مرکز خبر- در هفتمین ماە از انقلاب ژینایی و تداوم اعتراضات ملیت‌های مختلف در بروکسل علیە ایران برای رسیدن بە آزادی و قراردادن سپاە در لیست ترور، اکنون شماری از فعالان و زندانیان سیاسی ایرانی داخل و خارج پیمان دادخواهی را منتشر کردە و گفتەاند بیس از چهار دهە است کە در سرتاسر ایران کمتر کسی از ترور، زندان، شکنجە، اعدام و بە گونەای خشونت برآمدە از نظام جمهوری اسلامی آسیب ندیدە باشد، خسران سرکوب حکومتی و خشونت نیروهای خودسر غیرحکومتی بی‌شمارند.  

 

در این پیمان دادخواهی آمدە است:

کشتار فردی یا جمعی و هراس‌افکنی گسترده، یک سوی سیاست حذف دیگری در جامعه ما بوده است. سوی دیگر آن محروم کردن پاره‌های بزرگ جامعه به شکلی خودسرانه، بیدادگرانه و بیرحمانه از حقوق بنیادین خود است. از کمترین آسیب‌های حذف دیگری، چندپارگی جامعه و پراکندن دشمنی در میان گروه‌های اجتماعی گوناگون بوده است. 

یکبار، امید به آزادی در بهمنی سرد با قصاص و تقاص، به ناکامی کشیده شد امروز بر بنیادِ تجربه‌ی تلخ تاریخ دریافته‌ایم که زندان، شکنجه و کشتار، کژراهه‌ی دموکراسی، آزادی و داد است که بنیاد بیداد بر پنهان کردن واقعیت و محروم‌کردن مردم از حق آگاهی استوار می‌شود زیرا مردمی که به یاد می‌آورند، کمتر قربانی جهل و ستم یا کارگزار ستم بر یکدیگر می‌شوند و حاکمیت خشونت و تبعیض را نمی‌پذیرند که پنهان کردن حقیقت با هر دستاویزی حتی به بهانه‌ی «آشتی ملی» یا «برقراری صلح و دمکراسی»، پاک کردن حافظه و سوزاندن تاریخ است که به تکرار گذشته می‌انجامد تا زمانی که تباهی به تمامی دانسته نشود،

 

فرجام دادخواهی ممکن نمی‌شود: که هرگز چنین مباد!

اینک در میهن‌مان جنبش پیشرو و برابری‌خواه «زن زندگی آزادی» سربرآورده که از بنیادهایش دادخواهی و تلاش برای دستیابی به حق و عدالت است بجاست تا برای پیشبرد این جنبش، آگاهی‌‌ها و ره‌آوردهای برآمده از تاریخ خویش را بکار بندیم. ما که بازماندگان بیش از چهار دهه خشونت و کشتار و تباهی هستیم و عزیزانمان به اعدام، قتل حکومتی و شکنجه محکوم شده‌اند ما که به تناسب توان و امکان، برای پیشبرد دادخواهی تلاش کرده‌ایم، باید در این بزنگاه تاریخی با جسارت و صراحت، همزمان با پافشاری بر حقیقت و عدالت، خواهان پایبندی بی چون و چرا به حقوق بشر و کرامت انسان برای همگان باشیم؛ خواهان پایان دادن به شکنجه و اعدام حتی برای آمران و کارگزاران کشتار. باشد تا از این ضرورت زمان، مبنایی برای همبستگی بسازیم برای پیشبرد جنبش «زن زندگی آزادی».

ما امضا کنندگان این پیمان با پایبندی به تمام کنوانسیون‌ها و میثاق‌های جهانی ناظر بر رعایت حقوق بشر از امروز تا آن فردای

 

امید، پایبندیم به :

- لغو مجازات اعدام در ایران.  دادخواهی با فرجام حقیقت و عدالت در هر موقعیت. این امر مستلزم همکاری و همیاری با نهادهای ملی و بین‌المللی برای روشن کردن همه حقایق درباره‌ی نقض فاحش حقوق بشر در ایران و به ویژه جنایت‌های سیاسی است که برخی از آنها مصداق بارز «جنایت علیه بشریت» هستنند.

پایان دادن به مصونیت از مجازات برای آمران و عاملان جنایت‌های سیاسی. بازسازی و استقلال کامل دستگاه قضایی. مبارزه با فراموشی با پذیرش گوناگونی‌ روایت‌ها و تکوین دقیق حافظه‌ی تاریخی به دور از هر چشم‌پوشی.