گوشەای ازرنج‌های زنان سوری زیر بار حملات در لبنان

زنان در آتش بحران‌ها قرار گرفتەاند، با مهاجرت، آوارگی و پناهندگی مواجه می‌شوند. در جنگ‌هایی که برای منافع دولت‌ها و گروه‌ها است، بهای سنگینی می‌پردازند و بار درگیری‌های جهان را به دوش می‌کشند.

فاديا جمعە

بيروت – در لبنان، دنیا برای زنان تاریک‌تر به نظر می‌رسد، نه تنها زنان لبنانی با عواقب آوارگی اجباری در رنج هستند، بلکه زنان سوری نیز که قبلاً از روستاها و شهرهای خود از شهرهای مختلف سوریه آواره شده‌اند، امروز با جابجایی جدید روبرو شدە و دنیا برای آنها تیرە و تار بە نظر می‌رسد.

خانواده‌های سوری از جنوب لبنان از راە صیدا بە بیروت سرگردان بودند. هشدارهایی در مورد بازگشت‌شان به سوریه وجود دارد و آنها از ترس بازداشت و زندانی شدن از این اقدام هراس دارند. در اینجا زنان سوری علیرغم اینکە در معرض انواع تحقیر و ظلم قرار دارند، اما از آیندە همسر و فرزندان خود می‌ترسند. 

برای فرار از حملات اسرائیل، زنان پناهنده سوری در لبنان، مجبور به فرار از جنوب به سمت مناطق و شهرهای نسبتاً دور از محدوده بمباران اسرائیل شدە و بدون هیچ گونه برنامە قبلی، با خانواده خود در جستجوی امنیت مسیر خود را ادامه می‌دهند.

در شهر صیدا (جنوب لبنان)، شاهد تجمع بزرگی از آواره‌های سوری، تقریباً ١٠٠ خانواده از گروه‌ها و سنین مختلف، در یک پارکینگ خصوصی بودیم، آنها در اتوبوس‌های نزدیک میدان نجمه بودند. یکی از آنها گفت: درها به روی ما بسته شد و ما را از مدارس و میادین عمومی اخراج کردند.

لازم به ذکر است که آوارگان را فریب دادە و با اتوبوس به مجتمع «بیال» بیروت و سپس بە میدان «شهدا» و از آنجا به منطقه «کولا» منتقل کردند که به محض بمباران آن، صاحبان اتوبوس با تهدید به شکستن آن، خواستار بازگرداندن آنها به صیدا شدند و چنین شد.

لازم بە ذکر است که براساس قانون جدید و پس از حملات اسرائیل بە لبنان، مدارس دولتی به عنوان مراکز سرپناه منحصراً بە شهروندان لبنانی تعلق می‌گیرد.

این افراد تنها از سوی نهادهای جامعه مدنی و برخی خانواده‌ها در قالب غذا، پوشاک و مقداری تشک و پتو کمک‌هایی دریافت کردند، ما از کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان درخواست کردیم تا اقدامات لازم را انجام دادە و فوراً از آنها حمایت کنند.  آنها بزرگی فاجعه انسانی را که بدون سرپناه تجربه می‌کنند را با اشارە بە نبود لوازم اساسی و ضروری زندگی از جمله توالت، غذا، آب و دارو بیان کردند.

آنها همە تاکید داشتند که حتی پس از صدور حکم عفو عمومی و باز شدن گذرگاه‌ها، به دلیل عدم اعتماد به این تصمیم و ترس از دستگیری یا کشته شدن، نمی‌توانند به سوریه بروند.

این تنها یکی از صحنه‌هایی است که سوری‌ها از پناهجویی به لبنان تا آواره شدن در قلب لبنان تجربه می‌کنند، در حالی که رنج زنان آواره سوری مشهودتر است.

آنها در جستجوی فضای امنی که به نظر می‌رسد بسیار تنگ شده است، سختی را تحمل می‌کنند، در حالی که لبنان امروز زیر بمباران و در اوج جنگی وحشیانه است که مردم بی گناه و البته زنان هزینه آن را می‌پردازند!