آنتاکیا، شهر اجساد گمشده

کوکپ آکیووا با اشارە بە اینکە پسر عمویشان بولنت گوموش با جراحات از زیر آوار بیرون آوردە شد گفت: افرادی که زیر آوار مردە و بیرون آوردە می‌شوند در کیسه‌ها قرار گرفتە و دفن می‌شوند.

مدینە مامداغلو

هاتای- پس از زلزله ۶ فوریە چند روز است که هیچ تیم امدادی در منطقه حضور ندارد، اکنون عملیات پاکسازی ویرانەهای ساختمان‌ها آغاز شدە است. هنوز اجساد در برخی از ویرانه‌ها وجود دارد اما نمی‌توان آنها را بیروان آورد و تجهیزات پاکسازی در این ساختمان‌‌ها نیز استفاده می‌شود. در گوشه و کنار شهر تصاویری از افراد «مفقود شدە» مشاهدە می‌شود. شهروندانی که اجسادشان ناپدید شده است می‌گویند: نمی‌توان اجساد را نه زنده و نه مرده بیرون آورد، بوی نامطبوعی در شهر به مشام می‌رسد و مرکز شهر تقریبا خالی از سکنە می‌شود.

 

«از پسر عمویم مجروحم اطلاعی در دست نیست»

کوکپ آکیووا یکی از بازماندگان زلزلە که خانه‌اش ویران شد، گفت: که صدها نفر از بستگان خود را در زلزله از دست داده است،  می‌گوید: پسر عمویم بولنت گوموش که به همراه همسر و پسرش از زیر آوار بیرون آورده و مجروح شده بود به بیمارستان منتقل شد و چند هفته است که مفقود شده و نمی‌دانیم زنده است یا مرده است. از همەی بیمارستان‌ها و ایستگاه‌ها در مورد وی جست‌و‌جو کردەایم اما خبری نیست.

 

«کسانی کە طی ٧ روز درخواست کمک کردند، جان خود را از دست دادند» 

کوکپ آکیووا با اشارە بە اینکە عملیات جست‌وجو خیلی دیر شروع شد و فقط گروەهای امداد در میدان بودند گف: کسانی که به مدت هفت روز درخواست کمک کردند جان باختند. تیم‌ها خیلی دیر به این مکان آمدند. خیلی‌ها زنده بودند، صدایشان را می‌شنیدیم، اما به دلیل تاخیر تیم‌ها فوت کردند. اینجا ١١ نفر از یک خانواده جان خود را از دست دادند، چون کسی برای کمک به آنها نیامد. برخی با فریاد جان خود را از دست دادند و کسانی هم که نجات یافتند در بیمارستان جان باختند.

 

«اجساد را در کیسه‌هایی گذاشته و دفن می‌کنند»

کوکپ آکیووا در پایان گفت: «اجساد جانباختگان با بیل‌های آواربرداری تکه تکه شده و بدون اطلاع خانوادەهایشان در کیسه‌ها گذاشتە و دفن شدند. در روز اول اجساد کشف شده توسط خانواده‌ها به خاک سپرده شدند، اجسادی را که در روزهای پایان جست‌وجو بیرون آوردە شدە یا اعضای بدنشان تکه تکه شده بود در سطل‌ها دفن می‌شدند. در روزهای آخر هیچ عملیات جست‌وجو و نجاتی صورت نگرفته است و روزهای اول هم همینطور بود. در روزهای پایانی، اجساد بلافاصله در کیسه‌هایی قرار می‌گرفتند و روی زمین قرار می‌دادند و اجازه نمی‌دادند خانواده یا دیگران آنها را ببینند.