انتخابات فرمایشی؛ « رأی دادن مهر تایید بر جنایتهای جمهوری اسلامی است»
یازدهم اسفندماه، جمهوری اسلامی نمایش انتخاباتی جدیدی را برای تشکیل دوازدهمین دورهی مجلس شورای اسلامی و ششمین دورهی انتخابات مجلس خبرگان برگزار خواهد کرد و شماری از شهروندان جوانرو تأکید کریند کە در این انتخابات فرمایشی شرکت نخواهند کرد.
سارا محمدی
جوانرو- جمهوری اسلامی روز به روز با مشکلات جدیدی در ادارهی ایران روبرو میشود، که نشأت گرفته از سیاستهای جنگافروزانهاش در خاورمیانه است و فساد ساختاری تارو پود این حکومت را در هم تنیده و پس از کشتار مردم در جریان خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» مشروعیت خود را به طور کامل از دست داده است.
جمهوری اسلامی طی ۴۵ سال گذشته در مقابله با جنبشهای مطالباتی و سیاسی خلقهای تحت ستم، از هیچ جنایتی فروگذار نکرده است و از قتل آزادیخواهان و عدالتطلبان در خیابان، اعدام مخالفان و اتنیکها در زندانها، قتل و کشتار در مناطق مختلف از جمله کوردستان و بلوچستان، تا کور کردن چشم جوانان و ضرب و شتم فعالان خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی»، در پروندهی سیاه خود دارد. اکنون هزاران تن از جوانان در زندانها به سر میبرند و یا در انتظار حکم اعدام هستند.
روزانه هزاران کارگر، معلم، بازنشسته و دیگر گروههای حقوقبگیر در خیابان و محیط کار دست به اعتراض و اعتصاب میزنند. آنها نسبت به دستمزد اندک و شرایط دشوار خود اعتراض کرده و مطالبات و حقوق پایمال شدهشان را طلب میکنند. فعالان کارگری، نمایندگان صنفی معلمان و دیگر فعالان مدنی گروه گروه بازداشت، زندانی و به حبسهای طولانی محکوم میشوند. مبارزه علیه فقر، فساد و تباهی، بیکاری و بیخانمانی و برای به رسمیت شناختن حق اعتراض و اعتصاب و امکان انتخاب آزادانهی مردم، در خدمت برچیدن بساط مستبدان حاکم است. در چنین شرایطی جمهوری اسلامی در تقلای آن است که با تهدید و انواع ترفند، بار دیگر مردم را به پای صندوقهای رأی بکشاند و با نزدیک شدن به موعد انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، به تکاپو افتاده و مردم را برای شرکت در انتخابات فرا میخوانند.
در همین زمینە با چند تن از شهروندان جوانرو مصاحبهای انجام داده و نظرات آنها را در مورد انتخابات و حضور در آن جویا شدیم.
«این انتخابات هم مانند تمامی انتخابات ۴۵سال گذشته فرمایشی است»
شهین.ر معلم یکی از مدارس شهر جوانرو با اشاره به اینکه در انتخابات مجلس شورای اسلامی ایران شرکت نخواهد کرد، این انتخابات را فرمایشی خوانده و گفت: «اکثر همکارانم برای حضور در شعب اخذ رأیگیری شرکت کردند، اما من هیچگاه شرف و وجدانم را برای چهار یا پنج میلیون تومان نخواهم فروخت. من یک معلم هستم که اجازهی صحبت کردن به زبان مادریام را ندارم، حق حرف زدن و انتقاد به اینکه حقوقم کفاف ده روز زندگیام را نمیدهد ندارم، حق نفس کشیدن و آزادنه زندگی کردن را در سرزمین آبا و اجدادیام را بدون اجازهی مقامات دینفروش و دزد و اختلاسگر جمهوری اسلامی ندارم، دیگر به چه امیدی پای صندوق رأی بروم و کاندیدی را که منتخب مردم نبوده و نیست را به مجلسی که در تمامی دورهها دشمنی خود را با این مردم ثابت کرده است، به مجلس بفرستم.»
