"آینده‌ی ما در دانشگاه‌های ما در حال شکل‌گیری است"

 

روژ هوزان

قامیشلو – دانشگاه‌های شمال و شرق سوریه در حال آموزش نسل‌های آینده به عنوان دانشگاه‌های سازنده هستند. دانشجویانی که در این دانشگاه تحصیل می‌کنند و یا تحصیلات خود را به پایان رسانده‌اند، آن را با ارزیابی متفاوتی تعریف می‌کنند. در مورد موضوع دانشجویان دانشگاه‌های روژاوا که در حال حاضر در دانشگاه مشغول تحصیل هستند و دانشجویانی که فارغ‌التحصیل شده‌اند و در حال حاضر بعنوان مدرس مشغول به کار هستند، در مورد مشارکت خویش در دانشگاه‌ ارزیابی‌هایی انجام دادند.

سیماو حیدر، دانشجو در دانشکده‌ی ژنولوژی در دانشگاه روژاوا در حال تحصیل است و به پایان دوره‌ی خود نزدیک شده است، در مورد مشارکت خود در دانشگاه چنین گفت: "پس از پایان دبیرستان در مدرسه‌ی رژیم، می‌خواستم به دانشگاه روژاوا بپیوندم. چون برنامه‌های درسی مقدماتی مربوط به اداره‌ی خودمدیریتی امسال وارد مرحله‌ی اجرا شد، برای همین من در چارچوب برنامه‌های مقدماتی رژیم بعث آموزش دیدم. وارد دانشکده‌ی ژنولوژی شدم و بعد از دو سال اکنون در سال پایانی هستم. در ابتدا می‌خواستم بدانم که ژنولوژی چیست؟ برای اولین بار در جهان چنین بخشی در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود. موانعی وجود داشت زیرا ما از مدارس عربی به دانشگاه کوردی منتقل شدیم و مشکلات ما در ابتدا در زمینه‌ی درک مفاهیم بود. در طول دو سالی که از تحصیلم می‌گذرد واقعاً اطلاعات زیادی به دست آوردم، زیرا علم زن شامل همه‌ی علوم است. همچنین تغییرات زیادی در شخصیت، زندگی و افکار من ایجاد شد. من حقوق، تاریخ و اراده‌ای را که زنان در گذشته پیشگام بوده‌اند آموختم و اکنون بار رهبری انقلاب را زنان بر دوش می‌کشند. برابری، دوستی و حقوق دانشجو در دانشگاه حرف اول را می‌زند، اقتدار وجود ندارد. من می‌خواهم همه‌ی دانشجویان به اینجا آمده و با زبان مادری در دانشگاه درس بخوانند. آینده‌ی ما در دانشگاه‌های ما است."

 

"من رویاهایم را در زمینه‌ی طراحی در دانشکده‌ی هنرهای زیبا تحقق بخشیدم"

هیوین عبدو، دانشجو از شهر عموده در کانتون قامیشلو، برای دومین سال در دانشکده‌ی هنرهای زیبا در دانشگاه روژاوا مشغول به تحصیل است. هیوین خوشحالی خود را از تحقق رویاهای خود در دانشگاه روژاوا ابراز کرد و گفت:‌ "من از بچگی به نقاشی علاقه داشتم اما فرصت توسعه‌ی حرفه‌ام را نداشتم. پیش از این من یک معلم خصوصی استخدام کردم تا به من کمک کند معیارهای نقاشی را بیاموزم، اما بشیوه‌ایی آکادمیک آموزش نمی‌دادند. وقتی دانشگاه روژاوا شروع به کار کرد و دانشجویان را پذیرا شد،‌ من نیز می‌خواستم در رشته‌ی مورد نظر خود تحصیل کنم. رویای من این بود که یکبار دیگر برای تحصیل حرفه‌ام در هنرهای زیبا و طراح شدن وارد دانشگاه شوم. همچنین بیشتر زبان مادری‌ام را توسعه دادم و روش‌های آکادمیک طراحی را فرا آموختم. من ایمان زیادی دارم و آینده‌ای هدفمند در پیش دارم. این یک فرصت بسیار مهم برای همه‌ی ما دانشجویان بود تا علایق و خواسته‌هایمان را توسعه دهیم. از طریق رشته‌ام سعی دارم تمام شادی‌ها و غم‌های جامعه‌ی خود را از طریق ترسیم نشان دهم. من می‌خواهم بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه در مقطع کارشناسی ارشد ادامه تحصیل دهم و به نسل آینده آموزش دهم. من به عنوان یک مادر دانشجو، فرزندانم را به دانشگاه روژاوا می‌فرستم تا آینده‌ی خویش را در اینجا بیابند."

