آزادی فیزیکی رهبر اوجالان راه را برای حل مسئله هموار میکند
بدیعه محمد سلیمان، پیشگام مبارزات چریکی در دهه ۱۹۸۰ در روستای کوچک بوتان، به تلاشهای عبدالله اوجالان اشاره کرد و گفت: آزادی فیزیکی رهبر اوجالان راه را برای توقف جنگ مسلحانه باز میکند و راه حلهای سیاسی را به دنبال خود میآورد.
سورگل شیخو
عامودا – رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، در دهه ۱۹۸۰ در روژآوای کوردستان اولین بذرهای سازماندهی مردم کورد را کاشت. زنان و خانوادههای میهندوست این بذرها را آبیاری کردند و هرچه زمان میگذشت این نهال بزرگتر میشد. در مورد تلاشهای رهبر عبدالله اوجالان در کانتون جزیره منطقه شمال و شرق سوریه، بدیعه محمد سلیمان ۶۷ ساله که آن زمان در جبهههای نبرد حضور داشت، برای ما از آن روزها صحبت کرد. بدیعه مادر شهید علی و خواهر شهید خورشید است که در دهه ۱۹۸۰ به کاروان شهدا پیوستهاند.
«روستای کوچک بوتان همیشه و در هر زمان آماده بود»
بدیعه محمد سلیمان در مورد تلاشهای رهبر عبدالله اوجالان در روستای کوچک بوتان و دلیل نامگذاری آن به این صورت توضیح داد: روستای سنجق خلیل، آکادمی حزب بود. برای جلوگیری از کشف خانههایی که جلسات و کلاسهای آموزشی در آنها برگزار میشد، زنان شبانهروز نگهبانی میدادند. هروقت صدای رهبری میآمد و ما گوش میدادیم، همیشه او به روستای کوچک بوتان یا همان سنجق خلیل درود میفرستاد. سنجق خلیل همیشه و در هر زمان آماده بود. این روستا کوچک است، اما متحد است. احساس تعلق غیرعادیای از کودکان کوچک تا افراد مسن نسبت به حزب و ارزشهای آن ایجاد میشد. ما زنان تلاش زیادی در اینجا کردیم و همچنان ادامه میدهیم. روستای کوچک بوتان هر کسی را که مبارز بود حمایت و محافظت میکرد. اوجالان در اینجا بذرهای آزادی را کاشت و انقلاب امروز را بنا نهاد.
«وضعیت زنان کورد قبلا محدود به مسئولیتهای خانهداری و تولید بچه بود»
بدیعه محمد سلیمان گفت که تا قبل از آشنایی با اندیشههای رهبر اوجالان، زنان کورد جز آشپزخانه چیز دیگری را نمیشناختند و ادامه داد: ما نمیدانستیم سیاست چیست، برای احزاب وابسته به خاندان بارزانی کف میزدیم و آن نیز به خاطر کورد بودن بود اما ما کوچک بودیم، هدف احزاب آنها، خط و مشی و مأموریت زنان چیست را نمیدانستیم تا اینکه حزب کارگران کوردستان (پ ک ک) رسما اعلام موجودیت کرد. وضعیت زنان کورد قبل از شناخت رهبر آپو فقط خانهداری و زاییدن بچه بود و زنانی که بچهدار نمیشدند نیزهمیشه مورد سرزنش قرار میگرفتند. در چنین وضعیتی رهبر آپو ظهور کرد که باعث تغییر وضعیت زنان کورد شد. بذری که رهبر آپو در روژآوای کوردستان کاشت، در عرض چند سال نتایج بسیار قوی به بار آورد و مردم مثل کندوی زنبور عسل خود را سازماندهی کردند و لشکر لشکر به حزب پیوستند. زنان کوردی که قبلا وقتی که فرزندانشان آنان را ترک میکردند، گیسوان خود را میکندند، وقتی فرزندانشان به حزب پیوستند، ضیافت به پا میکردند. این نمونهای از واقعیت مسیر رهبر آپو است.
«حیات دوباره زبان کوردی»
بدیعه محمد سلیمان با این اظهارات، توجه را به زبان کوردی در دوران حکومت بعث جلب کرد: اگر رهبر آپو نبود، زبان کوردی وجود نمیداشت. آن زمان، کوردها از زبان مادری خود شرم میداشتند و به عربی صحبت میکردند. بخشی از ما تلاش میکردیم تا زبان کوردی را به شکل شفاهی حفظ کنیم. در آن روزها، ما دلتنگ یک مدرسه، یک کتاب، یک جمله، و حتی یک کلمه به کرمانجی بودیم. وقتی فرزندان ما به سربازی میرفتند و با ما تماس میگرفتند، سربازان دولت پشت سر آنها با تفنگ میایستادند تا با ما به زبان کوردی صحبت نکنند. وضعیتی که امروز در منطقه به وجود آمده است، همه به خاطر تلاشهای رهبر اوجالان است.
«دستگیری او مثل طوفانی بود، دل مردم مثل آتشفشان میجوشید»
بدیعه محمد سلیمان به توطئهای که در آستانه ٢۵ سالگی است اشاره کرد و گفت: رهبر آپو چه کاری انجام داد و چ کاری انجام نداد! نیاز به گفتن نیست، اعمال او سخنانش را متبلور میسازد. رهبری ما دستگیرشدنی نبود. زن و مردم و ملت را آگاه کرد، چنین چیزی در جهان وجود نداشته و رخ نداده است. کسی برای رهبر خود اقدامات فدایی انجام نمیداد اما دختران و پسران کورد انجام دادند. دستگیری رهبر آپو مثل طوفانی بود، دل مردم مثل آتشفشان میجوشید و مثل لشکریان به خیابانها ریختند و اعتراضات تأثیرگذاری در کشورهایی که دستشان در توطئهی بینالمللی بود انجام دادند.
«آزادی فیزیکی اوجالان راه حل سیاسی به جای جنگ خواهد آورد»
بدیعه محمد سلیمان اظهار کرد که آزادی فیزیکی رهبر اوجالان ضربهای است به منافعطلبان و راه حلی برای بحران و جنگی که اکنون در جهان وجود دارد و سخنان خود را اینگونه به پایان برد: به اندازهای که به کوردها سود رساند، به کشورهای خارجی هم سود میرساند. امروز آنقدر جنگ و کشتار در اوکراین، فلسطین و کوردستان پیش نمیآمد. رهبریای با بصیرت و راهبردی بود. اگر امروز رهبر آپو آزاد شود، اردوغان خود را در معرض خطر خواهد دید. رهبری ما آگاه است، به جای جنگ، اردوغان را به سر میز مذاکره خواهد کشاند و راه حل سیاسی به جای جنگ نظامی خواهد یافت. از این رو، خلق کورد در کوردستان و همه ملتها در سطح منطقهای و جهانی باید برای آزادی فیزیکی رهبر آپو مبارزه کنند و برای دیدار با خانواده و وکلایش به دولت ترکیه فشار وارد کنند.