مرکز خبر- امروز یک‌شنبه ۴ آبان‌ماه، مرکز پایش کیفی هوای ایران اعلام کرد که  شاخص کیفی هوا در شهرهای آبادان ۱۵۳، اهواز ۱۶۶، خرمشهر ۱۵۸، دشت آزادگان ۱۵۴ و کارون ۱۵۸ میکروگرم بر متر مکعب ثبت شده که گویای وضعیت قرمز و ناسالم آلودگی برای عموم است.

براساس داده‌های سامانه پایش کیفی هوای کشور، این شاخص در آغاجری ۱۳۸، اندیمشک ۱۱۲، ایذه ۱۱۲، باغملک ۱۳۳، بهبهان ۱۲۷، شوشتر ۱۰۳، ماهشهر ۱۲۵، ملاثانی ۱۰۱ و هویزه ۱۲۵ میکروگرم بر مترمکعب اعلام شده که برای گروه‌های حساس ناسالم است. دهدز تنها شهر با هوای پاک در خوزستان برای امروز است.

همچنین کارگروه آلودگی هوای استان خوزستان اعلام کرد که به دلیل افزایش آلودگی صنعتی و کشاورزی و همچنین وقوع آتش‌سوزی در بخش عراقی تالاب هورالعظیم، فعالیت مدارس در شهرستان‌های دشت‌آزادگان، شوشتر، حمیدیه، اهواز، باوی و کارون در روز یکشنبه (۴ آبان) در نوبت صبح به‌صورت غیرحضوری برگزار می‌شود. همچنین آغاز به کار ادارات، دستگاه‌های دولتی و دانشگاه‌ها در این شهرها با دو ساعت و نیم تأخیر و از ساعت ۹:۳۰ صبح اعلام شده است.

طبق اطلاعیه یادشده، دستگاه‌های بهداشتی، امدادی و خدمات‌رسان طبق روال عادی به فعالیت خود ادامه خواهند داد.

شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیم‌بندی می‌شود، بر اساس این تقسیم‌بندی از صفر تا ۵۰ هوا پاک، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا قابل قبول، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا ناسالم برای گروه‌های حساس، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوای ناسالم برای همه گروه‌ها، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا بسیار ناسالم و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا خطرناک است.

 

منابع آلودگی؛ از صنعت تا بی‌توجهی به تالاب‌ها

کارشناسان محیط‌زیست ریشه آلودگی هوای خوزستان را ترکیبی از آلودگی صنعتی و سوخت‌های سنگین، سوزاندن پسماندهای کشاورزی، و از بین رفتن پوشش گیاهی تالاب‌ها می‌دانند. در سال‌های اخیر، آتش‌سوزی‌های مکرر در تالاب هورالعظیم، به‌ویژه در بخش عراقی آن موجب انتشار حجم زیادی از دود و ذرات معلق در نیمه غربی خوزستان شده است.

همزمان، فعالیت پالایشگاه‌ها، صنایع پتروشیمی، نیروگاه‌های حرارتی و حمل‌ونقل سنگین در اطراف کلانشهر اهواز، سهم قابل توجهی در افزایش غلظت آلاینده‌ها دارند. نبود فیلترهای استاندارد، فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل، و کمبود نظارت زیست‌محیطی مؤثر، این شرایط را وخیم‌تر کرده است.

کارشناسان می‌گویند که مدیریت آلودگی هوا در ایران بیش از آنکه فنی باشد، واکنشی است. تصمیم‌هایی نظیر تعطیلی مدارس و ادارات تنها در شرایط اضطراری اتخاذ می‌شوند و برنامه‌ریزی بلندمدت برای کنترل منابع آلودگی و احیای تالاب‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

از سوی دیگر، ناهماهنگی میان دستگاه‌های متولی محیط‌زیست، صنعت و کشاورزی، نبود بودجه کافی برای اجرای طرح‌های کاهش آلودگی و فقدان شفافیت در انتشار داده‌های زیست‌محیطی، از عوامل اصلی تداوم بحران تلقی می‌شود.

آلودگی هوا در خوزستان تنها یک معضل محلی نیست؛ بلکه نمادی از چالش گسترده‌تر مدیریت زیست‌محیطی در کشور است. ادامه روند فعلی می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری برای سلامت شهروندان، منابع آبی و اکوسیستم‌های طبیعی ایران در پی داشته باشد.