اعتصاب برای عدالت: وزرات کر و کور است
بستگان بازداشتشدگان ۷۴ روز است که برای آزادی زندانیان بیمار دست به اعتصاب برای عدالت زده و تاکید کردهاند که تا رسیدن به خواستههایشان به فعالیت خود ادامه خواهند داد. بستگان بازداشتشدگان نیز به سکوت وزارت دادگستری در قبال این اقدامات خاموش واکنش نشان دادند.
مدینه مامداوغلو
آمد - اقدام "اعتصاب برای عدالت" خانوادههای بازداشتشدگان که برای آزادی زندانیان بیمار و آنهایی که حکمشان به پایان رسیده است اما آزاد نمیشود در ساختمان خدمات کانون وکلای دادگستری آمد (دیاربکر) ۷۴ روز است که ادامه دارد. خانوادههایی که با وجود سردی هوا ۷ روز در هفته در اعتصاب بسر میبرند، خاطرنشان کردند: دولت در مقابل خواستههای آنها نقش کر و کور را ایفا میکند. بستگان بازداشتشدگان با بیان اینکه بر خواستههای خود پافشاری میکنند، گفتند: نباید اجازه داد که از زندانها تابوت خارج شوند و متذکر شدند که به فعالیت خود ادامه میدهند.
«ما بدون توجه به سرمای برف و زمستان به دنبال اجرای عدالت هستیم.»
حسنا گولر که علیرغم کهولت سن و بیماری خود روزانه برای همسر و پسرش که سالهاست در زندان به سر میبرند، در اعتصاب برای عدالت شرکت میکند، گفت: «۷۴ روز است که با گفتن کلمهی عدالت به ساختمان کانون وکلای دادگستری میآیند.» حسنا گولر با بیان اینکه نه تنها برای زندانیان، بلکه برای همهی کسانی که خواهان عدالت در ترکیه هستند به فعالیت خود ادامه میدهند و ادامه داد: «چند تابوت از زندان خارج شده است؟ ما دیگر نمیخواهیم چنین اتفاقاتی بیفتد. ما اینجاییم تا در ترکیه عدالت را اجرا کنیم. ما فقط عدالت و انسانیت میخواهیم. چون ما کوردیم، حق ندارند به ما ظلم کنند. فراخوان ما برای همه این است که در راستای آزادی زندانیان تلاش کنند. آنها مریض هستند و حالشان هم بد است. از دولت، مقامات و همه میخواهم که صدای ما را بشنوند. ۷۴ روز است که اینجا هستیم و تا زمانی که خواستههایمان برآورده نشود، اینجا خواهیم بود.»
«این اقدام تا برآورده شدن مطالبات ادامه خواهد داشت»
غزال یلدرم یکی دیگر از بستگان زندانیان که در اعتصاب برای عدالت شرکت کرده است. غزال یلدرم ۱۳ سال است که پسرش در زندان بافرا زندانی است. وی در این رابطه میگوید: «ما نمیخواهیم اجساد فرزندانمان از زندان خارج شوند. ما برای اجرای عدالت علیرغم برف و سرما نیز اینجاییم. میخواهیم ندای ما برای "عدالت" به وزرات برسد، باید صدای ما را بشنوند. از روزی که گفتند «مادران دیگر گریه نکنند» اشک از چشمان مادران بند نیامده است. تا عدالت اجرا نشود و زندانیان مورد معالجه قرار نگیرند، قصد نداریم که به اعتصاب خود پایان ببخشیم.»
پسر زندانیاش مورد عمل جراحی قرار نمیگیرد!
فوزیه کُلاکان یکی از مادرانی که به طور مرتب در این اعتصاب شرکت میکرد نیز به این موضوع اشاره کرد که دو پسرش که در زندان به سر میبرند به بیماریهای مختلفی مبتلا شدهاند. فوزیه کُلاکان میگوید دو پسرش مهسون و احمد کُلاکان که در زندانهای مختلف به سر میبرند، وی اظهار داشت که احمد کُلاکان که نیاز به عمل جراحی دارد به دلیل شرایط قرنطینه همیشه به تعویق میافتد.
«ما عدالت را با عزت میخواهیم»
فوزیه کُلاکان ادامه داد: «دهها زندانی بیمار در زندانها هستند. همه باید آزاد شوند. ۷۴ روز است که اینجا میمانیم تا از خارج شدن تابوتها جلوگیری کنیم. ما به اعتصاب خود در اینجا ادامه میدهیم تا درخواستهای ما پذیرفته شود. میخواهند زندانیانی که ۳۰ سال در زندان بودهاند را مجبور به ندامت کنند. زندانی که ۳۰ سال را در زندان سپری کرده است چرا باید توبه کند؟ ما مادران خواهان عدالت شرافتمندانه برای زندانیان بیمار و برای زندانیان هستیم. ما هرگز دست از هدفمان برنمیداریم. مادران همهی زندانیان باید به ما محلق شوند و با هم به اعتصاب خویش ادامه دهیم و آنها را برای پیوستن به این اقدام فرامیخوانیم.»