ژن ژیان آزادی سبزتر از همیشه

اعتزاضات خیابانی، اعتصابات سراسری، اعتراضات اینترنتی، گیسو بران و روسری سوزان، هنر اعتراضی، شعارهای شبانه پشت بام و کنار پنجره و ... واکنش مردم به قتل حکومتی ژینا امینی بود که به خیزش انقلابی همگانی برای هدفی فراتر از مبارزه با حجاب اجباری بدل شد.

معصومه پریزاد

تهران- دو سال پیش وقتی صبح ٢٢ شهریورماه ١۴٠١ تصویر زیبای یک دختر کورد را در میان اخبار گوناگون دیدم که خبر دستگیری­اش توسط گشت ارشاد در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، فکر می‌کردم این هم خبری است که در میان اخبار گوناگون فراموش می شود؛ مثل همیشه از رفتار گشت ارشاد منزجر شدم از طرفی  کورد بودن آن دختر که از سقز به تهران آمده بود یک حس همدلی بیشتری به دلیل ارزش خبری مجاورت معنوی ناشی از جغرافیای مشترک پیدا کردم و به دوستان رسانه‌ای بسیاری فوروارد کردم و به زعم خودم آن دختر سقزی بعد از یکی دو ساعت بازداشت و گرفتن تعهد می‌رود دنبال زندگی اش.

آن روز هیچ فکر نمی‌کردم که دستگیری آن دختر کورد منجر به بیمارستان کشیدن و در نهایت کشته شدن او شود و نخستین بارقه‌های فریاد سکوت و خشم فرورفته مردم جلوی در بیمارستان کسری آغاز شود و این گونه شد که این حادثه تلخ و ناگوار در آن روز سرآغاز انسجام بخشی مبارزات زنان شد برای تحقق احقاق خود از هر آنچه که نابرابری و ناعدالتی است.

اعتزاضات خیابانی، اعتصابات سراسری، اعتراضات اینترنتی، گیسو بران و روسری سوزان، هنر اعتراضی، شعارهای شبانه پشت بام و کنار پنجره و ... واکنش مردم به قتل حکومتی ژینا امینی بود که به خیزش انقلابی همگانی برای هدفی فراتر از مبارزه با حجاب اجباری و تلاش برای براندازی نظام جمهوری اسلامی بدل شد که آثار این خیزش انقلابی از دو سال گذشته تاکنون  در ایران و جوامع بین الملل پیداست. این روزها در دومین سالگرد این خیزش مردمی، خیابان های تهران با مستقر شدن ماموران حکومتی فضایی کاملا امنیتی پیدا کرده که ناشی از ترس حکومت از شکوه  و ابهت حضور جوانان در دو سال گذشته است.

 

ژن ژیان آزادی

٢۵ شهریورماه ١۴٠١ زمانی که ژینا در بیمارستان کسری بستری بود نخستین تجمع اعتراضی در تهران شکل گرفت و روز پس از آن که خبر کشته شدن ژینا اعلام شد این تجمع در میدان آرژانتین ادامه داشت به طوریکه نخستین بازداشت‌ها از میان معترضین آغاز شد.

روز بعدتر یعنی ٢٧ شهریورماه اعتراض ها در مراسم خاکسپاری ژینا در سقز با شعار محوری "ژن، ژیان، ئازادی" ادامه داشت و این شعار دو روز بعد در خیابان حجاب تهران با ترجمه فارسی و سردادن شعار زن زندگی آزادی تدوام پیدا کرد و سپس در سایر نقاط ایران و در میان ایرانیان خارج از کشور به شکل منسجم و گسترده در طول مدت ۴ ماه انجام شد و طولانی‌ترین اعتراضات خیابانی شکل گرفت.

"نیکا شاکرمی"، "مینو مجیدی"، "میلاد زارع"، "محمدرضا سروری"، "محمدحسن ترکمان"، "ساسان قربانی" و "ابوالفضل مهدی پور" روشن برخی از کشته شدگان روز ٢٩ شهریور، "حدیث نجفی"، "سارینا اسماعیل زاده"،" حنانه کیا" و "غزاله چلابی" از کشته شدگان ٣٠ شهریور و در روز آخر شهریورماه هم "شیرین علیزاده" و "مهسا موگویی" از آمار کشته شدگان خیزش انقلابی ژن ژيان آزادی در شهریورماه ١۴٠١ بودند.

