مرکز خبر- روز پنج‌شنبه ٢١ دی‌ماه، سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارش جهانی ۷۴۰  صفحه‌ای ۲۰۲۴ ، به بررسی وضعیت حقوق‌بشر در بیش از ١٠٠کشور جهان پرداخته است.

در این گزارش سازمان دیده‌بان حقوق‌بشر به وضعیت حقوق بشر در افغانستان و تحت سیطره‌ی گروه بنیادگرا و افراط‌گرای طالبان پرداخته و با اشاره به اینکه افغانستان تنها کشوری است که زنان از آموزش محروم شده‌ و از کار در ادارات دولتی و مؤسسات داخلی و خارجی غیر دولتی و دفترهای سازمان ملل متحد، منع شده‌اند، آن را مصداق جنایت علیه بشریت و اذیت و آزار جنسیتی عنوان کرد و نوشت: وضعیت حقوق‌بشر در افغانستان در سال ٢٠٢٣ با نقض گسترده‌ی حقوق بشر به ویژه علیه زنان توسط طالبان ادامه یافت.

دیده‌بان حقوق‌بشر با اشاره به سرکوب رسانه‌های محلی و آزادی بیان و افزایش بازداشت‌های خودسرانه‌ی روزنامه‌نگاران، مدافعان حقوق بشر و فعالان جامعه مدنی از جمله زنان معترض توسط مقامات طالبان نوشت: از آگوست ٢٠٢١ حداقل ٨٠٠ مورد قتل غیرقانونی و بازداشت خودسرانه، بیش از ١۴۴مورد شکنجه و رفتار وحشیانه، ٢١٨مورد مرگ غیرقانونی و ١۴مورد ناپدید شدن اجباری کارمندان و پرسنل امنیتی دولت سابق توسط نیروهای طالبان صورت گرفته است.

دیده‌بان حقوق‌بشر همچنین با اشاره به نیاز بیش از ٢٨ میلیون نفر، تقریباً دو سوم جمعیت این کشور به کمک‌های بشردوستانه در افغانستان نوشت: تا اواسط سال ٢٠٢٣ ، ۴ میلیون افغان از جمله ٣.٢ میلیون کودک زیر پنج سال، همچنین ٨۴٠ هزار زن باردار و ٣ میلیون نوزاد دچار سوءتغذیه‌ی حاد بودند و از بین رفتن بیشتر کمک‌های خارجی پس از اوت ٢٠٢١، کمبود کمک‌های بشردوستانه در سال ٢٠٢٣ و خشکسالی طولانی مدت که به دلیل تغییرات آب‌وهوایی تشدید شده است، دلایل اصلی بحران انسانی در این کشور هستند.

دیده‌بان حقوق بشر با اشاره به محرومیت زنان از حضور در تمامی عرصه‌ها و آموزش، نوشت: اقدامات مقامات طالبان تا سال ٢٠٢٣، از جمله جلوگیری از سفر ۶٣ زن به امارات متحده عربی برای دریافت بورسیه‌ی تحصیلی، تعطیلی تمام سالن‌های زیبایی، که باعث بیکاری ۶٠ هزار زن و ممنوعیت زنان از ورود به پارک ملی بند امیر، حاکی از عمیق‌تر شدن سرکوب‌ها شده است.»

دیده‌بان حقوق‌بشر همچنین با اشاره به استفاده‌ از زور بیش از حد نیروهای امنیتی طالبان برای متفرق کردن زنان معترض و بازداشت‌های خودسرانه و شکنجه‌ی زنان و اعضای خانواده‌هایشان نوشت: براساس تبعیض گسترده و سیستماتیکی که زنان در افغانستان در معرض آن قرار دارند، آزار و شکنجه جنسیتی زنان در افغانستان یک چارچوب نهادینه شده آپارتاید جنسیتی است.