مادران صلح: فرزندانمان باید تا آخرین قطره‌ی خونشان از سرزمین دفاع کنند
مادران صلح بر علیه حملات دولت ترکیه موضع نشان داده و ترور نمودن فرزندانشان توسط دولت اشغالگر و مزدور را محکوم می‌سازند. از فرزندان خویش می‌خواهند که تا آخرین قطره‌ی خونشان از خاک و وطن دفاع کنند.
توار پنجوینی
سلیمانی- سال‌های متمادی فراخوان نهادهای حکومتی در اقلیم کوردستان بخصوص هنگام انتخابات در رابطه با امنیت و آرامی می‌باشد، اما شهروندان از امنیت جانی برخوردار نیستند. حملات، ترور و شهید نمودن فرزندانشان همچنان ادامه دارد. دولت ترکیه در هر چهار بخش کوردستان به حملات خود ادامه می‌دهد و خواهان اشغال خاک کوردستان می‌باشد، افراد غیرنظامی را مورد هدف قرار داده و از سلاح‌های شیمیایی استفاده می‌کند.
کوهستان‌ها و طبیعت کوردستان مستمرا توسط ترکیه و ایران بمباران می‌شود، در اقلیم کوردستان نیز شهروندان از طرف نهادهای اطلاعات و میت مورد حملات تروریستی قرار می‌گیرند.
چنین رویدادهایی اعتراضات شهروندان و بخصوص مادران صلح در هر چهار بخش کوردستان را بهمراه آورده و اعمال چنین ترورهایی را مزدورانه دانسته و خواهان موضع‌گیری حکومت و ثبات در منطقه می‌باشند.
گلاویژ محمد، خواهر دو شهید و اهل باشور(جنوب) کوردستان، می‌گوید که حکومت اقلیم کوردستان توجهی به حملات بر این خاک و سرزمین ندارد. نشست ما بعنوان مادران نیز در این رابطه می‌باشد و خواهان برقراری صلح و ثبات در منطقه هستیم. وی همچنین می‌گوید: "ما از حملات اشغالگرانه‌ی دولت ترکیه و ایران در امان نیستیم اما احزاب مربوطه نیز در این راستا هیچ تلاشی برای توقف این حملات ندارند. مادران جگرشان سوخته، در بهدینان بر اثر بمباران نوزادی در گهواره جانش را از دست داده، در ایران کولبران هر روز مورد هدف پاسداران قرار می‌گیرند."
گلاویژ افزود: "ما می‌خواهیم که صلح و آرامش در اقلیم کوردستان برقرار شود تا فرزندانمان را که با دشواری و سختی‌های بسیاری بزرگ کرده‌ایم قربانی جنگ نشوند، حکومت باید تلاش داشته باشد تا صلح و ثبات در منطقه حاکم شود."
آمینه محمود، اهل روژهلات(شرق) کوردستان، همسر اقبال مرادی (توسط مزدوران و اطلاعات ایران ترور شد) و مادر زانیار مرادی (که توسط رژیم ایران اعدام شد) می‌باشد و خواستار آن است که به اشغالگران، مزدوران اجازه ندهند که در اقلیم کوردستان، کوهستان‌های کوردستان را مورد بمباران و حمله قرار دهند. وی می‌گوید: "خاک کوردستان با خون شهیدان و با مبارزه آزاد شده، و هم اکنون مزدوران و اشغالگران خاکمان را مورد تجاوز قرار داده‌اند و خلق کورد را شهید می‌کنند، حکومت اقلیم کوردستان بایستی از این اعمال جلوگیری کند."
آمینه همچنین از تمام مادران شهیدان و مادران صلح می‌خواهد که حامی و در کنار فرزندانشان باشند، اجازه‌ی انحراف فرزندانشان را ندهند، بایستی مادران فرزندان خویش را بر اساس خط‌مشی مبارزات شهیدان که جانشان را برای خاک و وطن فدا کرده‌اند، آموزش دهند."
نورتَن چلبی، اهل باکور کوردستان می‌گوید که به دلیل ظلم و ستم دولت ترکیه مجبور به سکونت در باشور کوردستان شده‌اند، اما در باشور هم امنیت جانی ندارند، وی ادامه می‌دهد: "حملات دولت ترکیه را محکوم می‌کنم، ما بدلیل فشار و سرکوب‌های ترکیه به باشور آمده‌ایم، اما ترکیه باشور را نیز مورد تجاوز قرار داده و می‌خواهد کوردها را در برابر کوردها به جنگ وادارد، اینجا از هیچ امنیت و آسایشی برخوردار نیستیم. در این ماه فرهاد بارش طی یک حمله‌ی تروریستی زخمی شد و یکی دیگر از دوستانمان که ۷۰ سال سن داشت، را ترور کردند."
نورتن همچنان افزود با وجود افزایش حملات دولت ترکیه اما ما تسلیم نخواهیم شد، دو فرزند دارم، چنان آنها را آموزش داده‌ام که هیچ وقت دشمن خویش را فراموش نکنند و اجازه ندهند که به خاکشان تجاوز شده و از سرزمین خود دفاع کنند.
رانیه محمد، پناهنده از روژاوا در باشور کوردستان، می‌گوید ما بعنوان مادران صلح امروز اینجاییم تا از خاک کوردستان دفاع کنیم، و همچنان افزود: "اشغالگری‌های دولت ترکیه دیگر بس است، ما کشتار و آواره‌گی را دیگر به هیچ وجه قبول نمی‌کنیم، از خود دفاع و تا خروج دولت ترکیه از کوردستان مقاومت می‌کنیم، ما به دولت ترکیه نیازی نداریم و صاحب اراده هستیم. ما مقاومت می‌کنیم و اجازه نمی‌دهیم که فرزندانمان را شهید و خانه‌هایمان را ویران سازند."