اَشرَف المُلوک فَخرالدوله، دختر مظفرالدین‌شاه و سرورالسلطنه، در سال ١٢۶١ به دنیا آمد.

او با آرام نگاه داشتن ایل قاجار تلاش کرد تا از وقوع خونریزی‌ها جلوگیری کند.

فخرالدوله در ١۴ سالگی ازدواج کرد و به دلیل ناتوانی‌های همسرش در امور سیاسی، تصمیم گرفت خود اداره زندگی همسر و فرزندانش را برعهده بگیرد. او در کودتای ۱۲۹۹ همسر و فرزندانش را به قم برد و خانه‌ای در نزدیکی حرم معصومه گرفت تا امکان بست نشینی سریعاً در دسترس باشد. او مدتی بعد به تهران رفت تا با سردار سپه ملاقات کند و در نتیجه توانست املاک همسرش را در لشت نشا که مدت‌ها بین چند مدعی مورد نزاع بود، پس بگیرد. او از آن پس تلاش خود را صرف آبادانی لشت نشا کرد به‌طوری‌که این املاک در مدت کوتاهی ارزش زیادی یافتند.

فخرالدوله به واسطه‌ی فعالیت‌های سیاسی‌اش، مورد تحسین رجال سیاسی زمان خود بود.

وی اولین فرد وارد کننده تاکسی به تهران و بنیانگذار نخستین مؤسسه‌ی تاکسیرانی در تهران بود. او قصد تأسیس یک مؤسسه بورس ملی را در ایران داشت که به علت فراهم نبودن شرایط موفق نشد.

از جمله کارهای مهم او تأسیس آسایشگاه سالمندان در املاک موروثی‌اش واقع در کهریزک است که امروزه جزو عظیم‌ترین مؤسسات یاری رسانی به مصدومان، از کار افتادگان و سالمندان به شمار می‌رود. فخر الدوله با تدبیر و ارثیه خود یکی از زنان ثروتمند ایران بود که با اقدامات خود و تاسیس چند بنای کاربردی، نام خود را در تاریخ ماندگار کرد.

فخرالدوله سرپرستی تعدادی فرزند یتیم را برعهده گرفته بود و امکان تحصیل برای آنان فراهم کرده بود. در هنگام وفات او تعداد آنان ۲۸ تن بودند. وی همچنین، به مردانی که ازدواج می‌کردند، یک تاکسی برای امرار معاش هدیه می‌داده است.

فخرالدوله در اواخر عمر بر اثر از دست دادن یکی از فرزندانش، دچار اندوه فراوان شده بود. وی نهایتا، در دی ماه ۱۳۳۴ در سن ٧٣ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت و طبق وصیتش در گورستان ابن بابویه در ری، به خاک سپرده شد.