 

"من از دانشکده‌ی زبان و ادبیات کوردی فارغ‌التحصیل شدم"

 

جاندا عرفات، استاد در دانشکده‌ی زبان و ادبیات کوردی، و فارغ التحصیل از دانشگاه روژاوا به عنوان مدرس در این زمینه به کار خود ادامه می‌دهد، نظر خود را بیان کرد: "در سال ۲۰۱۶، من در اولین گروهی بودم که به تحصیل زبان و ادبیات کوردی بپردازم. دانشکده‌ی زبان و ادبیات کوردی باید به مدت چهار سال نیاز به فارغ‌التحصیلی دارد، اما در زمان ما این گروه به دلیل شرایط خاص آن زمان طی دو سال به پایان رساندیم. نیازهای جامعه و مدارس ما آنقدر زیاد بود که مجبور شدیم زودتر فارغ‌التحصیل شویم، به همین دلیل مطالب بسیار سختی را می‌خواندیم تا امروز که به این سطح رسیده‌ایم. در پایان سال ۲۰۱۸ من از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم، در آن زمان تعداد ما چندان زیاد نبود. با وقوع انقلاب، تعداد زیادی از افراد جامعه یادگیری زبان کوردی را آغاز کردند، ما نیز برای فراگیری مشغول به کار بودیم. در این دانشکده غنای زبان خود را به صورت علمی آموختیم. این یک فرآیند بسیار حساس بود و فرصت‌ها بسیار محدود بودند."

 

"من بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه روژاوا تدریس می‌کنم"

جاندا در ادامه‌ی سخنان خود به عمق بخش ادبیات کوردی و سیستمی را که در زمان آنها در دانشگاه برقرار بود، اشاره نمود و افزود: ادبیات کوردی در وسعت یک دریا بوده و فرهنگ‌ جوامع را بازگویی می‌کند، اما متاسفانه اقتدارگرایان این دریای وسیع را خشکانیده‌اند. انواع ادبیات موجود بود و نیاز به آموزش و دارد. نوشتن دانشکده‌ی ادبیات کوردی دارای یک سیستم اساسی است و آلترناتیو جدیدی را ایجاد کرد. در دانشگاه روژاوا متوجه عمق این علم بودیم. من در گذشته در مدارس رژیم تحصیل می‌کردم، اجازه نداشتیم به اتاق مدیریت رفته و خواسته‌هایمان را بیان کنیم. هم زبان ما متفاوت بود و هم نمی‌توانستیم با هم در ارتباط باشیم. در دانشگاه روژاوا، ارتباط ما با دانشجویان بر اساس دوستی و احترام است و تا به امروز ادامه دارد. دانشکده‌ی ادبیات کوردی شامل شعر، رمان، دستور زبان و شیوه‌ی درست‌نویسی است و امروزه می‌توانیم تحقیقات خود را بر این اساس ادامه دهیم. دو سال پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، ما در سطح حرفه‌ای مشغول به تحصیل بودیم و در حال حاضر به عنوان معلم در بخش ویژه‌ی ادبیات کوردی مشغول به کار هستم. آنچه را  که ما در طول دو سال انجام دادیم اکنون به ۴ سال تقسیم شده است. در حال حاضر سیستم نیز تغییر کرده است، زیرا اکنون برای ادامه‌ی تحصیل در سطح کارشناسی ارشد برای دانشجویان فراهم است. من می‌خواهم همه‌ی دانشجویان با دلی گرم به تحصیل بپردازند و انتظارات خود را در دانشگاه روژاوا برآورده کنند."

 

"من به دانشکده‌ی ژنولوژی علاقمند هستم"

سوسن رمو، معلم و فارغ‌التحصیل دانشکده‌ی ژنولوژی از دانشگاه روژاوا است و در حال حاضر نیز در کمیته‌ی مدیریت دانشگاه کار می‌کند. در مورد رشته‌ی مورد علاقه‌اش و کاری که در حال انجام آن است، می‌گوید: "در سال ۲۰۱۷ من در اولین گروه دانشکده‌‌ی علم زن یعنی ژنولوژی بودم، وقتی این دانشکده افتتاح شد ما با اشتیاق شدید به آن ملحق شدیم، زیرا این یک علم بسیار ارزشمند برای همه‌ی ما زنان است. در این رشته در مورد تاریخ و خلاقیت‌های زنان و هر آنچه لازم باشد، توضیح داده می‌شود. ژنولوژی علمی است که بر تحقیقات متمرکز است و نیاز به فداکاری دارد. از نظر شخصیتی برای انسان بسیار سودمند بوده و تغییرات اساسی ایجاد می‌کند. دانشجویان دانشگاه روژاوا می‌توانند در همه‌ی زمینه‌های کاری فعالیت داشته باشند و با خیال راحت می‌توانند به کار خود ادامه دهند. وقتی برای اولین بار تبلیغات دانشکده‌ی ژنولوژی را دیدم، می‌خواستم یکی از اولین دانشجویانی باشم که با این علم آشنا شود. چیزهایی که ما در دانشگاه آموختیم اکنون در کار ما بسیار به ما کمک می‌کند و بدین شیوه در کار خویش بسیار موفق هستیم. در اولین جلسات درس استادان ما از طریق بحث و تفسیر به ما آموزش می‌دادند. امیدوارم که همه‌ی دانشجویان وقت خود را برای تحصیل گذاشته و عاشق آن باشند. ممکن است همیشه چنین فرصت‌هایی نداشته باشیم زیرا نمی‌دانیم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، اما مهمتر از همه، ما در حال حاضر مشغول تحصیل با زبان، فرهنگ و تاریخ خود هستیم."

پایان...