BAHARİN LEHİB

Tahar- Afganistan’ın Tahar vilayetinde yaşayan 18 yaşındaki Firuza Şerifi, Taliban’ın yeniden iktidara gelişiyle birlikte, hayatının ve hayallerinin nasıl altüst olduğunu anlatıyor. Bir zamanlar doktor olmayı düşleyen Firuza, şimdi eğitim hakkından mahrum bırakılmış binlerce Afgan kızından sadece biri.

“Ben Firuza’yım” diyerek konuşmasına başlayan Firuza Şerifi, “Onuncu sınıfta okuyordum, anneme gündüzleri ev işlerinde yardım eder, geceleri geç saatlere kadar ders çalışırdım. O zamanlar geleceğin elimizde olduğuna inanıyordum” şeklinde konuşuyor.

‘Korkudan dona kaldım’

Taliban’ın şehre girdiği o günü unutamadığını belirten Firuza Şerifi, o anları “Annemle pazardaydık. Bir anda silahlı araçlarla şehre girdiler. Korkudan donakaldım. Anneme ‘Hadi eve gidelim, çabuk!’ dedim. Annem acı bir tebessümle bana baktı ve ‘Bak, korktuğun Taliban bunlar’ dedi” sözleriyle anlatıyor.

O günden sonra okulların kapıları kapatıldı. Bazı köylerde Taliban, dul kadınların ya da evlenmemiş kızların yaşadığı evlerin kapısına bayrak asılmasını emretti. Kadınların hayatı adım adım kontrol altına alındı. Birçok aile, güvenlik korkusuyla Tahar’ı terk ederek Kabil’e göç etti. Ancak kısa süre sonra başkent de Taliban’ın eline geçti.

‘Tüm hayallerimiz bir anda elimizden alındı’

“Son yirmi yılda savaş ve intihar saldırıları yüzünden binlerce genç hayatını kaybetti” diyen Firuza Şerifi, “Anneler hala evlatlarının yasını tutuyor. Taliban geldiğinde sanki bütün hayallerimiz bir anda elimizden alındı” diye ifade ediyor.

Bir zamanlar okuyan, çalışan ve toplumda var olabilen kadınlar, şimdi evlerine hapsedilmiş durumda. Ancak Firuza Şerifi, umudunu kaybetmediğini söylüyor:

“Ben ülkemin kadınlarının mücadelesine inanıyorum. Gün gelecek, okulların ve hayallerin kapıları yeniden açılacak. Hiçbir güç, hayallerimizi kapatamayacak.”

Kayıp bir kuşağın hikayesi

Taliban’ın yönetime el koymasıyla birlikte Firuza Şerifi ve onun gibi binlerce kız çocuğu, eğitim ve sosyal özgürlük haklarını kaybetti. Korku ve kısıtlama, bir neslin gelişimini durdurdu. Firuza Şerifi, son olarak şunları dile getiriyor:

“Kendimiz, ailemiz ve ülkemiz için biz hala okumak istiyoruz. Korku ve şiddetin hayatımızı belirlemesine izin vermeyeceğiz. Gün gelecek, sesimiz duyulacak ve hiçbir kız çocuğu artık hayallerini feda etmek zorunda kalmayacak.”