این معلم در ادامهی صحبتهای خود با اشاره به اینکه کاندیداهای شرکت کننده که از فیلترهای نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی رد میشوند همگی وابسته به این نهادها هستند، گفت: جمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی هیچ گاه اجازه نخواهند داد، که نمایندهی واقعی و دلسوز مردم به مجلس راه یابد، زیرا آنها یک نمایندهی ریاکار و وابسته میخواهند که بر روی تمامی جنایتهایشان مهر تأیید بگذارد. این انتخابات هم مانند تمامی انتخابات ۴۵سال گذشته فرمایشی بوده و از قبل نام نمایندهای که باید به مجلس جمهوری اسلامی راه یابد انتخاب شده است. مردم با حضورشان در این انتخابات تنها بر جنایتهای جمهوری اسلامی مهر تأیید خواهند زد.
«جوانانی که جان خود را از دست دادند یا در زندان به سر میبرند، نمایندهی واقعی مردم هستند»
ر. ویسی دانشجوی کارشناسی ارشد یکی از دانشگاههای تهران نیز با اشاره به اینکه از سن شانزدە سالگی که اجازهی شرکت در انتخابات جمهوری اسلامی را داشته است، حتی یک بار هم در انتخابات شرکت نکرده و نخواهد کرد، میگوید: تا زمانی که بمیرم صدای گلولههای دوشکا را که سال گذشته و در جریان خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» جان چندین جوان شهرم را گرفت یادم نخواهد رفت. صدای آن شلیکها و رد خون جوانان شهرم و دیگر شهرهای کوردستان و ایران که بر دیوارها و خیابانها ریخته شد، را از یاد نخواهم برد. جوانانی که به خاطر فریاد زدن حق و حقوق خود و آزادی که حقشان است به خیابانها رفتند و یا جان خود را از دست دادند یا در زندان به سر میبرند، آنها نمایندهی واقعی مردم هستند نه کسانی که وابسته به نهادهای امنیتی هستند و جمهوری اسلامی آنها را تأیید کرده است.
وی در ادامهی صحبتهای خود با اشاره به دشمنی ۴۵ سالهی جمهوری اسلامی با کوردها گفت: جمهوری اسلامی از همان ابتدای سر کار آمدن و تصویب قانون اساسیاش دشمنی خود را با زنان و کوردها و دیگر خلقهای ساکن ایران نشان داد و با قتلعام و کشتار هزاران کورد، دشمنی خود را اثبات کرد. جمهوری اسلامی کسی که خود را کورد بنامد و خواستار حق و حقوق خود که حداقلترین آن آموزش به زبان مادری است، باشد به عنوان دشمن خود قلمداد کرده و یا مانند شیرین علمهولی، فرزاد کمانگر، احسان فتاحیان، فرهاد وکیلی و علی حیدریان به دار میآویزد یا اینکه همانند زینب جلالیان آن را در زندان محبوس کرده و یا برنامهی ترور آن را در کشورهای خارجی خواهد ریخت. اگر کوردها این قتلعامها و کشتار هزارن کورد را پس از فتوای خمینی در سال ۱۳۵٨به یاد بیاورند، هیچگاه پای صندوقهای رأی نخواهند رفت و با اثر انگشت خود بر برگههای رأی به شخصی که مورد تأیید جمهوری اسلامی و گوش به اختیارش است، مهر تأیید نخواهند زد.
«این نمایندهها در اصل نمایندهی جمهوری اسلامی هستند نه نمایندهی مردم»
فرشته.م شهروند ۵۰ساله است که برای خرید مایحتاج خانوادهاش به دستفروشها سر میزند، میگوید: اجناس دستفروشها از مغازهدارها ارزانتر است و من برای تأمین مایحتاج ٣ فرزندم مجبورم اجناس ارزانتر بخرم. این زن در مورد انتخابات شورای اسلامی میگوید: این نمایندههایی که میلیونها تومان خرج تبلیغات میکنند، فقط برای پر کردن جیب خودشان به مجلس میروند. چون در تمام طول عمرم هیچگاه ندیدم که به درد مردم بخورند. هر سال مردم فقیرتر میشوند و گرانی افزایش مییابد، اما این نمایندهها و مقامات فقط به فکر موهای زنان و فلسطین و لبنان و سوریه هستند. تازه وقت انتخابات که میشود، ما ملت شریف ایران میشویم و رأی ما مهم میشود.
وی در ادامە میگوید: ایران کشور عدهای از مافیا و اشخاص دو رو و دزد شده است و کسانی که وابستگی به نهادهای امنیتی و سپاه پاسداران ندارند، در فقر زندگی میکنند و کسی هم که برایشان دولا راست شود، در پول غلت میزند. این نمایندهها در اصل نمایندهی جمهوری اسلامی هستند نه نمایندهی مردم. پس خودشان بروند و به این نمایندهها رأی بدهند چون این نمایندههایی که قبلاً خود سپاه انتخاب کرده که کدامشان به مجلس برود، قرار است در مجلس خواستههای آنها را بازگو و تصویب کند نه مردم را.
