یارا احمدی

مهاباد- تئاتر از جملە هنرهای نمایشی است کە با بازنمودن داستان‌ها بە مخاطبین، نوعی آگاهی بخشی و روشنگری را در جامعە ایجاد می‌كند و مردم از قاب صحنه تئاتر  می‌توانند واقعیت‌ها و پیچیده‌گی‌های زندگی احساس  کردە و تحت تأثیر قرار گیرند.

تئاتر "گل سرخی برای امیلی" در مهاباد از تاریخ ۲۰ تا ۲۶ آبان ماه در تالار وحدت به نمایش گذاشته می‌شود. سرپرست گروه میدیا حیرانی و بازیگران آن اسرا کاکه‌ رش، آیدا خاتونی، هدیه رسول‌پور و پویا‌ حاتم زاده  هستند. در ماه‌های گذشته اجرای تئاترهای متعدد در شهرهای مختلف افزایش پیدا کرده است  و نام‌های زنان مختلف در پوسترهای تبلیغاتی خودنمایی می‌کند بازیگران زن تئاتر شهرتی برابر با شهرت بازیگران سینما دارند و مانع راهشان عدم گستردگی اجراها در سراسر ایران است. زنان در آن نقش برجسته‌ای دارند و مردم از آن استقبال گرمی می کنند تئاتر، سینما و فرهنگ وهنر به افزایش آگاهی و اطلاع رسانی جامعه کمک می‌کنند.

تئاتر واقعیتی از امروز جامعه است و تولید آثاری با زبان کوردی، از قلم نویسندگان کورد و یا ترجمه می‌تواند بر فرهنگ تأثیر بگذارد.به تازگی در مهاباد تئاتر "گل سرخی برای امیلی" به سرپرستی میدیا حیرانی بر روی صحنه‌ی‌ نمایش رفته است.این داستان کوتاه از ویلیام فاکنر است و در این تئاتر به زبان کوردی بازگردانی شده است. در این نمایش رنج زن، مردسالاری و استبداد، فاصله طبقاتی و رنج حاصل از تمام این‌ها در زندگی افراد به نمایش در آمده است.

در این داستان همه افراد شهر در مراسم تشییع جنازه‌ی زنی به‌ نام  امیلی شرکت می کنند. او نجیب‌زاده‌یی از طبقه‌ی‌ بالای جامعه بود و زندگی خود را منزوی از اجتماع می‌گذراند.پدر امیلی در جوانی مانع از معاشرت او شد و یک زندگی سراسر محدودیت برای او ساخت. پس از مرگ او ، امیلی با هومر بارون که یک فرد ساده از طبقه پایین  بود همراه شد و شایعه شد که آنها نامزد کرده‌اند.در طول داستان هومر ناپدید می‌شود و امیلی تا پایان عمر در تنهایی زندگی می‌کند.

شکیلا کاظمی نمایشنامه‌نویس، درباره‌ی این تئاتر می‌گوید:«هدف از داستان امیلی  مواجه کردن خواننده با تغییرات اجتماعی‌ست که در طول یک نسل اتفاق افتاده و همچنین تأثیر رنج‌هایی که مردم و به ویژه زنان مجبور به پذیرش آن می‌شوند را در یک دوره‌ی‌ زمانی نشان می‌دهد.در کنار بار معنایی کار، ترجمه‌ی چنین آثاری به زبان کوردی بر ثروت این زبان می‌افزاید و حضور زنان کورد در جایگاه کارگردانی، مدیریت و بازیگری نشان از تلاش بی‌وقفه‌ی آنان برای نشان دادن توانایی‌های خود در عرصه‌ی تئاتر است».

کارگردانان و بازیگران زن در تئاتر خود را وقف یک ژانر نمی‌کنند و در انواع سبک‌های هنری کار می‌کنند. کارگردانان زن نگرشی کلاسیک به تئاتر دارند و سعی می کنند با شکل معمول نمایشنامه کار کنند و برخلاف سینما زنان در تئاتر خود را محدود به یک ژانر تبلیغاتی نمی‌کنند و آنها جهانی به مراتب وسیع‌تر از جهان هنرمندان سینما به تصویر می‌کشند. آنان اکنون مبدل به کنشگران اجتماعی شده‌ و توانسته‌اند افکار عمومی را با خود همراه کنند، هرچند همچنان زنان در عرصه مدیریتی مورد تبعیض قرار می‌گیرند و تریبونها بیشتر در دست مردان است ولی همچنان امید است که در آینده زنان در این عرصه بیشتر موفق شوند و کلیشه‌های تبعیض‌آمیز  را کنار بگذارند.