SİLVA EL İBRAHİM

Rakka- IŞİD çeteleri, Suriye ve Irak’ta yayıldığında Rakka’yı halifeliğinin başkenti ilan etmişti. Bunun nedeni şehrin stratejik olarak kontrol ettikleri bölgelerin ortasında yer almasıydı. Böylelikle kent, IŞİD’in işlediği en ağır suçlara sahne oldu. 3 Ağustos 2014’te Şengal’de yaşanan Êzidî Soykırımı’nın ardından kaçırılan kadınlar işte bu kente götürüldü.

Rakka’nın yerlisi Zeliha Muslim, IŞİD’in işlediği insanlık dışı uygulamalara tanık oldu. Zeliha Muslim’e göre, Şengal Katliamı’ndan sağ çıkan Êzidî kadınlar, bugün toplumsal direnişin ve örgütlülüğün öncüsü oldu.

Suriye’de savaşın başlamasıyla Rakka, sırasıyla Özgür Suriye Ordusu, El Nusra ve ardından IŞİD’in kontrolüne geçti. Ancak en kanlı dönem IŞİD’in varlığında yaşandı.

İnsanlık dışı uygulamalar

Zeliha Muslim bu dönemi şöyle anlatıyor: "IŞİD, kadınlara yönelik baskılarını aşırı dini kurallarla gerekçelendirerek uyguluyordu. Kadınları denetlemek için özel birimler kurmuşlardı; ‘Hesba’ adlı kadınlardan oluşan timler, kurallara uymayan kadınları takip eder ve sokak ortasında kırbaçlardı. Peçe takan bir kadının sadece gözleri göründüğü için 50 kırbaç cezası aldı ve para cezasına çarptırıldı. Bir diğer komşusu ise hasta bebeğini doktordan getirirken IŞİD mensuplarına yakalandı. Seçenek olarak ya kırbaçlanmak ya da ‘ısırılmak’ sunuldu. ‘Isırılmayı daha hafif sanarak seçti. Ancak bu ‘ceza’, insan çenesi şeklinde keskin metal bir aletle sol göğsüne, kalp hizasına baskı uygulanarak gerçekleştirildi ve kadın hayatını kaybetti.”

Êzidî kadınları kurtarma yolculuğu

Zeliha Muslim, IŞİD’in kaçırdığı kadınların Rakka’ya getirilerek köleleştirildiğini belirtiyor. Êzidî kadınların Rakka’da bir okula götürüldüğünü ve daha sonra Dolar karşılığında IŞİD emirlerine satıldığını söylüyor.

Bu duruma sessiz kalamayan Zeliha Muslim ve eşi, büyük bir tehlike altında hayatlarını riske atarak iki Êzidî kadını çocuklarıyla birlikte IŞİD’in elinden kurtardı.

Zeliha Muslim, “Komşu evlerdeki hareketleri gözlemledim, onlarla konuşarak bilgi toplamaya çalıştım. Eşim de bana destek verdi. Böylece gizlice iki kadını çocuklarıyla beraber çıkarabildik” diyor.

‘Halamı bana çocuklarıyla birlikte hizmetçi olarak getirdiler’

Zeliha Muslim, kurtardığı kadınlardan birinin yaşadıklarını şöyle anlattığını aktarıyor:

“Katliam sırasında bazı kadınlar öldürüldü, bazıları dağlara kaçtı. Biz ise kaçırılıp Rakka’ya getirildik ve zindana atıldık. Gece vakti bir emir geldi, parmakla beni işaret etti. Beni satın alıp almayacağına karar vermek için çıplak kalmamı istedi. Direnmeme rağmen üzerimdekileri zorla çıkardılar. 15 gün onun yanında kaldım, ardından başka bir emire satıldım. O kişinin eşi ve çocukları vardı. Fiziksel ve psikolojik şiddet ile her gece tecavüze uğradım. Dört ay boyunca bu böyle sürdü. Sonra benimle evleneceğini söyledi ve bana bir hizmetçi getirdi. Ancak o hizmetçinin benim halam olduğunu ve çocuklarıyla birlikte getirildiğini görünce yıkıldım. Bu emir, Til Temir’de öldürüldü.”

Zeliha Muslim ve eşi bu kadını da güvenli bir şekilde, Kadın Savunma Birlikleri (YPJ) ve Halk Savunma Birlikleri’nin (YPG) denetimindeki bölgeye ulaştırmayı başardı. Ardından iki kadını daha kurtardılar.

Tehditlere rağmen vazgeçmediler

Zeliha Muslim’in bu çabalarına katılan bazı arkadaşları yakalanarak infazla tehdit edildi. Kendisi ve eşi de IŞİD tarafından arandı. Tüm bu risklere rağmen yılmadılar ve kısa sürede 12 kadını ve 13 çocuğu kurtarmayı başardılar. Ancak ardından IŞİD, Rakka’daki tüm Kürtlerin kentten çıkarılmasına karar verdi. Zeliha ve eşi önce Kobanê’ye, oradan da Serêkaniyê’ye geçti.

Bugün Êzidî kadınlar direnişin öncüleri

IŞİD’in Êzidî kadınları hapsettiği yer ise Rakka’nın eski şehir stadyumuydu. “Naim Meydanı” ise infazların gerçekleştirildiği yerdi. Bugün ise bu stat, özgürlüğün ve kutlamaların merkezi haline geldi. Rakka’nın kurtuluş yıldönümleri, Newroz ve 8 Mart Dünya Kadınlar Günü burada kutlanıyor. O dönemin “kara stadyumu”, şimdi halkın neşeyle buluştuğu bir yer.

Zeliha Muslim, katliamdan sağ çıkan Êzidî kadınların bugün toplumlarını savunan, örgütleyen ve yöneten öncüler haline geldiklerini vurguluyor. Ayrıca Süveyda ve Lazkiye’deki Dürzi ve Alevilere yönelik saldırıların da Şengal Katliamı’yla benzerlik taşıdığını belirtiyor ve şunları söylüyor:

“Özellikle kadınlara ve çocuklara karşı gerçekleştirilen infazlar, Şengal’de yaşananlarla birebir örtüşüyor. Dünya bu katliamlara göz yumdu, medya da gerçekleri örtbas etti. Oysa HTŞ cihatçılarının gerçekleştirdiği infazlar, Şengal’den farklı değildi.”