زنان جوان تعرض به هر زنی را خشونت علیه خودشان می‌دانند. آنها می‌گویند این فرهنگ غلط نسل به نسل منتقل می‌شود و این مورد لازم به سطح اطلاع‌رسانی بیشتری است. باید ریشه‌ای عمل کرد در اصلی‌ترین مکان آموزش که مدرسه است و از همان ابتدا باید تبعیضات میان دختران و پسران را برداشت.

 

تَرزه طاها

سلیمانی- زنان جوان امروز از مورد آزار قرار گرفتن هر زن دیگری رنج می‌برند و با آن همذات‌پنداری می‌کنند. مهمتر اینکه مقابله با این پدیده‌ی مخرب را وظیفه‌ی خویش می‌دانند. و برای مقابله با این معضل اجتماعی باید تلاش و کوشش به خرج داد.

 

"آوا عزالدین"، ۱۹ ساله و دانشجو است و از مشاهده‌ی خشونت و آزار بر علیه زنان رنج می‌برد. او می‌گوید: "این همان خشونتی است که قبلا مادران و مادربزرگان ما را هم آزرده است و امروز به ما رسیده، در یک چرخه در حال تکرار و بازتولید شدن است.

وی در ادامه می‌افزاید: در گذشته از تحصیل و درس خواندن دختران ممانعت می‌شد و اکثرا بدون رضایت خودشان و در سنین پایین وادار به ازدواج می‌کردند و حتی با خشونت‌های مستمر و ممتد روانی و جسمی روبرو شده‌اند. ما در قرن ۲۱، عصر اصلاحات بنیادی و تغییرات ساختاری هستیم.

همچنین می‌گوید که اولین و مهمترین کاری که باید انجام دهیم آگاهی‌بخشی به همه‌ی آحاد جامعه است و در مرحله‌ی دوم اصلاح قوانین، زیرا قوانین ضد زن زیادی وجود دارد که تحت تاثیر ذهنیت مردسالار نوشته شده و نیاز به رفرم دارد.

 

سولین سالار هم دانشجوی ۱۹ ساله‌ی دیگریست، او معتقد است باید مقابله با خشونت علیه زنان را تبدیل به وظیفه‌‌ی همگانی کرد. برای پیشبرد این هدف لازم است جامعه و بخصوص مردان را نسبت به اهمیت نقش زنان اطرافشان آگاه و هوشیار ساخت.

او آموزش را به عنوان یک راهکار توصیه کرد و بر این باور است که نباید در آموزش کودکان دختر و پسر تبعیض قائل شد. بلکه لازم است از همان ابتدا برخورد یکسان با کودکان داشت و خردسالان را توجیه کرد که فرقی بین آنها نیست و باهم برابر هستند.

 

تینا شوان، ۱۹ساله، می‌گوید: انسان آزاد است، چون آزاد از مادر متولد می‌شود پس باید آزاد زندگی کند. هیچ کسی حق آزار و خشونت جسمی و روانی بر علیه زنان را ندارد.

تینا می‌گوید، وظیفه‌هایی که جامعه به زنان سپرده است به صورت تدریجی سنگین‌تر شده مانند بچه‌داری و خانه‌داری که این خود موانعی سر راه پیشرفت و حضور پررنگ زنان در جامعه بوده است.

او لازم می‌داند که از همان ابتدا در مدرسه و خانواده‌ درس برابری و یکسانی به بچه‌ها آموزش داده شود. و تاکید می‌کند، "ضروری است که معلم در اولین درسش به ما بیاموزد که با هم برابریم و همه‌ی ما حقوق یکسانی داریم و در دانشگاه‌ها هم این آموزش ادامه داشته باشد."