آرمیتا پاویر: اینبار کوتاه نخواهم آمد حتی به قیمت جانم

آرمیتا پاویر، فعال دانشجویی معترض زندانی در هفدهمین روز از اعتصاب غذای خود در زندان مرکزی تبریز، طی تماس تلفنی به خانواده‌اش گفت که اینبار از خواسته‌های خود عقب نخواهد کشید، اگر به قیمت جانش هم تمام شود.

مرکز خبر- روز گذشته یک‌شنبه ٢٢ بهمن‌ماه، آرمیتا پاویر، فعال دانشجویی محبوس در زندان مرکزی تبریز که در هفدهمین روز اعتصاب غذا به سر می‌برد، طی تماس تلفنی به خانواده‌اش گفت که خودش را برای هر اتفاقی آماده کرده است و اینبار به هیچ وجه کوتاه نخواهد آمد و وضعیت جسمانی‌اش در شرایطی است که بدنش سرم اجباری را نیز پس زده است.

آرمیتا پاویر، در این فایل صوتی با تأکید بر اینکه بعد از این همه اتفاق اگر بخواهد جلوی نیروهای امنیتی و مقامات جمهوری اسلامی، سر خم کند و کوتاه بیاید، به شعور خودش توهین کرده‌ است، گفت: حتی به قیمت مرگم هم کوتاه نخواهم آمد. خودتان را برای هر اتفاقی آماده کنید. نه بهداری خواهم رفت و نه بیمارستان. به همه بگوید که آماده‌ی هر اتفاقی باشند چرا که این بار کوتاه نخواهم آمد.

وی در ادامه با اشاره به وضعیت بد جسمانی و راه‌ انداختن جنگ روانی توسط مقامات زندان علیه وی گفت: که داخل زندان فشارم را گرفتند، فشارم نزدیک شش روی  چهار و ضربان قلبم هم به  شصت بود. وقتی دکتر آمد، گفت فشارش روی ۱۱ است. اما چون حالم وخیم بود گفت ببریدش بهداری، که گفتم من به بهداری نمی‌روم مرا به بالا برگردانید. چرا که بهداری هم هیچ امکاناتی ندارد. حتی یک فشارسنج کارآمد نیست که فشارم را درست نشان بدهد و هر بار یک چیز می‌گویند. یا این که با من جنگ روانی راه انداخته‌اند.

براساس گفته‌های این فعال دانشجویی پس از انتقال وی به بهداری، مقامات زندان سعی کرده‌اند که به صورت اجباری به او سرم بزنند، اما به دلیل خشک شدن رگ‌هایش، امکان رگ‌گیری برای وی نبوده است و دکتر علت این موضوع را نخوردن آب و غذا عنوان کرده است.

آرمیتا پاویر در واکنش به اظهارات مقامات زندان که در واکنش به اعتصاب غذای او گفته بودند «با سرم نگهش می‌داریم»، در این فایل صوتی عنوان کرد: گفتم وقتی من از خوردن و آشامیدن امتناع می‌کنم چطور می‌توانید با سرم بزنید؟ بیرون از زندان می‌خواهیم زندگی کنیم می‌گویید زندگیتان دست ما است، این جا هم می‌خواهیم اعتصاب غذا کنیم، می‌گویید این هم دست ما است.

آرمیتا پاویر در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به امتناع از رفتن به بیمارستان گفت: «می‌خواستند مرا به بیمارستان اعزام کنند که گفتم من بیمارستان نمی‌روم و اگر ببرید هم اعتصابم را نمی‌شکنم به هزار و یک دلیل. تلفن‌ها را قطع کردند و من نتوانستم بیانیه بدهم. اکنون نیز غیر مستقیم می‌گویند می‌خواهند در بیمارستان [اعصاب و روان] رازی بستری‌ام کنند؛ در حالی که من نه پرخاش کرده‌ام و نه بددهنی کرده‌ام و نه قند خونم را بهانه کرده و آسایش زندانیان را به هم زده‌ام.»

