زنان روژهلات: حمایت از کاروانهای مردمی سد تشرین با روح ۳۰ تیر ۵۸!
حمله به ذخایر و منابع مادی و معنوی خلق کوردستان همواره در دستور کار دشمنان قرار داشته و این ملت برای دفاع از آب و خاک خود، به طور پیوسته درگیر جنگهایی اجباری است.
امیره محمدی
سنه- حملات ارتش فاشیستی ترکیه به سد تشرین در تاریخ ۹ ژانویه، یکی دیگر از جنگهای ناعادلانه علیه مردم غیرنظامی است که علاوه بر کشتن بیگناهان، منابع آبی و برق شمال و شرق سوریه را نیز هدف قرار داده است. سد تشرین، یکی از منابع حیاتی آب و برق برای بخشهایی از سوریه و بهویژه شمال و شرق آن است. در این جنگ نابرابر، ترکیه با استفاده از حملات هوایی و پهپادها، مردم بیدفاع را مورد حمله قرار میدهد و در این حملات، شمار زیادی قتل عام و زخمی شدهاند که بسیاری از آنها زنان و كودكان هستند.
اگرچه نباید از اشغالگران و غارتگران انتظار عدالت داشت، اما پرسش اینجاست که این حملات به غیرنظامیان در کدام چارچوب قانون و عدالت جهانی قرار میگیرد؟ آیا آواره کردن مردم و نابود کردن منابع آبی یک منطقه، میتواند بهعنوان اقدامی پشگیرانە و منصفانه تلقی شود؟
با این حال، مردم مقاوم شمال و شرق سوریه همچنان برای دفاع از سد تشرین در حال مبارزهاند. کاروانهای مردمی از سراسر منطقه به سوی کوبانی روانه شدهاند و تا آخرین نفس اجازه نمیدهند به آب و خاکشان تعرض شود. این حملات نشاندهنده شکست استراتژی ترکیه در برابر کوردهاست، زیرا این حملات نمیتواند اراده مردم شمال و شرق سوریه را از بین ببرد و مقاومت آنها همچنان ادامه دارد. علیرغم حملات هوایی روزانه، مردم همچنان در منطقه حضور دارند و در اولین روز حمله، پانزده نفر به قتل رسیده و زخمی شدند که بیشتر آنها زنان و كودكان بودند.
یکی از زنان کنشگر شهر سنه، نسرین.ب، به نمایندگی از گروهی از زنان که دیدگاه مشترکی در اینباره دارند، میگوید: «ما زنان سنه، حملات ارتش فاشیستی ترکیه به روژاوا، بهویژه به سد تشرین که از منابع آبی حیاتی شمال و شرق سوریه است، را اكیدا محکوم میکنیم و قلباً از خواهران و مادرانمان در کوبانی حمایت میکنیم.»
کاروانهای مردمی کوردها از مریوان تا کوبانی
نسرین میگوید: «در حملات ترکیه به سد تشرین و قطع منابع آبی و برقی، مردم این منطقه برای دفاع از منابع حیاتی خود به سوی سد تشرین رفتند. دولت ترکیه با حملات خود به کاروانهای مردمی سد تشرین میپندارد که آنها را از مقاصدشان پشیمان یا به بنبست خواهد رساند؛ اما دولت تركیە باید بداند که در کوردستان روح زندگی مقاومت است، همچنان بسان آتشفشانی فوران شعلە میكشد و ادامه دارد».
وی در ادامه به تشابه کاروانهای مردمی کوردستان اشاره کرده و میافزاید: «کاروانهای مردمی شمال و شرق سوریه را میتوان با حمایت کاروانهای مردمی شهرهای سنه، سقز و بانه مقایسه کرد که در روز ۳۰ تیرماه ۱۳۵۸ شمسی، شش روز با پای پیاده برای پیوستن به اعتراضات مردمی مریوان راە پیمودند. مردمی که این مسیر طولانی را با پای پیاده طی کردند، در میانشان زنانی باردار، سالخوردگان و کودکانی بودند که با دشواری این راهپیمایی را پیمودند. مردم مریوان با اقدامی متحدانه، در اعتراض به کشتار و اسارت مردم توسط جمهوری اسلامی و نیروهای سپاه پاسداران، به رهبری مصطفی چمران ساوهای، وزیر دفاع وقت و بنیانگذار ستاد جنگهای نامنظم، شهر خود را ترک کردند. اکنون نیز همان حملات اشغالگرانه در کوبانی و منطقه سد تشرین در حال وقوع است و کشتار کوردها و نابودی منابع آبی و حیاتی آنها به دست دیکتاتوری دولت ترکیه ادامه دارد. با این حال، مردم کوردستان همچنان روحیه مبارزاتی خود را حفظ کرده و در حال دفاع از آب و خاک خود هستند.»
این سد، که یکی از منابع آبی و برق شمال و شرق سوریه به شمار میرود، بهدنبال حملات هوایی ترکیه از دسترس مردم محروم شده است. اما مردم با تشکیل کاروانهای مردمی، به سوی سد تشرین حرکت کردهاند. در مسیر، این کاروان تحت شدیدترین حملات پهپادهای بدون سرنشین ترکیه قرار گرفت. اگرچه سکوت خبری در سطح بینالمللی در برابر جنایات ترکیه علیه کوردها ممکن است باعث ناآگاهی بسیاری از مردم جهان شود، اما این جنایت، رو ح و قلب هر انسانی را در هر نقطهای از جهان به درد میآورد.
حمایت و همدلی زنان روژهلات از شمال و شرق سوریه
نسرین بر لزوم اتحاد در این برهه حساس تأکید کرده و میگوید: «کوردها بیش از هر زمان دیگری به حمایت یکدیگر نیاز دارند، زیرا بهخوبی با حملات اشغالگرانه و صدور فرمان جهاد و فتح آشناست و در هر مقطع زمانی، باید آگاهانه و محتاطانه عمل کرد.»
نسرین. ب، در پایان سخنان خود با تأکید بر حمایت از زنان شمال و شرق سوریه میگوید: «ما زنان، با آگاهی از اینکه نقش بسزایی در سیاستهای کوردستان داریم، این حملات را به شدت محکوم میکنیم و در دفاع از مردم شمال و شرق سوریه، بهویژه مدافعان سد تشرین، با درک اهمیت این سد در تأمین منابع آبی و برق مردم شجاع این منطقه، به دفاع از آنها میپردازیم. قتل زنان و کودکان در این مناطق، جنایتی غیرقابل جبران است. ما میدانیم که در این جنگها، زنان بیش از هر قشر دیگری مورد ستم قرار میگیرند. مقاومت و مبارزه، به بخشی از حقیقت زنان شمال و شرق سوریه تبدیل شده است. آنها در برابر هیچگونه بیعدالتی منفعلانه عمل نکردهاند و همیشه برای زنان روژهلات کوردستان و خاورمیانه همچون اسطورهای از مقاومت بودهاند. حضور آنها در خاورمیانه همچون آبی است بر آتش خشم دشمنان، و همین صلحطلبی و روحیه اتحاد و همبستگی آنهاست که خشم دشمنان را برمیانگیزد، چرا که در نهایت، صلح پیروز خواهد شد. در پایان باید بگویم که ما زنان روژهلات همواره در کنار شما هستیم. مبارزه برای برقراری صلح و پیروزی در هر نقطه از کوردستان ادامه خواهد داشت، زیرا مقاومت، زندگی است.»