سیلوا ابراهیم

منبج - برکین شیخ محمد، با لمس خلاقانه‌ی خود، سنگهای جامد را با تزئینات ساده، پر جنب و جوش از زندگی به قطعات هنری تبدیل کرد و اشکال رسا از مواد نامناسب برای کارش استفاده ساخت.

زنان در شمال و شرق سوریه دارای یک حس خلاقانه‌ی منحصر به فرد هستند که همراه با توانایی نوآوری است و این در میان هنرمندانی که با استفاده از استعدادهای خود به هر چیز که موجودات زنده نیستند روح می‌بخشد، مشهود است. 

برکین شیخ محمد (۲۹) ساله، کورد تبار از روستای قوملف در شهر کوبانی در شمال و شرق سوریه. وی خواهر بزرگ سه دختر و سه پسر است. وی به همراه خانواده‌ی خود به شهر منبج در سال ۱۹۹۷، به دلیل شرایط کاری پدرش نقل مکان کرده‌اند.

وی تحصیلات خود را در منبج به پایان رساند و به دلیل وخامت اوضاع در کشور دو سال او را متوقف کرد و در سال ۲۰۱۴به لاذقیه رفت تا تحصیلات خود را در کالج آموزش دانشگاه تشرین به اتمام برساند و پدرش وکیل و یکی از کسانی بود که در زمان کنترل منبج توسط مزدوران داعش مورد هدف قرار گرفت، بنابراین خانواده‌ی وی به طور کامل به لاذقیه نقل مکان کردند. آنها در سال ۲۰۲۰ بازگشتند، و در همان سال من به عنوان معلم کلاس فارغ التحصیل شد.

برکین شیخ محمد می‌گوید که برای پرورش این استعداد در دانشگاه از کودکی شروع کرد که عاشق نقاشی بود. "خانواده‌ام از من حمایت زیادی کردند و ابزار لازم را در اختیار من قرار دادند. از ابتدا من مشتاقانه منتظر درس نقاشی و صنایع دستی بودم و به نقاشی روی شیشه و گلدوزی روی پارچه علاقه داشتم."

او معتقد است که تخصص دانشگاهی او به بهبود خلاقیتش بسیار کمک کرده است، وی یاد گرفت که چگونه ایده را به روشی هنری به دانشجویان منتقل کند. وی افزود:‌‌ "من برای گذران وقت با دوستانم به ساحل لاذقیه می‌رفتم. این مورد مرا به سمت سنگ‌ها‌ی اطراف ساحل جذب و به فکر کشیدن روی آنها افتادم، و من با توجه به شکل‌هایی که روی آنها می‌کشم، با دقت شروع به جمع‌آوری آنها کردم."

 در مورد رنگهایی که وی استفاده می‌کند، می‌گوید: "من از کرانه‌های رود فرات سنگ می‌گیرم و از آبرنگ استفاده می‌کنم، زیرا آنها به سرعت خشک می‌شوند و دست‌ها را لک نمی‌کنند. علاوه بر این، وقتی لاک را پس از اتمام روی آنها پاشیدم، رنگ‌ها و درخشش به قطعه می‌دهد. "معلوم شد که او ترجیح می‌دهد شخصیت‌های کارتونی را بکشد و در بیشتر کارهای او این مشهود است.

برای رشد استعداد خود، او در سال ۲۰۱۶ در فرهنگسرای لاذقیه ثبت نام کرد و بر اساس سخنان برکین شیخ محمد، "من شش ماه دوره گذراندم و برای گسترش تفکر خلاقانه‌ام، به دوره‌های آموزش مجسمه‌سازی رفتم و مربی من، من را تشویق کرد که ادامه دهم."

 او ادامه می دهد، "به دلیل کمبود ابزار کنده‌کاری، من از زمان بازگشت به منبج این کار را انجام نداده‌ام، اما برخی از کارهای من به عنوان مجسمه‌ای از الهه‌ی پرستش زئوس است و یک درخت در کنار آن دارای یک شخصیت کارتونی است. اگر فرصت فراهم شود، با کمک تعدادی از افراد آگاه در این زمینه، این توانایی را توسعه خواهم داد. زیرا از آنچه بدست آورده‌ام، راضی نیستم."

