انتقال فرهنگ به نسل‌های آینده از طریق آموزش کودکان
نوژین شن، دختر ٨ ساله‌ای که دو سال است در گروه دیلان کوردی فعالیت می‌کند و مشتاق یادگیری نواختن دیوان است، از عشق خود به فرهنگش سخن می‌گوید و آرزو دارد معلمی توانمند شود.
نوپلدا دنیز
مخمور - در سراسر جهان، هر جامعه‌ای با فرهنگ و هنر منحصر به فرد خود شناخته می‌شود. فرهنگ کورد از غنای خاصی برخوردار است. دیلان کوردی، بخش مهمی از این فرهنگ را تشکیل می‌دهد و بیانگر احساسات مردم است. این هنر هم برای رقصندگان و هم برای تماشاگران لذت‌بخش است. فرهنگ کورد با تنوع چشمگیری از موسیقی و آواز گرفته تا سازها و دیلان‌های محلی، جلوه‌های گوناگونی دارد. نگاهی به تاریخ نشان می‌دهد که زنان نقش مهمی در پیشرفت فرهنگ و هنر داشته‌اند. این میراث فرهنگی و هنری به دست زنان حفظ شده و از طریق آموزش به کودکان، به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود.
اردوگاه پناهندگان شهید رستم جودی (مخمور) یکی از مکان‌هایی است که فرهنگ و هنر کوردی در آن به شکلی زنده و پویا جریان دارد. در کوچه‌های این اردوگاه، می‌توان گروه‌های کودکان را دید که دور هم جمع شده، آواز می‌خوانند یا به رقص می‌پردازند. در جشن‌ها و مراسم، جلوه‌های فرهنگ و هنر کوردی به اوج خود می‌رسد. از گروه‌های دیلان مادران تا دسته‌های دیلان کودکان، صحنه‌های پرشوری را خلق می‌کنند. کودکان خردسال با استعداد و اشتیاق خود در دیلان‌های محلی، نگاه‌ها را به خود جلب می‌کنند.
در میان این کودکان، نوژین شن، دختر ٨ ساله‌ای که در اردوگاه زندگی می‌کند، با هنرنمایی خود در دیلان محلی، توجه ویژه‌ای را به خود جلب کرده است. اجرای او روی صحنه، تماشاگران را به وجد می‌آورد و ارتباطی عمیق با مخاطبان برقرار می‌کند.
داستان هنری نوژین از ۵ سالگی آغاز شد، زمانی که در جشن تولد عبدالله اوجالان، رهبر خلق کورد، به عنوان سورپرایز گروه دیلان مدرسه‌اش در یک مسابقه بین مدارس شرکت کرد. از ۶ سالگی، او به طور جدی وارد دنیای دیلان کوردی شد و اکنون هم به عنوان گاوانی (نفر آخر صف دیلان) و هم در میانه گروه، نقش مهمی ایفا می‌کند.
در دیدار با نوژین، شور و اشتیاق او کاملاً مشهود بود. او با خوشرویی از ما استقبال کرد و حتی با آوازی، مصاحبه را آغاز نمود. نوژین، که عضو مرکز فرهنگی ستاره زِرین است، درباره آغاز مسیر هنری‌اش گفت: «اولین تجربه‌ام روی صحنه در ۵ سالگی بود. از ۶ سالگی، به الهام از خواهرم، دیلان کوردی را به طور جدی شروع کردم. حالا می‌توانم هم در انتهای صف و هم در وسط گروه رقص قرار بگیرم.»
«دیلان کوردی عشق من است»
نوژین با اشتیاق از پیوستنش به گروه دیلان سخن گفت: «روزی معلم‌مان اعلام کرد که علاقه‌مندان به دیلان می‌توانند ثبت‌نام کنند. افراد مستعد را پذیرفتند و به بقیه توصیه شد برای سال آینده آماده شوند. من در مرکز فرهنگی ستاره زرین، دیلان کوردی و نواختن دف را آموختم. حالا مشتاقم سال آینده نواختن دیوان را هم یاد بگیرم. عاشق دیلانم و از حضور در گروه لذت می‌برم.»
در میانه گفتگو، نوژین کوچک مکثی کرد و با شوق خواست آوازی بخواند. او آواز خود را با احترام به عبدالله اوجالان، رهبر خلق کورد، تقدیم کرد.
در پایان، نوژین با اعتماد به نفس از آرزویش گفت: «می‌خواهم در آینده معلمی توانمند شوم.»