سورگول شیخو

حسکه -

دلبر در رابطه با قتل دختر نوجوان ایدا می‌گوید:‌ "قاتلان دختر نوجوان، اشخاصی هستند که تشنه به خون هستند. وقتی که ویدیوی دختر نوجوان را که خانواده‌اش او را به قتل می‌رساند و وی هم فریاد می‌زند، مشاهده کردم بسیار شوکه و غمگین شدم. نمی‌دانستم چکاری باید انجام دهم. بنابراین تصمیم گرفتم تا با کمک برس آرایش درد و رنج زنان را بر روی دست و صورت خود نقاشی ‌کنم. من به زبان عربی روی صورتم مرحله‌ایی را  کشیدم که زنان مظلوم لحظه‌ایی از خشونت را پشت سر می‌گذارند و از خانواده‌ی خویش کمک طلبیده، مقاومت کرده و چگونه زندگی‌اش را از دست می‌دهد. روی دستم نیز کلمه‌ی ایست(STOP) را با زبان کوردی نوشتم. بعد از اتمام کار چند عکس گرفتم و در سایت خود در شبکه‌های اجتماعی فیسبوک به اشترا ک گذاشتم."

دلبر هدف خود را از اشتراک این پست چنین بیان می‌کند:‌ "ناموس خانوادگی روشی‌ست که از این طریق زنان، مظلومان و کودکان را به قتل رسانده و بیشتر مورد سرکوب قرار می‌دهند. یک گور دسته‌جمعی است که با بهانه‌های پوشالی پوشانده شده و از لحاظ اجتماعی، قانونی و دینی مورد محافظت قرار می‌گیرد. گورستانی که شامل قاتلان است و جنایتکاران با دستان خونین خود لاف می‌زنند. گورستانی که قربانیان و مقتولان را مجازات و متهم می‌کند."

دلبر در پایان می‌گوید:‌ "نادانی از گرسنگی و جنگ خرابتر است. در عصر امروز و حتی با استفاده از تکنولوژی می‌توان شخصیت و فکر خویش را رشد و آموزش داده و چیزهای جدیدی یاد بگیریم. باید مداوم بدنبال واقعیت بود. با علم و آگاهی می‌توان خویش تصمیم‌گیرنده بوده و آینده و سرنوشت خویش را تعیین و از خویش دفاع نماییم. ناموس عشیره‌گرایی باری بر دوش زنان نیست که مجبور به حمل آن باشند. یا اینکه ناموس مرد مابین پاهای زن قرار ندارد، ناموس مرد متعلق به خود اوست. جامعه‌ی ما نیز باید در برابر آداب و رسوم عشیره‌ایی که زنان را سرکوب و به قتل می‌رساند، آگاه و هوشیار باشند."