مواد استفاده شده به جای دور انداختن آنها مانند (شیشه‌های آب، قوطی‌های Nutella و Cola ... و غیره) به نقاشی‌های هنری تبدیل می‌شوند و او می‌گوید: "من برای بدست آوردن ایده‌های مختلف در سایت‌های شبکه‌های اجتماعی گشت می‌زنم و هر قطعه‌ای را که بازیافت می‌کنم، در ذهنم تصویری از آنچه بعد از پایان کار به نظر می‌رسد،‌ ترسیم می‌کنم."

یک درخت بر اساس یک پایه‌ی چوبی از مس ساخته شده است، و گیرنده‌های رویایی که قدمت آنها به یک افسانه‌ی هندی بازمی‌گردد "قطعه‌ای دایره‌ای تزئین شده با رشته‌ها است که گمان می‌رود رویاهای زیبا را به ارمغان می‌آورد، از شر آن خلاص می‌شود، و اشکال مختلفی دارد و در ورودی خانه یا در بالکن آویزان شده است. "

او از طریق آثار هنری خود‌، مصائبی را نشان می‌دهد که مردم، به ویژه در شمال و شرق سوریه، در شرایط فعلی تجربه کرده‌اند، برجسته کردن دعوت به صلح از طریق کبوتر حامل شاخه‌ی زیتون و تصویر کودکی که جان خود را از دست داده است غرق در هنگام مهاجرت به اروپا در سال ۲۰۱۵، او می‌گوید: افراد با استعداد پیام‌هایی را ارسال می‌کنند که شامل مسائل مردم آنها است، بنابراین ما باید بر هنر خود تسلط داشته باشیم و فقط آن را به عنوان یک سرگرمی در نظر نگیریم.

برکین شیخ محمد هنگامی که احساس تنهایی یا ناراحتی می‌کند به نقاشی روی می‌آورد. پس از تهیه‌ی یک فنجان قهوه‌ی معمولی،‌ پس از تهیه‌ی وسایل خود، به مشرف به خیابان الوحیدی شلوغ، به بالکن خانه‌ی خود می‌رود و هدفون‌های موسیقی را در گوش خود قرار می‌دهد، طبق آنچه او می گوید.

او معتقد است که گیاهانی که از او مراقبت می‌کنند به او انرژی مثبت و وضوح ذهنی می‌دهند. "من هنگام نقاشی احساس گذشت زمان نمی‌کنم و بالکن خانه خود را با گلهای مختلف و بسیاری از کاکتوس‌هایی که روی گلدانش کشیده‌ام تزئین می‌کنم و پوسته‌ها را در آن قرار داده‌ام."

در دوره‌ی قرنطینه که از اواخر ماه مارس آغاز شد، او بیشتر وقت خود را صرف نقاشی کرد، "من ۵۰۰ اثر سنگی کشیدم که همه‌ی آنها را به دوستان و آشنایانم ارائه کردم."

اولین مشارکت هنری وی در سومین جشنواره‌ی زنان در منبج و حومه‌ی آن بود که با شعار "هنر بهاری زنان و نبض خلاقیت" راه‌اندازی شد و به مدت دو روز در ۲۰ و ۲۱ فوریه سال جاری ادامه داشت. او تحسین مخاطبان را برانگیخت.

 او آرزو دارد که در رشته‌ی خود به بالاترین سطح برسد، زیرا به موفقیت مورد نظر خود نرسیده است و می‌خواهد نقاشی‌هایش واقع بینانه‌تر باشند.

برکین شیخ محمد تأیید می‌کند که بسیاری از زنان در جوامع ما دارای استعدادهای منحصر به فرد هستند، اما محیطی که در آنها متولد شده‌اند مانع برجسته شدن آنها می‌شود و او امیدوار است که همه‌ی زنان به ارزش استعدادها پی ببرند. خلاقیت آنها در طول تاریخ، و با وجود این بسیاری از کارهای هنری وی از دید پنهان مانده است."