از انقلاب تا تئاتر؛ سفر هنری یک زن جوان در کوبانی
احلام عبدی، هنرمند جوان اهل کوبانی در منطقه شمال و شرق سوریه دموکراتیک، مسیر هنری خود را از سن چهارده سالگی و پس از انقلاب روژآوا که به زنان امکان داد آزادانه خود را ابراز کنند، آغاز کرد. او بر اهمیت هنر در ساختن جامعه‌ای آزاد و توسعه‌یافته تأکید.
نورشان عبدی
کوبانی - انقلاب روژاوا فرصتی برای صدها زن و جوان در منطقه فراهم کرد تا خود را کشف کنند و آزادانه آرزوها و اهدافشان را بیان کنند. این جنبش رهایی‌بخش، فضای واقعی برای رشد فردی، به‌ویژه برای نسلی که در زیر سایه آن بزرگ شد، ایجاد کرد. نسلی که توانست گرایش‌های هنری خود را پرورش دهد، آن‌ها را توسعه دهد و به ابزارهایی مؤثر در خدمت جامعه تبدیل کند.
در بخش‌های مختلف منطقه شمال و شرق سوریه دموکراتیک، مراکز فرهنگی و هنری، از جمله جنبش «هلال زرین»، فضاهای زنده‌ای ایجاد کردند که صدها جوان را حول هنر و هویت فرهنگی اصیلشان گرد هم آورد. در شهر کوبانی در کانتون فرات، احلام عبدی ۱۸ ساله به‌عنوان یکی از این هنرمندان برجسته شد. او مسیر هنری خود را از سن چهارده سالگی آغاز کرد، در شرایطی که امکان ابراز خود و توسعه استعدادش در خدمت جامعه برایش فراهم بود.احلام عبدی اهل روستای تاشلوج، در شرق شهر کوبانی است. از شش سال پیش در فعالیت‌های مرکز فرهنگ و هنر «باقی خدو» در کوبانی شرکت دارد، و در این مدت توانسته با ارائه آثار متعدد و برجسته، استعداد هنری خود را نشان دهد و شور و خلاقیتش را به نمایش بگذارد.
وی در مورد آغاز مسیرش، گفت: «وقتی وارد دنیای هنر شدم، نمی‌دانستم هنر جوهری عمیق در زندگی است و مانند دریایی است که عمق آن هرگز قابل درک نیست. در سال‌های تحصیلم، همکلاسی‌ها و معلمانم همیشه با عباراتی، مثل «صدایت زیباست، اما باید آن را پرورش دهی و رویش کار کنی» تشویقم می‌کردند. این کلمات تأثیری عمیق بر من گذاشت و باعث شد به دنبال راهی باشم تا خودم را ابراز کنم. نمی‌دانستم مرکزی فرهنگی وجود دارد که نیازهایم را برآورده کند، تا روزی که پدرم مرا به مرکز فرهنگ و هنر شهر برد و آن‌جا بود که سفرم را آغاز کردم و ثبت‌نام کردم.»
احلام عبدی توضیح داد: «از ابتدای مسیرم، به گروه بوتان پیوستم که به‌عنوان یکی از باسابقه‌ترین گروه‌های هنری شناخته می‌شود و اعضای آن از برجسته‌ترین هنرمندان با تجربه هستند. وقتی با آن‌ها شروع کردم، هنوز جوان بودم و می‌توان گفت در سایه آن‌ها رشد کردم. استعداد من در زمینه آواز پرورش یافت و اولین حضورم روی صحنه با آن‌ها در جشن‌های نوروز ۲۰۲۳ در شهر حلب بود.»
وی در مورد تجربه اولش روی صحنه گفت: «در آن لحظه، احساسی عمیق و فراموش‌نشدنی را تجربه کردم، زیرا در جامعه‌ای بزرگ شده بودم که دیدن زنان در حال آواز خواندن یا مشارکت در فعالیت‌های هنری برایش عادی نبود. اما وقتی روی صحنه رفتم، احساس کردم این سد را شکستم و گامی جسورانه و روشن در مسیر هنری خود برداشتم.»
احلام عبدی، که حضور خود را در زمینه‌های هنری مختلف اثبات کرده است، گفت: «در سال ۲۰۲۳، به مؤسسه شهید ولات برای هنرها پیوستم و در آن‌جا آموزش خود را در بخش استودیو آغاز کردم و از آن زمان بخشی از این مسیر هنری شدم. همزمان، پس از ترک گروه بوتان، عضو گروه جوانان «گوارا» شدم. همچنین نوازندگی دف را آغاز کردم که بسیار به آن علاقه‌مندم و آموزش آن را یکی از اساتید مرکز بر عهده دارد. امروزه، سه گروه موسیقی برای کودکان، جوانان و بزرگسالان را در نواختن این ساز آموزش می‌دهم.»
او درباره پیشرفت نسل جوان افزود: «علاوه بر آواز و موسیقی، گاهی در گروه‌های رقص محلی نیز شرکت می‌کنم و در بسیاری از جشنواره‌ها حضور داشتم. نمی‌خواستم خودم را به یک حوزه محدود کنم، بلکه تلاش کردم در جنبه‌های مختلف هنر حضور داشته باشم و انرژی خلاقانه‌ام را در تمام زمینه‌ها ابراز کنم.»
احلام عبدی در مورد آثار هنری خود، توضیح داد: «من چندین آهنگ اجرا کرده‌ام و علاوه بر آن، یک اثر هنری کاملاً شخصی نیز دارم. تاکنون در تهیه، ضبط و اجرای هفت آهنگ و ویدئو موسیقی مشارکت داشته‌ام. از برجسته‌ترین آثار شخصی من، آهنگی درباره مقاومت در سد تشرين است.»
او گفت‌وگوی خود را با این جمله به پایان رساند: «پس از آغاز انقلاب روژآوا، زنان توانستند گام‌های بزرگی در حوزه فرهنگی و هنری بردارند. امروز می‌بینیم که آن‌ها سازمان‌های خود را در مراکز هلال زرین تأسیس کرده‌اند و در زمینه‌های مختلف فعال شده‌اند. من اهمیت زیادی برای فرهنگ و هنر خود قائلم و همیشه تلاش می‌کنم بخشی از هر اقدامی باشم که برای حفاظت و توسعه آن‌ها انجام می‌شود. اگر از فرهنگ و هنر خود مراقبت نکنیم، هیچ کس دیگری این کار را نخواهد کرد. با این باور، امروز فعالیت‌های هنری خود را با تمام شور و ایمان ادامه می‌دهم.»