وی در ادامه همچنین با اعلام این که مقامات زندان به وی گفته‌اند اختلال دوقطبی شخصیتی دارد و باید روانکاو او را ببیند، تأکید کرد که جنگ روانی راه انداخته‌اند و من صراحتاً گفتم که اختلال دوقطبی شخصیتی شما دارید، چون در حالی که این همه جنایات را می‌بینید، این همه بی‌قانونی را می‌بینید، اما سرتان را زیر برف کرده‌اید و پول کثیف را از سیستم می‌گیرید و برای اهل و عیالتان می‌برید. ادعای شرف و وجدان هم دارید، اما به بی‌شرافت‌ترین وجه زندگی می‌کنید.

آرمیتا پاویر در ادامه‌ی این تماس تلفنی همچنین گفت که مقامات زندان به وی گفته‌اند که فکر می‌کنی اگر بمیری چه می‌شود؟ بزرگتر از تو مردند و هیچ چیزی نشد. گفتم باشد دو حالت دارد یا پس از مرگ من با آگاهی جمعی اتفاقی می‌افتد که امیدوارم اتفاق بزرگ و مثبتی باشد، یا این که هیچ چیز نمی‌شود که حداقل از زندگی بین یک عده انسان بیشرف و بی‌غیرت که با مال دنیا و ترس‌هایشان هستند، راحت می‌شوم.

به گفته آرمیتا پاویر، مقامات زندان «زندانیان را جمع کرده‌اند و نامه نوشته‌اند که آرمیتا شما را به شورش دعوت کرده است»، چرا که «سه چهار زندانی به اعتصاب غذا پیوسته بودند و آن را بهانه‌ی گزارش کرده بودند که آرمیتا شما را وادار کرده است.»

این زندانی سیاسی، با تأکید بر این که «بعد از این همه اتفاق، حتی اگر از این جا جنازه‌ام هم بیرون بیاید، سر خم نخواهم کرد»، گفت: «به قاضی هم گفتم وقتی گفت ۷۵۰ صفحه پرونده داری، گفتم در این ۷۵۰ صفحه پرونده یک اتهام نشر اکاذیب نتوانسته‌اید به من بزنید، برای این که همه‌ی حرف‌های من مستند و واقعیت است.»

آرمیتا پاویر، پیشتر روز ۹ آبان‌ماه ۱۴۰۱، در جریان خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» توسط نیروهای امنیتی و مقابل دانشگاه مدنی تبریز، بازداشت و روز ۱۷ آذر ماه سال گذشته، با قید وثیقه‌ی ۲۵۰ میلیون تومانی از زندان مرکزی تبریز، به طور موقت تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.

این دانشجوی رشته زیست‌شناسی مولکولی دانشگاه مدنی تبریز برای سومین بار روز پنج‌شنبه ۳۰ شهریورماه سال جاری، توسط نیروهای امنیتی در تبریز بازداشت و به زندان مرکزی این شهر منتقل شد. همچنین وی، روز ٧ تیر ماه سال جاری نیز، برای ساعاتی بازداشت و پس از بازجویی آزاد شد.

آرمیتا پاویر،  ۲۹ آبان‌ماه ۱۴۰۲، نیز در پی اعتصاب غذا به بیمارستان منتقل شده بود؛ آرمیتا پاویر از ۱۵ آبان‌ماه در اعتراض به وضعیت بد خود در زندان اعتصاب غذا کرده بود.

همچنین روز شنبه ٢١ بهمن ماه سال جاری خبرنامه «امیرکبیر» که خبرهای دانشجویی را منتشر می‌کند از صدور حکم ۲۲ ماه و ۱۷ روز حبس برای آرمیتا پاویر خبر داد، به گفته‌ی این خبرنامه آرمیتا پاویر به اتهام «توهین به رهبری» و «تبلیغ علیه نظام» محکوم شده است.