«مردم را تهدید کردهاند که اگر در انتخابات شرکت نکنند، حقوق آنها را قطع میکنند»
گلاویژ.م نیز معلم یکی از مدارس شهر جوانرو نیز با اشاره به اینکه ٩٠ درصد جامعه قصد شرکت در انتخابات روز جمعه ١١ اسفندماه، مجلس شورای اسلامی را ندارند، گفت: این روزها هر جا صحبت از انتخابات میشود من خودم شاهد بودهام که مردم قصد شرکت در انتخابات را ندارند و کسانی هم که میخواهند در رأیگیری شرکت کنند یا وابسته به نهادهای امنیتی و سپاه پاسداران هستند و یا کسانی هستند که عضو نهادهایی وابسته به جمهوری اسلامی همانند کمیته امداد و بسیج و بهزیستی هستند و این نهادها شخصاً با آنها تماس گرفته و آنان را تهدید کردهاند که اگر در انتخابات شرکت نکنند، حقوق آنها را قطع میکنند. البته از شروع حاکمیت جمهوری اسلامی هر ساله شاهد انزجار تعداد بیشتری از مردم و جامعهی ایران از این حکومت هستیم که هیچ مشروعیتی در بین مردم به ویژه خلق کورد ندارند، البته خلق کورد هیچگاه موافق جمهوری اسلامی نبوده و نخواهند بود چون شاهد کشتار کوردها و اعدام تعداد زیادی از جوانان آزادیخواه و کشتار و قتلعام در شهرهای کوردستان در سال ۱۳۵٨و تنها چند ماه پس از به حاکمیت رسیدن جمهوری اسلامی بودهاند. خلق کورد هیچگاه حکومت آخوندها را در ایران به رسمیت نشناخته و نمیشناسند، و این در تمامی اعتراضات سالهای پیش و خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» به خوبی نمایانگر بود و همانطور که مشاهده کردیم در شهرهای کوردستان همانند سقز، سنه، دیواندره، جوانرو، کامیاران، بوکان و .. بیشترین اعتراضات برگزار و تعداد زیادی از جوانان شهید شدند.
این معلم وطندوست در ادامهی صحبتهای خود با اشاره به وضعیت نامساعد معیشتی، اقتصادی، اجتماعی و رفاهی مردم میگوید: اعتیاد و بیکاری جوانان تحصیلکرده و فقر و مهاجرت جوانان از سر ناچاری و برای زندگی بهتر در جامعه بیداد میکند و مقامات جمهوری اسلامی به جای رفع مشکلات مردم به فکر جنگافروزی در یمن و فلسطین و دشمنی با اسرائیل و آمریکا هستند و پولها و سرمایهی این مردم را که حق آنها است در کشورهای دیگر خرج میکنند و با گرسنه نگه داشتن مردم درصدد حفظ نظام خود است. چون اگر مردم گرسنه باشند فقط به دنبال تأمین هزینههای زندگیشان هستند و دیگر دنبال سیاست و تحصیل نمیروند و این مردم را از آگاه بودن دور میکند.
وی در پایان صحبتهای خود گفت: افزایش اعتیاد و وابستگی جوانان به مواد مخدر خود سیاستی از سوی جمهوری اسلامی است که طی سالهای گذشته در ایران و به ویژه شهرهای کوردستان اجرا شده است، جوانان را از تمامی عرصهها دور ساخته است و این بزرگترین معضل جامعهی ما است و با این تفاسیر دیگر چه فرقی میکند، مردم رأی بدهند یا نه، چون هیچ تغییری در زندگی آنها رخ نخواهد داد و این نمایندگان نیز سال دیگر بدون توجه به زندگی مردم، بودجههای هنگفت نهادهای امنیتی، سپاه پاسداران و حوزههای علمیه که هیچ سودی برای مردم ندارند و فقط جاهلیت مردم را بیشتر میکنند، تصویب کرده و از بودجهی وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم و دیگر نهادهای خدماتی کم میکنند تا برای ساخت سلاحهایی که قلب جوانان ما را میشکافد و خانههای مردم را در کشورهای دیگر ویران میکند، بودجه زیاد کنند.