگر در اثر فشارها اتفاقی برای خانم نرگس محمدی بیفتد، ما اعتراضمان را در مقابل درب دادسرا ابراز خواهیم کرد.