هویت دریاچه‌ی زریوار (زریبار) در آتش می‌سوزد
برای چندمین بار نیزارهای دریاچه‌ی مریوان، طعمه‌ی آتش و بی‌توجهی نهادهای دولتی شدند.
برای چندمین بار نیزارهای دریاچه‌ی مریوان، طعمه‌ی آتش و بی‌توجهی نهادهای دولتی شدند.
مرکز خبر- دو روز است زریوار(زریبار) در آتش می‌سوزد، این چندمین بار است نیزارهای دریاچه‌ی مریوان، طعمه‌ی آتش و بی‌توجهی نهادهای دولتی می‌شوند.
امسال بیش از ۳۰ مورد آتش‌سوزی در دریاچه‌ی زریوار(زریبار) اتفاق افتاده است و در این آتش سوزی‌ها بیش از ۱۵۰ هکتار از نیزارهای اطراف دریاچه طعمه‌ی حریق شده‌اند.
نیزارها پناه‌گاهی برای زیست و زادآوری زیستمندان وابسته به زریبار است، آتش زدن آن، سیستم آن‌ها را به هم خواهد ریخت، زیرا نی‌های قدیمی چوبی شده جایگاهی محکم و مانعی خوب برای ساخت آشیانه و جلوگیری از نفوذ پرندگان شکاری و دیگر گوشت‌خواران به آشیانه‌ی پرندگان خشک‌زی، آبزی و کنار آبزی خواهد بود.
آتش زدن نیزار این جایگاه را از بین می‌برد و اثرات منفی بر جمعیت و تنوع گونه‌ای زریبار خواهد داشت.
آتش‌سوزی نیزارها علاوه بر تخریب زیستگاه باعث رشد بیشتر نیزارها در سال‌های آتی، آلودگی و تغذیه‌گرایی شدید آب و برهم خوردن پروسه‌ی کربن در این تالاب بین‌المللی می‌شود.
همراه با نیزار زریبار گونه‌های گیاهی رطوبت پسندی زیست می‌کنند که بعضاً از گونه‌های نادر کشور و دنیا هستند و در سال‌های اخیر توسط مرکز تحقیقات منابع طبیعی استان شناسایی و به دنیا معرفی گردیده‌اند و چه بسا ده‌ها گونه‌ی گیاهی ناشناخته‌ی دیگر در میان این نیزارها زیست می‌کند که هنوز شناسایی نشده‌اند.
با هر آتش‌سوزی این گونه‌ها چون خیلی به شرایط محیطی حساس هستند دیگر رشد دوباره‌ای نخواهند داشت و برای همیشه قبل از شناخته شدن و اثرات دارویی آن‌ها، منقرض می‌شوند.
دریاچه‌های آب شیرین در سراسر جهان، غنایمی طبیعی هستند که باید مردم و دولتها تلاش کنند از آن‌ها محافظت کنند و با روش‌های عقلانی و محتاطانه از آن‌ها بهره‌برداری کنند. اما وضعیت در دریاچه‌ی زریبار این‌گونه نیست. نه تنها هیچ تلاش چشمگیری برای حفظ و نگه‌داری از این دریاچه از سوی نهادهای مسئول انجام نمی‌شود، بلکه بخش‌هایی از مردم بومی هم با فعالیتهای مختلف‌شان در اطراف این دریاچه، هرچه بیشتر آن را به سمت تخریب و نابودی می‌کشانند.
نیزار به‌عنوان سدی محکم از ورود رسوبات و دیگر آلاینده‌ها به دریاچه عمل می‌کند. معمولاً در عملیات آبخیزداری میلیاردها تومان هزینه می‌شود تا از ورود رسوبات به منابع آبی جلوگیری شود، که در زریوار(زریبار) مفت و مجانی نیزار این عمل را انجام می‌دهد.
عامل آتش‌سوزی‌های دریاچه‌ی زریوار(زریبار) انسانی و عمدی می‌باشد. امیدها از دولت و اقدامات آن به طور کلی قطع شده است.
ناکارآمدی دولت و سازمان‌های وابسته به آن در این باره آشکار شده است. اکنون نگاه‌ها بیشتر به خود مردم و نهادهای مردمی است.