زنان کولبر و وعدەهای توخالی دولت برای اشتغال
کولبری زنان یکی از واقعیتهای تلخ زندگی، بخشی از زنان کوردستان است. اغلب زنان کولبر سه تا پنج روز در هفته با توجه به توانایی جسمیشان پا در جادههای صعب العبور مرزهای، ایران و عراق میگذارند و نیازهای بازار را به دوش میکشند.
سارا ارومیه
نبود شغل، درآمد کافی و توزیع ناعادلانەی امکانات مردم بسیاری از کوردستان را برای گذران زندگی، راهی مرزها جهت کولبری کرده است.
با وجودی که در سالهای اخیر، از رفع معضل کولبری در دولت سخن به میان آمده، ولی وعدەها و طرحهای ارائه شده عملی نشده است و هیچ گامی برای ایجاد شغل برای کولبران، شکل نگرفته است.
اخیرا مدیرعامل بنیاد برکت در گفتگو با رسانەهای ایران گفته است: ''طی ماههای گذشته ۱۱۰ زن کولبر در روستاهای ۷ شهرستان استان کوردستان و کرماشان شناسایی شدهاند و تحت پوشش فعالیتهای اشتغالزایی بنیاد برکت قرار گرفتهاند''.
کولبران، جانشان مدام در خطر است ولی تامین نان ناچیز آنها را مجبور می کند، تا سختی و خطر راه به جان بخرند، اکثرا آنها با شلیک مستقیم مرزبانان کشته و زخمی می شوند، گاهی توسط نیروهای انتظامی دستگیر و مجبور میشوند بار خود را تحویل داده و مجبور به پرداخت جریمه به فرد سفارش دهنده شوند، افتادن در کمین، مین هایی که از زمان جنگ ایران و عراق به جا مانده سبب از بین رفتن دست و پا و گاهی جان کولبران میشود، علاوه براینها، خطر سقوط از ارتفاع و گیر افتادن در بهمن از جمله خطرهایی است که جان کولبران را تهدید می کند.