آوارگی اجباری؛ سرنوشت تلخ خانواده‌های ادلبی
از پنجم اکتبر تاکنون، درگیری‌های مسلحانه میان نیروهای دولتی سوریه و گروه‌های مخالف در ادلب شدت گرفته و این منجر بە جانباختن شماری از غیرنظامیان، تعطیلی گسترده فعالیت‌های عادی و موج گستردەی مهاجرت شده است.
لینا خطیب
ادلب - شهروندان ادلب همچنان تحت بمباران‌های مداوم، در رنج و مصیبت به سر می‌برند. نزدیک شدن فصل سرما و شروع موج جدیدی از آوارگی، وضعیت مردم را دشوارتر کرده است.
گزارش‌ها حاکی از آن است که سازمان ملل تاکنون هیچ اقدام مؤثری برای کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان انجام نداده است.
عایشه حلوم، ۳۲ ساله، اهل شهر جسرالشغور، می‌گوید: پسرم بر اثر اصابت ترکش یکی از گلوله‌های شلیک شده در بمباران شدید اخیر شهرمان، مجروح شده است. این اتفاق هنگام بازگشت او از مدرسه رخ داد و اکنون تحت مداوا قرار دارد.
عایشه حلوم توضیح داد: همچون بسیاری دیگر از خانواده‌های این شهر، او نیز مجبور به ترک خانه و کوچ اجباری شده است. زیرا بمباران‌های اخیر، مناطق مسکونی را بی‌رحمانه هدف قرار داده است.
او افزود با وجود شرایط دشوار ناشی از فقر، گرانی اجاره مسکن و نزدیک شدن فصل سرما، بسیاری از خانواده‌ها به دلیل عدم حمایت سازمان‌های بشردوستانه از آوارگان، مجبور به ماندن در شهر و تحمل سرنوشت نامعلوم خود هستند.
سلمی عوض، ۵۰ ساله، اهل شهر اریحا نیز اعلام کرد به دلیل ادامه بمباران شهرشان، بە همراە خانوادە پسرش ناچار به ترک خانه و مهاجرت شده است.
سلمی عوض درباره وضعیت اسفبار بیان کرد: شرایط به شدت فاجعه‌بار است. بمباران‌ها به طور غیرقابل پیش بینی‌ای در هر ساعتی از شبانە‌روز رخ می‌دهند. دیگر توان تحمل غم و عزا را ندارم، به ویژه پس از از دست دادن پسر١٨ ساله‌ام کە دو سال پیش در یکی از همین بمباران‌های بی‌رحمانه جان باخت.
سلمی عوض همراه با خانواده‌اش مجبور به مهاجرت به یک اردوگاه دست‌ساز در نزدیکی شهر حزانو در شمال ادلب شده است.
او درباره وضعیت اسفبار اردوگاه می‌گوید: اردوگاه پر از آوارگان جدید است، در حالی که امکانات بسیار محدود و کمبود آب شدیدی وجود دارد و بیماری‌ها در حال شیوع هستند.
وی افزود: ما تنها با لباس‌هایی کە بر تن داشتیم از خانه‌هایمان آواره شده‌ایم، بنابراین به کمک‌های اضطراری از جمله مواد غذایی، شیر کودک، وسایل بهداشتی، آب آشامیدنی و مراقبت‌های پزشکی فوری نیاز داریم.
علیرغم بمباران‌های مداوم و وضعیت ناامن، بسیاری از خانواده‌ها در مناطق هدف حملات باقی مانده‌اند. آنها در شرایط دشوار معیشتی و بدون دسترسی به پناهگاه‌های امن، زندگی خود را ادامه می‌دهند.
علاوه بر این، برخی خانواده‌ها به دلیل وابستگی به درآمد حاصل از محصولات کشاورزی، مجبور به ماندن در منطقه و برداشت محصول هستند.
امل حصری، ۴۲ ساله، اهل شهر بلیون در منطقه جبل‌الزاویه، با وجود بمباران‌های مکرر شهرش، به همراه خانواده ۹ نفره‌اش حاضر به ترک خانه نشده است.
وی در این باره می‌گوید: هر روزە گلوله‌هایی بر سر ما فرود می‌آید، اما ما توان مالی لازم برای کوچ و اجاره خانه در جای دیگر را نداریم. بنابراین ترجیح می‌دهیم در خانه‌مان بمانیم، حتی اگر به قیمت جانمان تمام شود.
امل حصری اشاره کرد که بمباران‌ها با آغاز فصل برداشت زیتون که خانواده‌اش منتظر آن بودند تا بتوانند کمی درآمد کسب کنند و بخشی از هزینه‌های اولیە را تأمین نمایند، همزمان شده است.
وی توضیح داد که این بمباران‌ها منجر به فلج شدن زندگی در شهر از طریق تعطیلی بازارها و ممنوعیت تجمعات شده است. در نتیجه، تمامی ساکنان در خانه‌های خود پناه گرفته و تنها صدایی که شنیده می‌شود، صدای انفجارها و گریه و جیغ کودکان است.
تیم «هماهنگ‌کنندگان واکنش سوریه»آماری از تلفات غیرنظامیان در استان ادلب از زمان شدت گرفتن درگیری‌های نظامی در پنج اکتبر منتشر کرده است.
بر اساس این گزارش، تاکنون بیش از ۴۲ غیرنظامی از جمله ٩ زن و ١٢ کودک در اثر بمباران‌ها جان باخته‌اند. همچنین ۲۰۱۴ غیرنظامی از جمله ۶۶ کودک و ٣٧ زن مجروح شده‌اند.
علاوه بر این، دو نفر از کارکنان امدادرسان نیز در حملات کشته و چهار نفر دیگر زخمی شده‌اند.
از زمان آغاز درگیری‌های نظامی در منطقه ادلب، بیش از ۵۱ تأسیسات و زیرساخت شامل بیش از ۱۱ مدرسه، ۷ اردوگاه پناهندگان و ۱۵ مرکز درمانی مورد حمله قرار گرفته‌اند.
این حملات منجر به تعطیلی گسترده مراکز آموزشی شده و بیش از ۴۰۰ هزار دانش‌آموز را از ادامه تحصیل محروم کرده است.
همچنین با تعطیلی بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، بیش از دو میلیون نفر از دسترسی به خدمات پزشکی محروم شده و مقامات محلی خواهان توقف فوری حملات و حفاظت از تأسیسات غیرنظامی هستند.