خلاقیت و تخیل در میان آوارگی و ویرانه‌های جنگ
آورگی از عفرین و شرایط غم‌انگیز کودکان، ثریا احمد را بر این داشت تا با ایجاد فضایی برای نقاشی بە حمایت و تشویق این کودکان بپردازد.
روبارین بکر
شهبا- در گوشەای از منطقەی جنگ‌زدەی شیراوای کانتون عفرین در شمال و شرق سوریه، خلاقیت، هنر و تخیل زنی هنرمند، امنیت و آرامش را در دستان نسل آینده می‌طلبد.
ثریا احمد ٢۶ ساله، معلم نقاشی ١٩ دانش آموز در سنین مختلف با اشارە بە اینکە جنگ سوریە مانع اتمام تحصیلاتش در دانشکدەی هنرهای زیبا شدە، می‌گوید خود را در مرکز فرهنگی منطقه‌ی شیراوا در کانتون عفرین با آموزش به کودکان سرگرم می‌کند.
«بمباران مانع پیشرفت فرزندان ما نمی‌شود»
ثریا با اشارە بە اینکە آوارگی از عفرین و شرایط غم‌انگیز کودکان او را بە حمایت از آنها تشویق کردە، گفت: «وقایعی که کودکان در جنگ تجربه کردند، بر زندگی آنها تأثیر منفی گذاشت، به همین دلیل تصمیم گرفتم به مرکز فرهنگی منطقه بروم. من می‌توانم بە کودکان کمک کنم از این وضعیت خارج شوند.»
وی در مورد نحوه‌ی آموزش نقاشی به آنها گفت: «من به دانش‌آموزان به صورت آکادمیک مانند سیستم دانشگاه و مؤسسات آموزش می‌دهم، یعنی دانش‌آموز هر سال به مرحله جدیدی می‌رود و سطوح ما متفاوت است، برخی از آنها در حال یادگیری حکاکی روی چوب بودە و عدەای هم در حال یادگیری سایه‌زنی و زغال هستند.»
وی افزود: «پس از موفقیت‌هایی که دانش آموزان به دست آوردند، با همکاری کمون نقاشی استان، نمایشگاهی از نقاشی‌های آنان را افتتاح کردیم، نمایشگاه بسیار موفق بود. شرکت‌کنندگان مستحق موفقیت در آینده هستند. شهرستان شیراوا هر روز بمباران می‌شود، اما این مانع پیشرفت فرزندان ما نمی‌شود با وجود آنکە توپباران‌‌ها با فاصلەی نزدیک و دور بە گوش ما می‌رسد اما تمرینات ما همچنان ادامه دارد.»
وی با اشارە بە اینکە آزادی انتخاب موضوعی را که می‌خواهند طراحی کنند به دانش‌آموزان واگذار می‌کند گفت «اگرچه او ترسیم طبیعت و استفاده از زغال را ترجیح می‌دهم اما وقتی کاغذ و خودکار را به دانش‌آموزان می‌دهم و از آنها می‌خواهم که هر چه می‌خواهند بکشند، بسیاری از آنها علاوه بر میراث منطقه‌شان، نقاشی‌هایی از آوارگی خود از عفرین را طراحی کردە و با این نقاشی‌ها اشتیاق خود را برای سرزمین و دلبستگی بە آن خود ابراز می‌کنند.»
ثریا احمد امیدوار است که تلاش‌های او به ثمر بنشیند و کودکانی که آموزش می‌بینند در هر زمینه‌ای که دوست دارند موفق شوند، حتی اگر طراحی نباشد. وی می‌گوید «ما تلاش می‌کنیم تا دانش‌آموزان بە نمایشگاەهایی کە در شمال و شرق سوریە برگزار می‌شود بپیوندند زیرا آنها مستحق موفقیت هستند، کودکان از فقدان قابلیت‌ها، نقاشی‌های متمایز ارائه می‌دهند.»
ثریا احمد در پایان سخنان خود از سازمان‌ها برای حمایت از حقوق کودکان خواست تا در اجرای مفاد توافق نامه‌های مربوط به حمایت از حقوق کودکان در جنگ تلاش کنند او می‌گوید« فرزندان ما هیچ تقصیری ندارند آنها قربانی سیاست‌های دولتی و محروم شدن از مدارس هستند ، بنابراین ما از همه‌ی کشورها می‌خواهیم که به اشغالگری‌‌های ترکیه پایان دادە و حملات به مناطق ما متوقف شود تا فرزندان ما بتوانند در امنیت و آرامش به دور از جنگ و بمباران زندگی کنند».
«از طریق طراحی توانستم احساسم را بیان کنم»
سینم علی دانش آموز ١۵ ساله نیز در این مورد گفت: «زمانی که در شهر عفرین بودم، روستای ما از مراکز طراحی دور بود و پس از آواره شدن به شهبا رفتە و او راه را برای سرگرمی من باز کرد، از طریق طراحی توانستم احساسم را بیان کنم، مخصوصاً در مورد روزهای زیبایی که در روستایمان گذرانده‌ایم، وقتی دلم برایش تنگ می‌شود آن را ترسیم می‌کنم». او امیدوار است در آیندە هنرمندی موفق شود تا تاریخ و میراث کهن خود را در طراحی‌‌هایش بیان کند.
سوزیار حمو، دانش آموز ١۴ساله نیز با آرزوی پایان جنگ و بازگشت بە عفرین گفت «علاقه‌ای به نقاشی نداشتم، اما پس از پیوستن به درس ثریا احمد مورد تشویق و محبت قرار گرفتم».