"خدانور لجه­ای"، "نیما شفیق دوست"، "یحیی رحیمی"، "اسرا پناهی"، "نگین عبدالملکی" و" آرنیکا قائم مقامی" از جوانان و نوجوانان کشتخ شده درمهرماه" مونا نقیب"، "مائده جوانفر"، "پریسا بهمنی"، "مهرشاد شهیدی"، "فرشته احمدی"، "کومار درافتاده"، "نسیم صدقی"،"عرفان زمانی"، "نیما نوری"، "مهدی حضرتی"،"محمدرضا فردوسی"، "نسرین قادری"، "کیان پیرفلک" و "حمیدرضا روحی" از جوانان و کودکان کشته شده در آبان ماه ١۴٠١ هستند.

اما در آذرماه همان سال اسامی کشته شدگانی مانند "عرشیا امام قلی زاده"، "مهران سماک"،" محسن شکاری"، "مجیدرضا رهنورد " و" آیدا رستمی" را در لیست  کشته شدگان خیزش انقلابی زن زندگی آزادی داریم که این فقط برخی از کشته شدگانند که اخبار کشته شدن آنان در شبکه های اجتماعی منتشر شد؛ اما کانون حقوق بشر شمار کشته شدگان را دست کم ۶٣٢ نفر و بر اساس آمار بولتن محرمانه سپاه که لو رفت یک هزار و ۵٠٠ نفر کشته شدند که ٧١ نفر از آنان کودک و نوجوان بودند .

بیشترین آمار کشته شدگان در خیزش انقلابی سراسری از استان‌های سیستان و بلوچستان، مازندران، تهران، کوردستان و گیلان بوده‌اند.

تیراندازی مکرر با سلاح ساچمه ای از فاصله نزدیک به سر و قفسه سینه، تیراندازی با سلاح های دوربرد  و دقیق زن مانند اسنایپر و ضربات مرگ بار مکرر باتوم از جمله شیوه های قتل کشته شدگان بود که در همین راستا کانون حقوق بشر ایران اوایل دی ماه ١۴٠١ اسامی و شیوه قتل ۵٧٣ تن از کشته شدگان مربوط به این خیزش را اعلام کرد.

از طرفی آمار بازداشت شدگان از سوی قوه قضاییه ٢٢ هزار تن و بر اساس آمار منتشر شده از صدای آمریکا ۶٠ هزار تن اعلام شده است.

 

ناپدیدشدگان ناپیدا

"صحرا رضایی"، "پارمیدا مهدی پور"، "شراره ویسی"،"سینا بال افکن"، "امیرحسین خوشرو" و "شقایق خادمی" از جوانان مبارزی هستند که در جریان خیزش انقلابی ژن ژیان آزادی در سال ١۴٠١ ناپدید شده اند و تاکنون خبری از آنها یافت نشده است.

 

زنان هنرمند حمایتگر خیزش انقلابی

"کتایون ریاحی"، "ترانه علیدوستی"، "شبنم فرشادجو"،"شیوا ابراهیمی"، "مریم بوبانی"، "شراره دولت آبادی"، "رخشان بنی اعتماد"، "باران کوثری"، "پانته آ بهرام"،"معصومه قاسمی پور"،"آناهیتا همتی"،" افسانه بایگان"، "گلاب آدینه"، "فاطمه معتمد آریا"،" پگاه آهنگرانی" و ....اسامی برخی از چهره های هنرمند سینمای ایران هستند که در روزهای نخست در جریان خیزش انقلابی ژن ژیان آزادی برای حمایت از خیزش و مخالفت با حجاب اجباری حجاب از سر برداشتند.

