١٠ میلیون ایرانی با نوعی محدودیت عملکردی زندگی میکنند
مدیرکل پیشگیری از معلولیتها و تلفیق اجتماعی سازمان بهزیستی ایران اعلام کرد که بر اساس اطلس میزان شیوع آسیبهای دایمی و ناتوانی در ایران و بررسی سبب شناسی آسیبها، محدودیت عملکردی (Disability) ۱۱۵ در هر هزار نفر است که سهم زنان بیشتر از مردان بوده است.

مرکز خبر- امروز چهارشنبه ١٧ اریبهشتماه، در یکی از گستردهترین مطالعات در حوزه سلامت اجتماعی، سازمان بهزیستی ایران نتایج «اطلس شیوع آسیبها و ناتوانیها» را منتشر کرد. بر اساس یافتههای این پژوهش، حدود ۹ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر از شهروندان ایرانی با نوعی محدودیت عملکردی یا آسیب دائمی مواجهاند؛ رقمی که معادل ۱۱ تا ۱۱٬.۵ درصد جمعیت ایران است. سهم زنان بیشتر از مردان بوده به طوری که ۱۱۱ نفر در مقابل ۱۰۵ در هزار نفر است.
افروز صفاریفرد، مدیرکل پیشگیری از معلولیتها در سازمان بهزیستی، در گفتگویی با خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی (ایرنا) با اشاره به اینکه بالاترین میزان شیوع محدودیت عملکردی به میزان ۷۳ در هزار نفر از جمعیت به حوزه تحرک تعلق دارد، گفت: پس از آن حوزه یادگیری و استفاده هدفمند از آن به میزان ۶۳ در هر ۱۰۰۰ نفر از جمعیت بوده است.
بر اساس این مطالعه حوزههای عملکردی حیطههای زندگی خانوادگی (۳۰ در هزار نفر از جمعیت)، وظایف عمومی (۲۵ در هزار )، مراقبت از خود (۲۱ در هزار ) و ارتباط (۱۶ در هزار نفر از جمعیت) به ترتیب قرار دارند.
بیش از ۴۰ درصد کم توانیها نتیجه عوامل ژنتیکی است
مدیرکل پیشگیری از معلولیتها و تلفیق اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: میزان شیوع آسیبهای دایمی (Impairments Permanent) منجر به محدودیتهای عملکردی دایمی ۱۰۳ در هزار نفر از جمعیت برآورد شد. میزان شیوع محدودیت عملکردی و آسیبهای دایمی با افزایش سن در هر دو جنس افزایش پیدا کرده است.
افروز صفار فرد افزود: میزان شیوع آسیب های دایمی شامل آسیب حرکتی به شکل کلی، ۶۶ در هزار نفر از جمعیت بوده که شیوع آسیب های حرکتی با منشاء ارتوپدی (۵۰ در هزار نفر از جمعیت)، آسیبهای حرکتی با منشاء مغز و اعصاب (۱۶ در هزار نفر از جمعیت) است، آسیبهای بینایی (۳۶ در هزار نفر از جمعیت)، آسیبهای شنوایی (۱۸ در هزار نفر از جمعیت)، آسیبهای ذهنی - هوشی (۱۸ در هزار نفر از جمعیت) و آسیبهای صوت و گفتار (۸ در هزار نفر از جمعیت) بوده است.
افروز صفاریفرد تأکید کرد که بررسی علل این آسیبها نشان میدهد که ۴۰٬۷ درصد از آنها ریشه ژنتیکی دارند و ۵۹٬۳ درصد دیگر، ناشی از عوامل اکتسابی نظیر بیماریهای مزمن مادر، زایمان دشوار، تولد زودرس، کمبود اکسیژن، حوادث، بیماریهای روانی و مشکلات خانوادگی هستند.
این پیمایش در سه فاز و از سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ در ۱۹ استان با جمعیتی بالغ بر ۲۶۷ هزار نفر اجرا شد. هدف آن، شناخت دقیقتر وضعیت آسیبدیدگان و افراد دارای معلولیت برای سیاستگذاری مؤثرتر در سطح ملی اعلام شده است.
سازمان بهزیستی اعلام کرد نتایج این پیمایش میتواند مبنای توسعه برنامههای پیشگیرانه، ارتقای خدمات توانبخشی، اصلاح سیاستهای رفاهی و تسهیل تخصیص منابع در مناطق مختلف کشور باشد.
سیدجواد حسینی، رئیس سازمان بهزیستی نیز با تأکید بر اهمیت این مطالعه گفت: هیچ پژوهشی در خاورمیانه به این وسعت و جامعیت در حوزه معلولیت انجام نشده است. این مطالعه نمایی دقیق از ابعاد چندوجهی معلولیت در کشور را ارائه میدهد و میتواند راهنمای اقدامات آینده باشد.