هدیل العمر

 ادلب - زنان آواره‌ای که در صدها اردوگاه غیررسمی به سر می‌برند، نزدیک شدن فصل سرما را با نگرانی و وحشت فراوانی می‌نگرند؛ چرا که انتظار می‌رود امسال نیز بارش‌های سیل‌آسا، طوفان‌های شدید برفی و سرمای طاقت‌فرسا منجر به وقوع فجایع انسانی و شیوع بیماری‌های تنفسی در میان آوارگان شود؛ رویدادی که هر سال تکرار می‌شود.

مستحکم سازی چادرهای فرسودە پیش از آمدن زمستان، بیش از هر چیز دیگری خانواده‌های آواره در ادلب را درگیر کرده است؛ زیرا تهیه وسایل گرمایشی به رؤیایی برای فقرا تبدیل شده و خرید آنها پس از افزایش قیمت‌ها، محدود به بخش متوسط و ثروتمند شده است که تنها درصد اندکی از جمعیت اردوگاه‌ها را تشکیل می‌دهند.

 سلام بحری، زن ٣٢ ساله آواره‌ای که در اردوگاه‌ ادلب سکونت دارد، با اولین افت فشار جوی منطقه در امسال، دچار مشکلاتی شد. چادر او بشدت فرسوده بود و با شروع بارندگی، شرایط بسیار سختی را متحمل گردید. این زن آواره به دلیل وضعیت نامساعد مالی، قادر به تعمیر سقف چادر نبود و همراه فرزندانش آغاز زمستانی سخت و طاقت‌فرسا را تجربه کرد.

 سلام بحری، ضمن تلاش برای تقویت طناب‌ها و پایه‌های چادرش گفت: چادرمان به دلیل ساخت از پارچه‌های نامرغوب نایلونی، هر سال نیازمند تعویض است. اما وضعیت نامساعد مالی و بیکاری همسرم باعث می‌شود تنها به تعمیر آن بسندە کنیم، در حالی که این تعمیرات دیگر فایده‌ای ندارد زیرا چادر کاملاً فرسوده شده است.

باران‌های سیل‌آسا به طور غیرمنتظره‌ای رویدا عبداللە، ۴۵ ساله را در منطقه اطمه شمال ادلب غافلگیر کردند. آب‌ به داخل چادر وی نفوذ کرده و موجب وقوع فاجعه‌ای شد که مصیبت‌بار بود. اثاثیه داخل چادر خیس شد و تشکیل گودال‌های آب در اردوگاه، رفت و آمد را بسیار محدود کرد.

رویدا عبدالله بیان کرد: ما آوارگان عمدتاً در چادرهای فرسوده زندگی می‌کنیم. با وجود اقدامات پیشگیرانه از جمله مستحکم‌سازی اطراف چادرها و استفاده از عایق بام، باز هم ناموفق بوده‌ایم. سیلاب از هر طرف وارد اردوگاه می‌شود، زیرا زهکش وجود ندارد و جاده‌ها آسفالت یا ماسه‌ریزی نشده‌ا‌‌ند.

نسرین دودی ۳۴ ساله، که از شهر معره النعمان آوارە شده و در اردوگاه تل‌الکرامه در شمال ادلب زندگی می‌کند، از فقر شدید و کمبود فرصت‌های شغلی رنج می‌برد و پس از هر طوفان و بارندگی شدید به خانواده‌اش پناه می‌برد. باران‌های سیل‌آسا اردوگاه را به یک حوضچه بزرگ آب تبدیل کرده و آب آن همه چادرها را در بر گرفته است.

نسرین دودی تشریح کرد: نگرانی زیادی بابت فرا رسیدن فصل سرد سال دارد. وی بیان کرد: با وجود مشکلات مالی و کمبود امکانات رفاهی مناسب، نمی‌داند با آمدن زمستان و طوفان‌ها و سرمای شدید آن چگونه می‌تواند خود و خانواده‌اش را در مقابل سرما و بی‌خانمانی محافظت کند.

این زن که چهار فرزند مبتلا به آسم مزمن دارد، اظهار داشت که وضعیت سلامتی فرزندانش با نزدیک شدن به فصل سرما به شدت وخیم می‌شود و او مجبور است هر سال آنها را برای مدتی به بیمارستان ببرد تا تحت مراقبت‌های پزشکی و دریافت اکسیژن و جلسات پاشش قرار بگیرند. وی ابراز کرد که رنجی که از دیدن فرزندان بیمارش می‌کشد، به مراتب بیشتر از سختی‌هایی است که خودش در زمستان تحمل می‌کند.

وی توضیح داد که حملات آسم فرزندانش معمولاً با سرفه، خلط و تنگی نفس آغاز می‌شود و به تب و عفونت پیشروی می‌کند. او افزود که پس از هر حمله شدید آسم، فرزندانش به بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان منتقل می‌شوند. او  تأکید کرد در شرایط سرمای شدید اردوگاه و با توجه به استفاده اجباری از وسایل ارزان و آلوده کننده‌ی گرمایش مانند زغال، پلاستیک و مقوا، امکان پیشگیری از بیماری فرزندانش را ندارد.

به گفته این مادر، بیش از هر چیز فاصله زیاد مراکز درمانی تا اردوگاه و دسترسی دشوار به مراقبت‌های پزشکی اورژانسی، او را در مواقع بحرانی نگران می‌کند. او خاطرنشان کرد حملات شدید آسم فرزندانش معمولاً در ساعات شب رخ می‌دهد که یافتن وسیله نقلیه برای رفتن به بیمارستان بسیار دشوار است.

بنابر گزارش خبرگزاری ما، اخیراً تیم «هماهنگ کنندگان پاسخ بحران سوریه» بیانیه‌ای منتشر کرده‌اند که وضعیت نگران کننده آوارگان سوری و نیازهای فوری آنها را با نزدیک شدن فصل سرما مورد توجه قرار داده است.

در این بیانیه تأکید شده است که ٩۴% خانواده‌های آواره قادر به تهیه وسایل گرمایش نیستند. همچنین آمده است که در سال گذشته ٧٩% آوارگان به ویژه در اردوگاه‌ها، وسایل گرمایش دریافت نکرده‌اند.

همچنین اشاره شده است با افزایش قیمت‌های اقلام ضروری و افزایش نرخ بیکاری، تعداد نیازمندان کمک‌های بشردوستانه به بیش از ۴ میلیون نفر افزایش یافته‌اند که اکثر آنها از ساکنان اردوگاه‌های آوارگان هستند.