اما؛ اگر گریزی به سابقه اعتراضات و خیزش در سال های قبل داشته باشیم قبل از خیزش انقلابی ١۴٠١ اعتراضات آبان ١٣٩٨ را داریم که با وجود کشته شدن یک هزار و ۵٠٠ نفر منجر به خیزش سراسری نشد اعتراضات کشاورزان اصفهان، اعتراضات به مدیریت آب در خوزستان، اعتراضات صنفی و کارگری، اعتراضات به فروریختن ساختمان متروپل در آبادان بخشی از اعتراضات قبل از قتل حکومتی ژینا امینی است که هر کدام به گونه‌ای سرکوب شدند اما اعتراضات به قتل حکومتی ژینا نه تنها سرکوب نشد که منجر به خیزشی سراسری شد که رنگ و بوی انقلابی کاملا دموکراتیک دارد.

 

فاز تازه مبارزه

 و اکنون دومین سالگرد قتل حکومتی ژینا بار دیگر توجه ها را به وضعیت حقوق بشر و به ویژه به حقوق زنان در ایران جلب کرده است مبارزات بعد از دو سال وارد فاز جدیدی شده و این خیزش انقلابی نه تنها برای حقوق زنان بلکه برای آزادی و عدالت اجتماعی و گذار از این حکومت خودکامه و دیکتاتوری است.

با وجود سرکوب‌های شدید و ادامه اعدام ها و زندان و ... این جنبش همچنان زنده و پویا است و هر روز بر دامنه و عمق آن گسترش پیدا می‌کند اما پیروزی نهایی خیزش انقلابی ژن ژیان آزادی مستلزم تلاش‌های هماهنگ و مستمر در زمینه‌های مختلف آگاهی بخش و آموزش، همبستگی و اتحاد، استفاده از رسانه‌ها و سوشیال مدیا، فشارهای بین المللی، مقاومت مدنی، حمایت از خانواده های قربانیان و زندانیان سیاسی، شرکت در تظاهرات و تجمعات، اعتصابات و تحصن‌های سراسری و مستمر، حمایت مالی و ارتباط با نهادها و سازمان‌های بین المللی است.

در این راستا افزایش آگاهی‌های عمومی درباره حقوق زنان و مسائل اجتماعی از طریق آموزش و اطلاع رسانی می‌تواند به تغییر نگرش‌ها و حمایت گسترده‌تر مردمی منجر شود برای این منظور با صحبت کردن با دوستان، خانواده و همکاران و مردم در مکان‌های عمومی می‌توان مفید عمل کرد.

با آگاهی بخشی می‌توان زمینه سازی لازم را برای ایجاد اعتماد بین گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی ایجاد و قدرت جنبش را افزایش داد که موجب همبستگی بین المللی نیز شود.

برای رسیدن به این هدف بهره گیری از رسانه‌های اجتماعی برای انتشار پیام‌ها و مستندسازی وقایع می‌تواند به افزایش حمایت‌های بیشتر در داخل و خارج کمک کرد.

از طرفی جلب حمایت‌های بین المللی و اعمال فشار بر دولت‌ها، و سازمان­های بین المللی برای حمایت از حقوق زنان و حقوق بشر در ایران تاثیر بسزایی بگذارد برای این منظور با ارسال درخواست در قالب نامه­ها و ایمیل به نمایندگان بین­المللی و سازمان‌های حقوق بشری می توان واقعیت‌های موجود در ایران را به گوش جهانیان رساند و حکومت دیکتاتوری را منزوی­تر کرد.

در داخل کشور نیز مقاومت مدنی به صورت تظاهرات مسالمت آمیز، اعتصابات و نافرمانی­های مدنی می‌تواند به تغییرات اجتماعی وسیعی منجر شود همچنین با ارائه حمایت­های روانی قانونی و مالی به قربانیان خشونت و سرکوب زمینه سازی لازم بین اقشار مردم را به وجود آورد­.

بر این اساس خیزش انقلابی ژن ژیان آزادی نه تها سرکوب نشده بلکه در حال شکوفایی بیشتر و جوانه زدن­های پی د ر پی و دوباره و قدرتمند شدن است به گونه ای که هیچ قدرت و مانعی یارای مقابله با آن نیست.