پریناز نگاهی عمیق بە خرافەپرستی جامعە
فیلم پریناز بە مدت ٧ سال توقیف شد چون حاکمیت با نمایش چهرەی زن مومن و متدین با اختلالات شخصیتی مخالف است.
نام فیلم: پریناز
موضوع: پریناز، فیلمی به کارگردانی بهرام بهرامیان و ساخته شدهی سال ۱۳۸۹ است که به بهانهی شخصیت اصلی فیلم به مدت ٧ سال توقیف بود. چراکه نمایش چهرهی زن مؤمن و متدین که دارای وسواسهای فکری و اختلالات شخصیتی باشد را رد کرده و با اعمال تغییرات و حذف بخشهایی از آن در شهریور ١٣٩۶ اکران شد.
پریناز، فیلمی است که به مسئلهی خرافهگرایی میپردازد. فیلم مواجههی فرخنده با بازی فاطمه معتمدآریا را با خواهرزادهاش، پریناز نشان میدهد. فرخنده، زن مجرد میانسال و خشکه مقدس، در یک بزنگاه دشوار اخلاقی، درگیر کشمکشی درونی با خود است چراکه مسئلهی «حرامزادگی» دخترک هفت سالهی خواهرش مایه عذاب اوست و از طرفی نسبت به دختر بچه احساس دلسوزی و شفقت میکند چرا که همخوناند و دخترک جز او کسی را ندارد.
پریناز در سراسر فیلم حرف نمیزند جز در سکانس آغازین و سکانس پایانی حضورش. سکوت طولانی او بلاهت، قساوت، خرافه گرایی و پارادوکسهای رفتاری انسانهای دور و برش را که همه مدعی دینداری و شریعتمداری هستند به شکل برجستهتر و واضحتری بازنمایی میکند.
به بیانی دیگر حین سکوت دختر شاهد رفتارها، گفتارها و کنشهای پرتناقض بزرگسالانی هستیم که در جهل و بلاهت خود دست و پا میزنند و بوقلمونوار هر لحظه به رنگی در میآیند. دخترک بی آن که حرفی بزند شاهد تک تک این رفتارهاست و تنها شخصی که با او ارتباط سمپاتیکی برقرار میکند زکریا (حمید فرخ نژاد) است؛ مرد میانسالی که او نیز همچون دخترک مدام مورد قضاوت اهالی محله قرار میگیرد و حتی به بزههایی چون کودک آزاری و … متهم است.