لارا گوهری

مهاباد- مدارس و دانشگاه‌های روژهلات علی‌رغم عادی‌سازی مسئولین و انکار مدیران بدون حضور دانش آموزان و دانشجویان شروع به کارکرد.

در پی حملات بیولوژیکی اخیر به مؤسسات آموزشی و خوابگاه‌ها، والدین از فرستادن کودکان به مدارس امتناع کرده‌ و دانشجویان نیز در اعتراض به این حملات بر سر کلاس‌ها حاضر نشده‌اند. با این حال بسیاری از مسئولین حملات بیولوژیکی بە مدارس را انکار کردەاند.

گلاویژ محمودی معلم مقطع دوم ابتدایی پیرانشهر است. او می‌گوید: «شرایط برای دانش‌آموزان بسیار استرس‌زاست و این ترس در کودکان بسیار شدیدتر است. من ۳۵ دانش‌آموز دارم و روزی که خبر حملات شیمیایی به مدارس پخش شد کوچک‌ترین صدایی باعث عدم تمرکز، ترس و گریه‌ی آن‌ها می‌شد.»

او در مورد عدم توانایی مدارس در تامین امنیت کودکان می‌گوید: «مدرسه توانایی تأمین امنیت دانش‌آموزان را ندارد و معلمان و کادر آموزشی همچون کودکان درخطر هستند. به ما اجازه نداده‌اند کلاس‌ها را تعطیل اعلام کنیم اما ما به‌عنوان یک معلم تمام دانش‌آموزان و والدین را به اعتصاب علیه این جنایات دعوت می‌کنیم و خود نیز حامی این اعتصاب هستیم».

آموزش‌وپرورش بر عادی‌سازی تأکید دارد و تا امروز تمام تلاش حکومت برانکار حداکثری اتفاقات است. این انکار تا حدی پیش رفته است که حتی مدارس را، باوجود آگاهی بر ناتوانی در تأمین امنیت، تعطیل اعلام نمی‌کند. پیش‌تر معلمان در صورت تعطیلی‌ها در بستری مجازی تحت عنوان (شاد) تدریس می‌کردند اما اخیراً هیچ بخش‌نامه‌ای برای تدریس در این فضا هم در شرایط اضطراری به مدارس ارائه نشده است.

روناک مجیدیان مادر یکی از دانش‌آموزان مهابادی می‌گوید: «به‌جز جمهوری اسلامی بچه کش چه کسی می‌تواند چنین ظلمی در حق این کودکان روا بدارد. اگر کار گروه دیگری است چرا عاملانش را پیدا نمی‌کنند! دیروز فرزندانمان را از راه مدرسه می‌دزدیدند و به زندان می‌انداختند و امروز می‌خواهند آن‌ها را خفه کنند چون همین کودکان و همین نسل هستند که پایه‌های این نظام را به لرزه درمی‌آورند.»

او در پایان تاکید می‌کند: «تا زمانی که حکومت پاسخگو نباشد فرزندانم را به مدرسه نمی‌فرستم ولی اجازه هم نمی‌دهم از تحصیل عقب بماند و از همین حالا در فکر جایگزینی برای مدارس مثل آموزشگاه‌ها و معلم‌های خصوصی هستیم و این اعتصاب را نمی‌شکنیم».